Morgunblaðið - 03.10.2019, Síða 35

UMRÆÐAN 35
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. OKTÓBER 2019
Mál mitt „Ingimund-
ur Kjarval gegn
Reykjavíkurborg“
verður tekið fyrir í vet-
ur í Héraðsdómi
Reykjavíkur. Málið
snýst um erfðamál Jó-
hannesar Kjarval list-
málara. Réttarhaldið
um hvort skipa eigi
matsmann til þess að
meta dagbókarbrot
Guðmundar Alfreðs-
sonar sem segir frá meintum munn-
legum leynilegum gjafagerningi
Kjarvals á eignum sínum til
Reykjavíkurborgar, þar á meðal
meira en 5.000 listaverkum.
Borgarlögmaður vill að málinu sé
vísað frá vegna þess að ég sé einn
fleiri erfingja. Ástæður eru fyrir því
að ég er einn þó að aðrir í fjölskyld-
unni hafi stundum verið með, skrifað
undir og mætt í réttarsali.
Móðir mín Guðrún Kjarval,
tengdadóttir Kjarvals, í vitnatöku:
Guðrún kveðst minnast þess eins
að hún hafi hitt Baldur Guðlaugsson í
Kaupmannahöfn. Hann hafi gert boð
á undan sér og hafi hún hitt hann á
veitingastað á Hótel Angleterre.
Hún kveðst telja að þetta hafi verið í
ágúst 1982. Hún kveðst hafa upplifað
þennan fund sem fyrirmæli eða hót-
un um að hún ætti ekkert að gera í
málinu.
Kolbrún systir í Héraðsdómi
Reykjavíkur:
Lögmaður: Manst þú eitthvað eftir
því hvernig hún lýsti upplifun sinni af
þeim fundi? Kolbrún: Ja, það er bara
eina sem ég man að hún sagði: mér
var hótað. Það er það sem ég man.
Hrafnhildur systir í Héraðsdómi
Reykjavíkur: „Vonleysi og fyrst og
fremst fyrstu árin eftir að pabbi dó
vorum við í sjokki því hann dó mjög
skyndilega, hann hafði ekki legið
lengi á spítala og svo var talað um að
þetta væri fyrnt og við höfðum ekki
bolmagn til þess að standa í því að
fara í mál fyrr en svo að það er tekið
upp af bróður mínum.“
Jóhannes bróðir starfaði hjá
Reykjavíkurborg og ég tel að
Reykjavíkurborg hafi haldið honum í
gíslingu. Jóhannes átti við áfengis-
vandamál að stríða um tíma sem
hann náði svo tökum á og ég trúi því
að Jóhannes hafi verið endurráðinn
hjá borginni frá Hafnafjarðarbæ
með þeim skilyrðum að þetta mál
væri dautt, að hann hafi lofað því á
fundi með Davíð Oddssyni þá borg-
arstjóra, Hjörleifi Kvaran þá borg-
arlögmanni og Vilhjálmi Þ. Vil-
hjálmssyni seinna borgarstjóra.
Vilhjálmur ónefndi maðurinn.
Jóhannes bróðir í Héraðsdómi
Reykjavíkur: „Ég fór á fund borg-
arstjóra Davíðs, sem sagt niður í
Austurstræti 16, þá voru borgar-
skrifstofurnar þar og hann var þar
við annan mann, Hjörleif Kvaran,
sem sagt borgarlögmaður var á fund-
inum og þriðji maður, allir löglærðir.
Þar sagði ég af minni afstöðu til
þessa eignarhalds en vildi fá ein-
hverja samvinnu um að vinna að
þessum málum.“
Jóhannes lagðist algjörlega gegn
því að ég ræki þetta
mál og þess vegna að
móðir okkar neitaði að
skrifa undir í upphafi,
gerði það seinna, aðeins
vegna þess að Ása dótt-
ir afa skrifaði undir að
ég gat haldið áfram.
Ekki fullyrðingu út í
hött að Reykjavíkur-
borg hafi haldið bróður
mínum í gíslingu og
ætti að vera hægt að
finna gögn um það.
Baldur Guðlaugsson
gerði skýrslu um þetta
mál á vegum fjölskyldunnar árið
1982, bara að skýrslan fór aldrei til
hennar heldur Davíðs Oddssonar þá
borgarstjóra. Á hana er handskrifað
„13.4. 2022 Trúnaðarmál“. Jóhannes
bróðir kemst yfir skýrsluna hjá
Reykjavíkurborg en stingur henni
líka undir stól í mörg ár, lætur aðra í
fjölskyldunni ekki sjá hana. Enn ein
sönnunin að Jóhannes var gísl hjá
Reykjavíkurborg.
Svala Thorlacius, fyrsti lögmaður í
málinu, fékk veður af skýrslunni og
leitaði eftir henni hjá Hjörleifi Kvar-
an þá borgarlögmanni.
Hjörleifur í skýrslutöku í Héraðs-
dómi Reykjavíkur: „Á þessum tíma
þegar ég átti viðræður við Svölu sem
þá var að vinna í þessu fyrir eitt af
barnabörnum Jóhannesar að þá af
þessu tilefni ræddi ég við Baldur og
fór yfir málið með honum og hann
hérna var nú ekki svona mjög fús til
að rifja upp þau atriði við mig sem
hann hafði verið að vinna fyrir sitt
fólk þarna tíu árum áður. Ég ætlaði
að fá hann til þess að staðfesta þetta
minnisblað og hann óskaði eftir því
að það væri ekki gert.“
Ekkert í skýrslu Baldurs segir að
Guðmundur Alfreðsson hafi verið
viðstaddur meintan munnlegan og
leynilegan gjafagerning afa árið
1968. Farið var nákvæmlega yfir
hverjir áttu að hafa verið viðstaddir.
Ekkert í dagbókinni sjálfri um að
Guðmundur hafi verið viðstaddur,
dagbókin samt gerð að afgerandi
samtíma sönnunargagni, dómsmorð
var það.
Í dag erum við Kolbrún og María
systur mínar eftir af okkar kynslóð
og svo Mette dóttir Ásu. En ég einn í
þessari málsókn. Ástæðan er ekki að
aðrir í fjölskyldunni trúi dagbókinni,
móðir mín þekkti tengdaföður sinn,
vissi og sagði oft að hann hefði aldrei
gefið allt sitt frá sér eins og lýst er í
dagbókinni.
Reykjavíkurborg tæmdi vinnu-
stofu afa 1968 stuttu áður en hann
var sviptur sjálfræði og meira en
5.000 listaverk keyrð leynilega og án
vitundar fjölskyldunnar í geymslu,
falin þar í 17 ár þangað til faðir minn
var látinn.
Eina meinta samtíma skjalfesta
heimildin að afi hefði gefið allt sitt
munnlega og leynilega er þessi dag-
bók. Þetta réttarhald í Héraðsdómi
Reykjavíkur verður svo leikhús fá-
ránleikans, leikararnir þeir löglærðu,
vitandi að gróf dómsmorð voru fram-
in, þeim, réttarkerfi Íslands og þjóð-
inni allri til stórskammar sem verður
munað eftir í aldir.
Málið „Ingimundur Kjarval gegn
Reykjavíkurborg“ í héraðsdómi
Eftir Ingimund
Sveinsson Kjarval » Þetta réttarhald í
Héraðsdómi
Reykjavíkur verður svo
leikhús fáránleikans.
Ingimundur Sveinsson
Kjarval
Höfundur er bóndi
í Bandaríkunum.
ikjarval@gmail.com
Atvinna