Ársrit um starfsendurhæfingu - 2018, Blaðsíða 41

Ársrit um starfsendurhæfingu - 2018, Blaðsíða 41
 VIÐTAL Hvernig er svona hlutastarf skipulagt? „Við byrjum með þriggja mánaða starfs- reynslu þar sem ákveðinn vinnutími er markaður og umsamin laun greidd í hlutfalli við það. Eftir þrjá mánuði hefur staðan verið tekin aftur. Viðkomandi aðilar síðan ráðnir í framhaldi af því í hærra starfshlutfall og loks í fullt starf. Mitt hlutverk er að gæta þess að rammanum sé fylgt eftir.“ Hvernig snýr þetta að öðrum starfsmönnum fyrirtækisins? „Fyrirtækið verður að undirbúa aðra starfs- menn varðandi tímarammann – öllum verður að vera ljóst frá upphafi hver hann á að vera. Mikilvægt er einnig að ákveðin væntingastjórnun sé ljós á milli hlutaðeigandi. Með öðrum orðum þá þarf að ríkja skilningur á báða bóga á að viðkomandi byrji hægt og rólega en auki svo starfshlutfallið þegar hann treystir sér til. Einstaklingurinn verður að átta sig á að ekki er ætlast til meiru af honum er ramminn segir til um.“ Samskiptin við VIRK hafa verið góð Hvernig gengur að halda tímarammanum eins og lagt er upp með? „Atvinnulífstengill hjá VIRK er í sambandi við hinn nýja starfsmann og okkur hér hjá fyrirtækinu. Það er mikilvægur stuðningur við þetta ferli. Það er í raun framhald af því ferli sem áður hefur átt sér stað hjá VIRK í þá átt að viðkomandi starfsmaður komist aftur út á vinnumarkaðinn. Skiljanlega er auðveldara fyrir hinn nýja starfsmann að tjá sig við atvinnulífstengilinn til að byrja með, ef þörf gerist, fremur en vinnuveitandann. Þýðingarmikið er að öllum sé vel ljóst hvert ferðinni sé heitið. Það hafa komið mjög jákvæðir hlutir út úr þessari samvinnu. Vegna hinna nýju hlutastarfsmanna hafa komið hingað sjúkraþjálfarar og fleiri til þess að skoða hið verðandi vinnuumhverfi. Það hefur svo komið okkur að gagni varðandi starfsumhverfið yfirleitt. Við höfum í fram- haldi af þessu lagfært ýmislegt sem við höfðum ekki hugmynd um að gæti orðið betra, svo sem varðandi tæki og tól, ákveðna tegund af stólum og þannig mætti telja.“ Hefur fyrirtækið ykkar haft annan ávinning af að ráða starfsmann sem kemur úr samstarfi við VIRK? „Já, einkum á sviði væntingastjórnunar gagnvart starfsmönnum yfirleitt. Vissulega hefur verið hugað að slíku áður. Þær línur skerpast hins vegar þegar þarf að fara svona vandlega yfir hvers á og má vænta af nýjum starfsmanni sem byrjar í hlutastarfi. Þá skoðar maður samskiptin af aukinni gagnrýni. Skoðar hvort menn séu almennt sammála um til hvers er ætlast af hverjum og einum starfsmanni. Þetta hefur orðið til að rifja upp og skerpa á markmiðum í þeim efnum. Á hinn bóginn er ekki auð- velt í svona fyrirtæki að vera með of niðurnjörvaða starfslýsingu. Samskiptin við VIRK hafa verið góð og ég sé ekki betur en allir hafi grætt á þessu.