Dagblaðið Vísir - DV - 01.11.2019, Blaðsíða 2

2 1. nóvember 2019FRÉTTIR
Fimm hlutir sem þú vissir ekki um Björgvin Pál
Handknattleik-
skappinn
Björgvin Páll
Gústavsson
opnar sig
upp á gátt í
nýútkominni
bók, Án filters.
Hér eru fimm
hlutir sem þú
vissir hugs-
anlega ekki
um þennan
fálkaorðuhafa
og þjóðarhetju.
Flutti að heima 16 ára
Björgvin Páll byrjaði að búa
sextán ára gamall og bjó í
viðbyggingu við HK-heimilið,
félagið þar sem handbolta-
draumurinn byrjaði að taka á
sig mynd hjá markmanninum
knáa. „Fyrsta íbúðin mín er
í rauninni íbúð sem er tengd
við HK-heimilið. Þegar ég var
ekki heima hjá mér í þessari
íbúð þá var ég inni í sal að
leika mér með bolta, taka
markmannsæfingu eða lyfta.
Ég bjó þar í rauninni hvort
sem ég var „heima“ hjá mér
að horfa á sjónvarpið eða á
æfingu,“ sagði Björgvin Páll í
viðtali við Mónitor.
Fermingarmynd
kveikti ást
Í sama viðtali við Mónitor
sagðist Björgvin Páll hafa
fallið fyrir eiginkonu sinni,
Karen Einarsdóttur, eftir
að hann sá fermingar-
mynd af henni uppi á vegg
hjá félaga sínum, Jóhanni
Gunnari Einarssyni, bróður
Karenar. „Ég sagði svona:
„Er þetta systir þín uppi
á vegg, Jói? Gefðu mér
númerið hennar.“ Þetta
byrjaði þá bara sem grín
gagnvart honum að ég fór
að senda henni SMS. Síð-
an vatt þessi fíflaskapur
upp á sig.
Mjög trúaður
„Ég er mjög trúaður og
barnatrúin sem amma
mín lagði áherslu á
þegar ég var yngri hefur
vaxið með mér. Ég fer með
stutta bæn á marklínunni
rétt áður en leikurinn
hefst og ég hef trú á því
að ég og liðið fáum hjálp
frá æðri máttarvöldum,“
sagði markmaðurinn í
viðtali við 24 stundir árið
2008.
Vistaður á BUGL
Í viðtali við DV árið 2010
sagðist Björgvin Páll hafa
verið vandræðagemlingur í
æsku, sem endaði á því að
hann var vistaður á Barna- og
unglingageðdeild Landspít-
alans um stutta hríð. „Þegar
ég kom þarna inn má segja að
ég hafi ekki verið jafnbrjálað-
ur eða virkur og menn héldu
fyrst. Ég var nú bara þarna í
körfubolta og að hugsa málin
í rauninni. Ég sé ekkert eftir
því að hafa farið þarna inn.“
Ketó
Björgvin Páll er á ketómatar-
æðinu til að bæta samband
sitt við mat. Hann finnur mik-
inn mun á sér á mataræðinu,
eins og hann sagði frá í viðtali
við DV fyrr á þessu ári. „Þessi
blessaða ketóflensa er eitt-
hvað sem ætti í raun að heita
kolvetnaflensa, þar sem
einkennin tengjast því að við
erum orðin svo kolvetnaháð.
Ég var á þannig stað andlega
og líkamlega að einhver smá
höfuðverkur eða slappleiki
var ekkert til að tala um og ég
fór að finna fyrir kostum þess
að vera á ketó frekar fljótt.“
Á þessum degi,
1. nóvember
1520 – Kristján II. varð konungur
Svíþjóðar.
1897 – Knattspyrnufélagið Juventus
FC var stofnað á Ítalíu.
1967 – Almannagjá var friðuð fyrir
bílaumferð.
1988 – Fyrsta fjórburafæðing á
Íslandi þar sem öll börnin lifðu.
2004 – Eldgos hófst í Grímsvötnum.
Fleyg orð
„Ekki eltast við fullkomn-
un. Þú nærð henni aldrei.“
– Salvador Dali
Kjaftasaga
á Land-
spítalanum
kom öllu
af stað
n Unnur Lilja er upprennandi rithöfundur
n Umönunnarstörf gáfu henni harðari skráp
U
nnur Lilja Aradóttir er
menntaður sjúkraliði
og hefur starfað við um­
önnun síðastliðin tuttugu
ár. Nýverið gaf hún út sína fyrstu
bók, Ein fald lega Emma, sem
Unnur segir vera sögu um venju­
legt fólk í óvenjulegum aðstæð­
um, þar sem áhersla er lögð á for­
tíðardrauga, ástir og sjálfsskoðun.
