Sveitarstjórnarmál - okt. 2019, Blaðsíða 28

ELDSNEYTI
Í VINNUNNI
Fyrirtækjaþjónusta Ölgerðarinnar býður upp á gott úrval af kaffivélum sem henta fyrir alla stærðir vinnustaða.
Hægt er að velja á milli Cafitesse kaffivéla, sjálfvirkra baunavéla og uppáhellivéla.
Einnig bjóðum við upp á ótal tegundir af gæðakaffi.
Kíktu á úrvalið á www.olgerdin.is eða hafðu samband við okkur í síma 412 8100
flutningur úrgangs til slíkrar brennslu
erlendis breytir að líkindum ekki þessari
staðreynd. Það er vegna þess að
orkan sem verður til við brunan getur
nýst á svæðum sem til dæmis nýta
jarðefnaeldsneyti upphitunar. Hinsvegar
stríðir útflutningur úrgangsins þvert gegn
þeirri meginreglu umhverfisréttar að
leysa skuli mengunarmál eins nálægt
upprunastað og kostur er.
Samfélagsleg stoð
Ef horft er til hagsmuna samfélagsins
þá er örugg og lögleg förgun úrgangs
mikilvægt heilbrigðismál sem varðar
almannaheill. Útflutningur úrgangs til
orkuendurvinnslu getur reynst ásættanleg
lausn til skamms tíma, en þeirri leið
fylgir áhætta. Árið 2035 er áætlað að
það falli til 142 milljón tonn af úrgangi í
Evrópu sem verður hvorki endurunnin
eða urðaður þrátt fyrir að öllum
markmiðum um endurvinnslu sé náð
samkvæmt greiningu CEWEP (samtök
sorporkufyrirtækja). Í dag geta brennslur
í Evrópu tekið við 101 milljón tonnum.
Niðurstaðan er að árið 2035 er óvíst hvað
á að gera við 41 milljón tonn af úrgangi
í Evrópu þar sem meðhöndlunarleið fyrir
allan þann úrgang er ekki fyrir hendi.
Ef brennslur yfirfyllast er líklegt að
úrgangi frá Íslandi verði úthýst til að
skapa pláss fyrir úrgang sem fellur til í
þeim löndum sem brennslurnar eru. Í
þessu samhengi má benda á að lengi
hefur verið ljóst að treysta þarf ennfrekar
örugga förgun sóttmengaðs úrgangs.
Mjög takmörkuð úrræði eru til slíkrar
förgunar í dag þar sem hér er einungis
ein brennslustöð starfandi og annar hún
ekki förgun alls sóttmengaðs úrgangs.
Umdeilanlegt og líklega óvarlegt ef stefna
ráðherra, regluverk úrgangsmála og
aðrar ákvarðanir ríkisins eins og álagning
urðunarskatts styðji við eða jafnvel
hvetji til útflutnings úrgangs til brennslu
sem framtíðarlausn í förgunarmálum
í stað innlendra lausna. Slíkir farvegir
geta lokast með skömmum fyrirvara
og séu ekki aðrir möguleikar fyrir hendi
innanlands gæti skapast almannahætta.
Niðurstaða
Að ofangreindu má ráða að þau
ráðuneyti sem hlut eiga að máli hljóta
einfaldlega að þurfa að setjast að nýju við
teikniborðið og semja nýtt frumvarp um
urðunarskatt þar sem sett eru fram skýr
markmið um hvernig slík skattheimta geti
mögulega stuðlað að úrgangslausnum í
anda heimsmarkmiðanna.