“ Fólk vill gjarnan sanna sig á nýjum vinnustað Hafa engir erfiðleikar komið upp? „Jú, það er eðlilegt að eitthvað komi upp. Í okkar tilvikum hefur reyndar helst þurft að halda aftur af viðkomandi hlutastarfs- mönnum. Þegar fólki fer að líða betur og falla til innan fyrirtækisins þá er mikilvægt að minna á að halda sig við planið. Ekki vinna meira en lagt var upp með. Það er svo auðvelt að fara úr þrjátíu prósentum upp í fimmtíu prósent eftir mánuð eða jafnvel upp í hundrað prósent. En þá er allt planið fallið um sjálft sig. Íslenski hugsunarhátturinn er ríkur í fólki, það vill sanna sig þegar það byrjar á nýjum vinnustað. Það hefur þurft nokkrum sinnum að ítreka að verið væri að leggja út í vegferð sem skipulögð hefði verið af VIRK og það bæri að halda sig við umsaminn tíma. Það væri einfaldlega ekki ætlast til meira vinnuframlags en samið var um. Menn taka því vel þegar væntingastjórnun er til staðar. Ég hef orðað það svo að ég vildi heldur að viðkomandi lyki ferlinu eins og lagt var upp með og yrði starfsmaður hjá fyrirtækinu árum saman fremur en að hann stæði sig súper vel í þrjá mánuði – en yrði svo að hætta af því að hann hefði ætlað sér um of. Þá væri ávinningur okkar beggja horfinn. Svona löguðu þarf að fylgja vel eftir af hendi yfirmanns. Ég hef fundið að viðkomandi einstaklingar hafa kunnað því vel að fylgst sé með á þennan hátt. Að yfirmönnum sé ekki sama um þá.“ Gleðilegt að sjá menn fá sjálfstraustið á ný Hvernig reynsla hefur þetta samstarf verið fyrir þig sem framkvæmdastjóra? „Það er mikilsverð tilfinning að geta á þenn- an hátt látið gott af sér leiða. Stutt einstakling út á vinnumarkaðinn á ný sem hefur af einhverjum orsökum orðið að yfirgefa hann um tíma. Það er gleðilegt, að sjá fólk sem vegna veikinda hefur orðið niðurdregið, brjótast út úr skelinni og fá sjálfstraustið á ný. Fylgjast með sjálfsímynd þess vaxa hægt og rólega. Það veitir gleði að hafa haft eitthvað um það að segja að þessir aðilar kæmust aftur til vinnu – hvort sem viðkomandi einstaklingar halda áfram störfum við þetta fyrirtæki eða fara eitthvað annað. Við höfum góða reynslu af þeim einstaklingum sem komið hafa úr samstarfi við VIRK og getum vel hugsað okkur að ráða fleiri ef þörf gerist í fyrirtækinu. Væntingastjórnun er málefni sem mætti veita meiri athygli hér á landi. Ég hef starfsreynslu frá Danmörku, þar er væntingastjórnun í heiðri höfð. Ég hef farið eftir því sem ég lærði þar. Þetta viðhorf í væntingastjórnun er í æði mörgum tilvikum inngróið fyrirtækjarekstri í Danmörku. Menn tala þar opinskátt um væntingar. Starfsfólki er þar fremur hrósað en viðgengst hér – en á sama hátt er fólk líka gagnrýnt á beinskeyttan hátt. Það tekur þeirri gagnrýni ekki neikvætt, fer ekki í vörn, heldur hummar við og segir: „Já, þetta er líklega rétt, þarna má bæta sig.“ Á þennan hátt verða samskiptin hreinskiptnari og opnari. Af þessu getum við Íslendingar lært – bæði stjórnendur og annað starfsfólk.“ Texti: Guðrún Guðlaugsdóttir Ég hef orðað það svo að ég vildi heldur að viðkomandi lyki ferlinu eins og lagt var upp með og yrði starfsmaður hjá fyrirtækinu árum saman fremur en að hann stæði sig súper vel í þrjá mánuði – en yrði svo að hætta af því að hann hefði ætlað sér um of.“ 41virk.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Ársrit um starfsendurhæfingu

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ársrit um starfsendurhæfingu
https://timarit.is/publication/1412

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.