Dagblaðið Vísir - DV - 01.11.2019, Blaðsíða 14

14 1. nóvember 2019FRÉTTIR
F
lest höfum við einhvern
tíma fengið vinabeiðni
á Facebook frá einhverj­
um utan úr heimi sem við
könnumst ekkert við. Oft er um
að ræða gerviaðganga sem ætlað­
ir eru til vafasamra nota. En ekki
alltaf. Stundum leiða vinabeiðn­
ir frá fjarlægum stöðum til náinna
kynna.
Aras Nasradeen Kak Abdullah
er ungur Kúrdi frá Írak sem hafði
samband við Guðrúnu Bene­
diktsdóttur, miðaldra konu úr
Breiðholti, á Facebook. Þeim varð
vel til vina á Messenger, svo vel að
Aras kom hingað til lands og þau
giftust árið 2017.
„Hann var sendur úr landi í ár
eftir þetta – til Svíþjóðar. Það er
alltaf gert eftir hjónavígslu, þá er
farið að athuga hjúskaparstöð­
una. Svo kom hann til mín 2018,“
segir Guðrún sem viðurkennir að
hún hafi sótt fast að Aras fengi
kennitölu og dvalarleyfi:
„Ég var svo blind en fjöl­
skylda mín var búin að segja mér
að um leið og hann fengi kenni­
tölu myndi hann sparka mér. Ég
leitaði til lögfræðings til að tala
máli hans og hafði samband
við Útlendingastofnun minnst
tvisvar í viku til að reka á eftir
málinu.“
„Ég hef ekki séð hann í ár“
Svo fór að Aras fékk dvalarleyfi
og kennitölu á grundvelli hjóna­
bandsins. Fljótlega eftir það slóst
upp á vinskapinn hjá hjónun­
um. Guðrún segist hafa haldið
Aras uppi og hann verið eins og
ryksuga á fjármuni hennar. Hún
sakar hann um að hafa beitt hana
ofbeldi og gengið berserksgang
í íbúð hennar. Einnig hafi hann
stolið af henni.
Allt eru þetta ósannaðar ásak­
anir sem Guðrún hefur viðrað
á Facebook, Aras til mikillar ar­
mæðu. Við viljum ekki útlista þær
nánar en ástæðan fyrir því að DV
sá sig knúið til að fjalla málið er sú
staðreynd að Guðrún hefur ekki
fengið skilnað frá Aras.
„Ég hef ekki séð hann í ár en
hann býr í Reykjavík. Ég missi
heimilisuppbótina, 45.000 krónur
á mánuði, af því að ég er gift. Síð­
an erum við samsköttuð. Þetta er
óþolandi ástand en ég er að leigja
á frjálsum markaði fyrir 190.000
krónur á mánuði. Ég sé fyrir mér
að ég verði farin að búa í tjaldi í
Laugardalnum á næsta ári.“
Guðrún segist hafa farið mjög
illa fjárhagslega út úr hjóna­
bandinu þar sem hún hafi gef­
ið Aras fé og haldið honum uppi.
Segir hún meðal annars að 2,2
milljóna króna bætur sem hún
fékk vegna bílslyss hafi gufað upp
eftir utanlandsferð þar hún hélt
honum uppi.
Mætir ekki til sýslumanns
Aras flutti út frá Guðrúnu og býr
í Reykjavík. Hún segist ekki vita
hvar hann heldur til. Hún hefur
þó náð í hann í síma og þau hafa
ræst við á Messenger en oftast
segist hún ekki ná í hann.
Guðrún mætti til sýslumanns
í janúar og skrifaði undir skiln­
aðarskjöl. Hún segir að Aras hafi
svikist um að mæta í alls fjögur
skipti til sýslumanns til að ganga
frá þessu. „Síðast sagði sýslumað­
ur að ég gæti ekki fengið skiln­
að af því að hann væri búinn að
skrópa í fjögur skipti,“ segir Guð­
rún.
Þegar litið til hjúskaparlaga er
ljóst að skilnaður er auðfenginn
hjá sýslumanni ef hjón eru ásátt
um að skilja. Ef aðeins annar að­
ilinn vill skilnað er reglan hins
vegar sú að höfða þurfi dómsmál.
Skilnaður er auðsóttur í gegnum
dómstóla, sérstaklega ef aðstæð­
ur eru svipaðar og hjá þeim Aras
og Guðrúnu. Til dæmis segir í
kaflanum um hjónaskilnað vegna
hjúskaparbrots:
„Höfða skal mál eða setja fram
kröfu um leyfi til lögskilnaðar
innan sex mánaða frá því að maka
varð kunnugt um verknaðinn og
þó eigi síðar en innan tveggja ára
frá því að hann var framinn.“
Guðrún segist hins vegar ekki
hafa efni á lögfræðingi og henni
hafi verið neitað um gjafsókn.
