Ársrit um starfsendurhæfingu - 2019, Blaðsíða 37

VIÐTAL
þessa samtals. Hringurinn að lokast – ég
sat í bílnum upp á Garðaholti, svilkona mín
ráðlagði bráðadeild geðdeildar, ég fékk
veikindaleyfi – svo sótti læknirinn minn
um fyrir mig hjá VIRK. Ég þurfti að bíða
svolítið eftir tíma hjá ráðgjafa. Á meðan las
ég á vefsíðu VIRK viðtöl við fólk sem fengið
hafði kulnun og áttaði mig á hve margt ég
átti sameiginlegt með til dæmis Helgu Björk
Jónsdóttur sem sagði þar sögu sína. Hún
missti minnið um tíma, ég tengdi við það
og ýmislegt fleira sem hún sagði frá. Strax
þegar ég komst til ráðgjafans hjá VIRK hófst
uppbyggingin fyrir alvöru. Ég var áður komin
á núvitundarnámskeið og fór einnig á annað
slíkt á vegum VIRK í Heilsuborg. Mér finnst
það hafa verið stór þáttur í bata mínum og
reyni að stunda það áfram. Fanga það að
vera hér og nú og njóta hvers augnabliks
með fjölskyldunni.
Í Heilsuborg stundaði ég líka heilsu-
rækt og hitti sálfræðing sem fór með
mér yfir aðstæðurnar. Ég fékk svo
tíma hjá öðrum sálfræðingi og hitti
hann aðra hverja viku fyrst, svo
einu sinni í mánuði. Þessu fylgdi
gríðarleg sjálfsskoðun. Ég reyndi
að finna út hver var aðdragandinn
að kulnunarástandinu, hvenær
það hefði byrjað. Ég pantaði mér
bækur á netinu um þetta efni og
einnig komst ég í lokaðan hóp á
Facebook þar sem fólk, sem hefur
fengið kulnun, ræðir reynslu sína.
Mér fannst mjög gott að heyra sögur
frá öðrum. Þótt gott sé að tala við
nákomið fólk um vanda sinn er allt
öðruvísi að ræða við einstaklinga sem hafa
gengið í gegnum það sama og maður sjálfur.
Það gefur manni kraft.
Fékk hugmynd að
stuðningshópi
Ég spurði ráðgjafann minn hvort til væri hér
stuðningshópur við fólk sem fengið hefði
kulnun. Nei, hann vissi ekki til þess. Þá
setti ég fram hugmynd í þessum spjallhópi
á Facebook, spurði hvort áhugi væri innan
hópsins á að hittast í staðinn fyrir að spjalla
á netinu. Fram komu mjög jákvæð viðbrögð.
Ég lagði fram þessa hugmynd en önnur
kona tók við keflinu. Ég var ekki komin það
langt í bataferlinu að geta bókað stað til að
hittast á og koma þessu móti í kring. Fólkið
úr þessum spjallhópi hittist á kaffihúsi, mest
konur á miðjum aldri og eldri.

Allt þetta hafði þau áhrif að ég fór smám
saman að tala opinskátt um þennan heilsu-
brest og í kjölfarið leitaði ótrúlega margt fólk
til mín sem ég hafði ekki hugmynd um að
ætti við kulnunareinkenni að stríða. Flestir
setja upp mikla glansmynd af lífi sínu á
samfélagsmiðlum. En jafnvel þeir sem virð-
ast þar með allt á hreinu reyndust eiga við
einkenni kulnunar að etja.“
Hvenær útskrifaðist þú úr þjónustunni
hjá VIRK?
„Það er stutt síðan. Ég var alls eitt og hálft ár
í endurhæfingu og er núna orðin ansi hress.
Ég hef þó ekki náð mér að fullu. Líkamlega
er ég orðin góð og kvíðinn er farinn en ég
þurfti að læra að segja nei við beiðnum og
verkefnum. Úthald til vinnu er ekki eins og
það var né heldur minni eða einbeiting. Þar
skortir mikið á að ég sé eins og áður fyrr.