Hug mynd ina að bók inni fékk
Unn ur þegar sam starfs kona
henn ar á Land spít al an um sagði
henni frá kjafta sögu sem hún
kom óvart sjálf af stað um sig. Þá
var ekki aftur snúið.
„Þessi kjaftasaga er svolítið
óvenjulega venjuleg en sam­
starfs kona mín kom til mín eina
vakt ina og spurði mig hvort ég
hefði heyrt ein hverj ar skrítn ar
sög ur um hana. Hún sagði mér
þá frá því að tveim ur dög um fyrr
hefði hún verið á vakt og í ein­
hverj um fífla gangi komið af stað
orðrómi um að hún ætti í ástar­
sam bandi við mun yngri mann
sem vann með okk ur, en mamma
hans var líka góð vin kona henn ar
og vaktstjóri á deildinni. Þá kvikn­
aði eitthvað í hausnum á mér og
ég fór að velta fyrir mér þessari
sögu um ástarsamband með
þessum aldursmun,“ segir Unnur.
Einfaldlega Emma segir frá
titil persónunni, sem er 35 ára,
einhleyp og með fulla stjórn á lífi
sínu. Tilveran tekur aftur á móti
gífurlegum stakkaskiptum þegar
hún verður ástfangin af nítján ára
dreng, en svo vill til að það er son­
ur bestu vinkonu hennar. Unnur
byrjaði á bók inni árið 2010 og
segir söguna um Emmu vera hug­
mynd sem hún varð að koma frá
sér.
Unnur segist ekki eiga mikið
sameiginlegt með Emmu, þær
séu andstæður á flestum svið­
um. „Mamma var í hálfgerðu
áfalli þegar hún las bókina, því
henni fannst lýsingarnar á öllu
svo raunverulegar,“ segir Unnur.
„Hún sagði að ef hún væri ekki
viss um að hún hefði alið mig
upp, hefði hún talið að bókin væri
byggð á minni lífsreynslu, að ég
hefði lent í svona léttgeggjuðum
uppákomum.“
Með vikugamalt barn í námi
Unnur er uppalin í Breiðholti en
býr nú á Álftanesi ásamt eigin­
manni sínum og þremur börnum.
Hún notar þann litla frítíma sem
gefst, í skrifin og er þegar búin að
ljúka við næstu bók sína. Unn­
ur hefur sinnt umönnunarstörf­
um frá sautján ára aldri. Hún seg­
ist þekkja fátt annað en að harka
sig í gegnum lífið og „múltítaska“.
Þetta fór betur að skýrast þegar
hún eignaðist sitt fyrsta barn, 21
árs gömul, og ákvað þá að mennta
sig í faginu. „Námslán voru ekki í
boði fyrir mig því ég átti eftir stúd­
entinn, þannig að ég fór í kvöld­
skóla og lærði sjúkraliðann,“ segir
hún.
„Þegar ég hugsa til baka var
þetta örlítið klikkað, að vera í
fullri vinnu, með lítið barn og í
skóla. Svo varð ég ólétt aftur og
átti son minn 30. desember, í
miðju jólafríi. Ég var kasólétt að
klára prófin og svo fæddist strák­
urinn í fríinu. En svo tímdi ég ekki
að taka mér frí frá náminu eft­
ir það, þannig að ég mætti aftur
í skólann í byrjun janúar, þegar
barnið var vikugamalt.“
Erfitt en gefandi
Að sögn Unnar er ýmist að sjá
og upplifa í hjúkrunargeiran­
um sem bæðir herðir skrápinn
og mýkir mann um leið. „Þetta
herðir mann á þann veg að mað­
ur lærir að setja upp ákveðinn
pókersvip, ef svo má segja. Það
er kannski ýmislegt sem maður
veit sem sjúklingurinn veit sjálfur
ekki enn, þetta getur verið svolítið
flókið og allur gangur á þessu,“
segir hún.
Unnur starfar í dag á hjúkr­
unarheimili og sinnir mestmegnis
næturvöktum. Hún segir það fínt
og með því að vera ein á vakt í
sinni deild gefist oft tími til að
vinna í komandi skrifum, en sá
lúxus bauðst henni ekki þegar
hún vann á spítalanum.
„Þegar ég vann á spítalanum
kom til mín fólk frá átján ára aldri
upp í hundrað ára og fyrir hverja
vakt vissi maður aldrei við hverju
mætti búast. Svona starf getur
verið afskaplega erfitt en ég fæ
mjög mikið til baka líka.“ n
Tómas Valgeirsson
tomas@dv.is
M
Y
N
D
: E
Y
Þ
Ó
R