Því situr allt fast þar til Aras mæt­
ir til sýslumanns og skrifar undir
pappírana.
Ljóst er einnig samkvæmt leið­
beiningum sýslumanns að hægt
er að fá beinan lögskilnað þó að
skilnaður að borði og sæng hafi
ekki átt sér stað, ef hjón hafa slitið
samvistir. „Hafi hjón ekki búið
saman vegna ósamlyndis í tvö ár
eða meira getur hvort um sig kraf­
ist lögskilnaðar, án undanfarandi
skilnaðar að borði og sæng.“ Það
gildir um Guðrúnu og Aras.
Aras: „Komið með pappírana.
Ég hef ekki séð neina skilnað-
arpappíra“
DV hafði samband við Aras sem
mætti í vinnugalla á ritstjórnar­
skrifstofuna. Hann starfar
hjá byggingarverktaka. Aras
harðneitar því að hafa beitt Guð­
rúnu ofbeldi og hann segist ekki
hafa stolið frá henni. „Ég er með
900 þúsund krónur á mánuði,
af hverju ætti ég að stela?“ segir
hann.
„Hún er alltaf að hafa sam­
band við mig og ég vil bara fá að
vera í friði. Síðan birti hún óhróð­
ur um mig á Facebook. Ég sagði
henni að gera ekki svona, þetta er
einkamál.“
Aras er 32 ára en Guðrún 54
ára. Blaðamaður vakti athygli á
þessum aldursmun við Aras sem
brosti og svaraði: „That’s life.“
Aras segir að Guðrún hafi
reynt að nýta sér það að hann
sé útlendingur: „Hún lætur mig
finna fyrir því að hún er héðan og
ég ekki. Hún heldur að hún geti
sagt og gert hvað sem er af því ég
er ekki héðan.“
Hann segir jafnframt að Guð­
rún hafi leitað til hans um fjár­
hagsaðstoð og hann hafi gefið
henni peninga.
Hann þvertekur fyrir að hafa
neitað henni um skilnað. „Kom­
ið með pappírana. Ég hef ekki séð
neina skilnaðarpappíra. Komið
með þá og ég skal skrifa undir.“
Blaðamaður gerði Aras ljóst að
fréttagildi frásagnarinnar fælist
í því að Guðrún gæti ekki fengið
skilnað hjá honum við núverandi
aðstæður. Ef hann skrifaði und­
ir skilnaðarpappíra væri grund­
völlur umfjöllunar brostinn. Ríf­
lega viku seinna hafði samt ekkert
gerst í málinu.
Aras þvertekur fyrir að hann
sé týndur Guðrúnu. Hann eigi
skráð lögheimili í miðbænum þar
sem hann búi. Þetta er rétt, Aras
er skráður á heimilisfang í hverfi
101 í Þjóðskrá. „Ég fæ oft póst á
þetta heimilisfang. Ef ég fengi
skilnaðar pappíra myndi ég skrifa
undir þá.“
Guðrún segir hins vegar að
hann búi með annarri miðaldra
konu. „Einu sinni þegar ég hr­
ingdi í hann svaraði einhver kona
í símann og spurði hver ég væri.
Ég sagðist vera konan hans Aras.
Hún harðneitaði því og sagðist
búa með honum.“
Talið líklegt að Aras verði
sendur úr landi
Samkvæmt áreiðanlegum heim­
ildum DV sótti Aras um dvalarleyfi
á grundvelli hjónabands og var
veitt tímabundið leyfi sem renn­
ur út í nóvember. Hann hyggst
sækja um endurnýjun dvalarleyf­
isins á grundvelli þess að hann
er með fasta vinnu og ráðningar­
samning. Hann mun ekki sækja
um leyfi á grundvelli hjónabands
enda veit Útlendingastofnun að
þau búa ekki lengur saman.
Þeir lögfræðingar sem DV hef­
ur rætt málið við segja afar ólík­
legt að Aras fái dvalarleyfi á þess­
um grundvelli og mestar líkur
séu á að hann verið kominn út
landi innan fárra mánaða. Þá ætti
skilnaður að geta gengið hratt
fyrir sig. Gallinn fyrir Guðrúnu
er sá að hún þarf að höfða mál
til að tryggja sér skilnað og hún
segist ekki hafa efni á lögmanni.
Hin lausnin er sú að þau Guðrún
og Aras nái loksins saman um
það að hittast hjá sýslumanni og
ganga frá málinu. Bæði eru sam­
mála um að þau ættu ekki að vera
hjón og því undarlegt að málið
leysist ekki. n
Guðrún leitar að manninum sínum
svo hún geti skilið við hann
„Ég vil ekki vera giftur henni,“ segir Aras
Ágúst Borgþór Sverrisson
agustb@dv.is