Dagblaðið Vísir - DV - 15.11.2019, Blaðsíða 43

TÍMAVÉLIN 4315. nóvember 2019
sem hver segir er ekki hægt að
vekja fólk upp frá dauðum.“
„Nei, er mín bara í skvísunær-
buxum?“
Ekkert var fjallað um málið á sín-
um tíma nema í Helgarpóstin-
um. Blaðamaður blaðsins fékk
það staðfest hjá Rannsóknarlög-
reglunni að tvær kærur væru á
borði lögreglunnar vegna lækna-
miðilsins, en kærurnar voru ekki
taldar „stóralvarlegs eðlis“ og
að margar alvarlegri kærur bær-
ust embættinu en þessar. Í sömu
umfjöllun birti Helgarpósturinn
nafnlaus viðtöl við konurnar tvær
sem kærðu læknamiðilinn. Á frá-
sögnum þeirra sést að málið var
grafalvarlegt.
„Ég er niðurbrotin manneskja
eftir samskipti mín við þennan
mann, sem gefur sig út fyrir að
vera læknamiðill. Í fyrstu virk-
aði hann á mig sem algjört eðal-
menni en annað kom í ljós,“ sagði
fyrri konan sem kærði miðilinn.
Hún leitaði til hans eftir að hún sá
hann í vinsælum sjónvarpsþætti,
en hún glímdi við brjósklos í baki.
Hún sagði fyrstu tvo tímana með
miðlinum hafi lofað góðu.
„Hann heillaði mig strax í
fyrsta tímanum þegar hann sagð-
ist sjá að ég væri mjög veik í baki.
Ég er nefnilega með brjósklos og
hvernig átti hann svosem að vita
það? Svo virkaði hann bara eitt-
hvað svo blíður, var alltaf að taka
utan um mig og kyssa mig; hann
bar svo mikla umhyggju fyrir
manni, að því er virtist í fyrstu,“
sagði hún. Það sló konuna hins
vegar að hann notaði nudd til að
lækna hana en það var ekki fyrr
en í þriðja tímanum sem hann
færði sig upp á skaftið.
„Hingað til hafði hann bara
nuddað á mér bakið, en nú bað
hann mig að leysa niður um mig
buxurnar því hann þyrfti líka
að nudda á mér mjaðmirnar til
að vinna bug á bakverknum. Til
þessa hafði ég mætt í venjuleg-
um undirfötum, en fyrir þriðja
tímann gafst mér ekki tími til að
skipta um undirfatnað og var í
fínum undirfötum. Án þess að
það eigi eitthvað að koma mál-
inu við í hvernig undirfötum ég
er segir hann þegar ég er komin
úr buxunum: „Nei, er mín bara í
skvísunærbuxum?“,“ sagði konan.
„Hann var allt í einu farinn að
nudda á mér rassinn af mikl-
um ákafa. Ég var þá ekki mikið
að velta því fyrir mér hvort hann
væri að áreita mig eða ekki, enda
var hann enn mjög ljúfur að öðru
leyti.“
„Ég bara fraus“
Konan ákvað að þrjóskast við
og mæta í fjórða tímann, þótt
henni fyndist miðillinn ganga
henni nærri. Í þeim tíma skip-
aði hann henni að fara bæði úr
að ofan og neðan. Í þriðja tím-
anum hafði konan sagt miðlin-
um frá kynferðis legri misnotk-
un sem hún varð fyrir þegar hún
var þriggja ára. Í fjórða tímanum
spurði hann hana um kynlífið
hennar um þær mundir, en hún
sagðist alla tíð hafa átt erfitt með
kynlíf sökum áfallsins í æsku.
„Í framhaldi af því tjáir hann
mér að sjálfur sé hann kynferð-
islega sveltur heima fyrir. Þarna
stóð mér orðið ekki á sama. Fyrr
en varði var hann líka búinn að
snúa mér við og farinn að nudda
á mér brjóstin.“
Í lok tímans réðst maðurinn á
hana.
„Áður en ég vissi var hann bú-
inn að stinga tungunni upp í mig.
Ég bara fraus. Næsta skref var að
troða hendinni ofan í leggings-
-buxurnar mínar og í senn var
hann með tunguna uppi í mér
og kominn með puttann upp í
leggöngin á mér. Þetta gerðist
allt svo snöggt að ég náði ekki að
ýta honum frá mér, en sem betur
fer heyrðist þrusk þarna frammi
þannig að hann kipptist við og ég
rauk út.“
Smurði kremi á viðkvæma
staði
Seinni konan sem kærði gerði
það í krafti kæru fyrri konunnar.
Hún gat vart haldið aftur af tárun-
um þegar hún sagði Helgarpóst-
inum sína sögu.
„Hann útskýrði ekki hvernig
hann ætlaði að framkvæma það,
en vegna orkuleysis sem hrjáir
mig sagðist hann þurfa að það
sem hann kallar jarðtengja mig í
gegnum kynfærin, eða leggöngin
og endaþarminn, til að ég fengi
orkuflæði niður í fæturna. Öðru-
vísi gæti ég ekki náð upp orku,“
sagði hún. „Hann sá hvað ég var
slegin á svip en útskýrði þetta þó
ekki nánar heldur mildaði það
eitthvað, sagði að krem úr Dauða-
hafinu, sem hann ætti, myndi
duga. Engu að síður sagðist hann
nauðsynlega þurfa að bera krem-
ið á svæðið milli legganganna og
endaþarmsins, því þar væri orku-
stöð sem mikið flæddi úr. Í trú-
girni minni fer ég úr buxunum
og hann byrjar að bera krem á
lappirnar á mér og færir sig svo
ofar. Síðan biður hann mig að
snúa mér við. Vegna hræðslu við
hann vissi ég vart hvað hann var
að gera, en að minnsta kosti bar
hann krem á mjög viðkvæma
staði.“
Í fyrrnefndu viðtali við Er-
ling Kristinsson sagði hann það í
hæsta máti óeðlilegt að læknar-
miðlar biðu fólk að fækka fötum.
„Í skólanum var einmitt lagt til
að maður snerti ekki sjúklingana,
en því eru ekki allir sammála.
Sjálfur reyni ég að komast hjá því
nema hvað stundum er nauðsyn-
legt að snerta axlir eða höfuð og
í sumum tilfellum klappa ég á ilj-
arnar á fólki. Allt fer það eftir því
hvað læknarnir að handan leggja
manni fyrir. En það er af og frá að
fólki þurfi nokkru sinni að fara úr
fötum.“
Sama ár, 1995, og árið eftir
heyrðist ekkert meira af kærum á
hendur læknamiðlinum. Má telja
líklegt að málið hafi verið látið
niður falla sökum þess að lög-
regluyfirvöld tölu kærurnar ekki
„alvarlegar“. n
„Næsta skref var að troða
hendinni ofan í leggings-
-buxurnar mínar og í senn var hann
með tunguna uppi í mér og kominn
með puttann upp í leggöngin á mér.
Ósáttur Sigurður var ósáttur við að
fólk misnotaði nafn bróður hans, Einars.
Mikils
metinn
Einar var
virtur
lækna-
miðill, hér
í viðtali við
Vísi seint
á áttunda
áratug síð-
ustu aldar.
Sterkar frásagnir Konurnar tvær stigu
fram undir nafnleynd í Helgarpóstinum.