Reyndar kom nýlega í ljós að ég er með
athyglisbrest, kannski spilar hann inn í að
Hvers vegna?
„Hugsanlega vegna þess að ég er alin upp
í nokkrum keppnisanda eins og algengt er í
okkar samfélagi. Sjálfsskoðunin endaði á að
ég fór að eigin frumkvæði í ADHD-greiningu
og komst að því að ég er með athyglisbrest.
Þá var endurhæfingunni hjá VIRK að ljúka
en ráðgjafinn minn benti mér á leiðir, ég fór
því á eigin vegum í þessa ADHD-greiningu.
Nú er ég, 45 ára gömul, komin með þessa
greiningu. Vafalaust hefur athyglisbresturinn
háð mér bæði í námi og starfi og valdið mér
kvíða. Ég fann nytsama bók um þetta efni.
Hún heitir: You mean I‘m not Lazy, Stupid or
Crazy?! eftir Kate Kelly og Peggy Ramundo.“
Athyglisbrestur er ekki sjúkdómur heldur
röskun í taugakerfinu.“
Komin á gott skrið aftur
Hver er staðan hjá þér núna?
„Eftir áramót í fyrra byrjaði ég í
hálfu starfi hjá föður mínum, Janusi
Guðlaugssyni í fyrirtæki hans. Þegar
ég hóf MBA-námið var draumurinn
að við pabbi gætum stofnað
fyrirtæki saman. Faðir minn,
sem er fyrrum landsliðsmaður í
fótbolta, er með doktorsgráðu í
hreyfingu aldraðra. Mig langaði
að fanga þekkingu hans og leggja
við mína í sameiginlegu fyrirtæki.
Doktorsverkefni hans sýndi merki-
legar niðurstöður sem hvergi hafa
komið fram áður um mikilvægi
hreyfingar hjá öldruðum. Janus
heilsuefling starfar með sveitar-
félögum við forvarnarverkefni á sviði hreyfing-
ar, mataræðis og fræðslu. Fyrirtækið er og
í samstarfi við Embætti landlæknis vegna
Evrópuverkefnis til að innleiða árangursríkt
starf á sviði heilsueflingar, forvarna og með-
ferðar á langvinnum sjúkdómum. Verið
er nú þegar að innleiða það á Spáni og
í Litháen.
Janus heilsuefling gengur vel og ég er þar
verkefnastjóri. Ég er komin á gott skrið aftur,
þökk sé VIRK og úrræðum sem ég nýtti mér
þar. Fyrir það er ég afskaplega þakklát.“
Texti: Guðrún Guðlaugsdóttir
þessi einkenni skuli enn vera til staðar eftir
eitt og hálft ár í endurhæfingu hjá VIRK.
Meðan á þessu ferli stóð átti ég sem betur
fer inni hjá sjúkrasjóði VR. Svo borguðu
Sjúkratryggingar eitthvað á móti.
Ég mætti reyndar mótlæti í bataferlinu.
Mér var sagt upp hjá fyrirtækinu þegar ég
var að byrja í veikindaleyfi. Það var mikið
högg – rosalega sárt. Þegar ég hugsa til
baka er ekki góð staða í endurminningunni
að standa uppi lasin og vinnulaus með
fjárhagsáhyggjur. En það rættist ótrúlega
vel úr þessu. Ráðgjafi VIRK leiðbeindi mér
hvernig ég ætti að stilla öllu upp og það gekk
mjög vel eftir. Fátt er svo með öllu illt. Núna
finnst mér þetta hafa verið frábært tækifæri
til að fara í alla þessa sjálfsskoðun og geta
fundið út hvað hrjáði mig. Að horfa inn á við
leiðir ýmislegt í ljós. Ég er metnaðargjörn en
maður má ekki ganga á varaforða sinn. Ég
var ekki dugleg við að setja mörk því ég hef
alltaf verið að reyna að sanna mig.“
37virk.is