Fréttablaðið - 25.01.2020, Blaðsíða 30

Fólk er kynningarblað sem býður auglýsendum
að kynna vörur og þjónustu í formi viðtala og
umfjallana. Í blaðinu er einnig hefðbundið rit-
stjórnarefni. Blaðið fylgir Fréttablaðinu daglega.
Umsjónarmenn efnis: Elín Albertsdóttir, elin@frettabladid.is, s. 550 5761 | Hjördís Erna
Þorgeirsdóttir | hjordiserna@frettabladid.is s. 550 5767 | Oddur Freyr Þorsteinsson, oddurfreyr@
frettabladid.is s. 550 57686 | Sandra Guðrún Guðmundsdóttir, sandragudrun@frettabladid.is, s.
550 5762 | Þórdís Lilja Gunnarsdóttir, thordisg@frettabladid.is, s. 550 5768
Útgefandi:
Torg ehf
Ábyrgðarmaður:
Jóhanna Helga
Viðarsdóttir
Sölumenn: Arnar Magnússon, arnarm@frettabladid.is, s. 550 5652, Atli Bergmann, atli@frettabladid.is, s. 550 5657,
Jón Ívar Vilhelmsson, jonivar@frettabladid.is, s. 550 5654, Jóhann Waage, johannwaage@frettabladid.is, s. 550 5656,
Ruth Bergsdóttir, ruth@frettabladid.is, s. 694 4103,
sundshóp í Nauthólsvík og æfi mig
í samskiptum við hann. Mér finnst
þó meira kikk að synda í ísköldu
vatni en hefðbundnu sjósundi, en
sundið snýst líka um félagsskapinn.
Íssund er gríðarstórt og ört vaxandi
sport á heimsvísu og í því er frá-
bært fólk. Við köllum okkur The
Frozen Family og kveðjumst með
orðunum „See you later! Keep fro-
zen!“ Það hjálpast allir að, okkur er
öllum kalt og langar að verða hlýtt.
Þetta er samfélag fólks sem fer svo-
lítið langt út fyrir normið og með
því er ég loksins normal, því annars
fitta ég ekki vel inn,“ segir Birna,
sem orðin er vön augnagotum þar
sem hún dregst að vötnum og sjó.
„Það hefur oft verið glápt á mig
þegar ég klæði mig úr fötunum
á bryggjunni í Þorlákshöfn og
hendi mér fram af og þegar ég synti
langsum yfir vötnin í auðninni að
Fjallabaki settust fimm túristar
niður til að horfa á, sem var frekar
vandræðalegt. Ég reyni því að
synda úr alfaraleið þar sem ég veit
að enginn er á ferð.“
Ein í fjallavötnum óbyggða
Birna féll fyrir íssundi þegar forseti
Alþjóðaíssundssambandsins kom
til Íslands árið 2015 og hún fylgdist
með honum synda eina ísmílu í
ísköldu vatni.
„Ein ísmíla samsvarar 1,6 kíló-
metra leið í vatni undir 5°C. Það
tekur mig um hálftíma að synda
eina ísmílu en ef hitastig vatnsins
fer undir 2°C syndi ég ekki lengra
en kílómetra því ég er alltaf ein.
Ég er með Garmin-úr sem ég læt
pípa þegar ég er komin 500 metra
út og sný þá við. Úrið fylgist líka
með hversu mörg sundtök ég tek,
hvenær hægist á sundinu hjá mér
og hvenær ég fer að kólna,“ útskýrir
Birna.
Hún segir alla geta stundað
íssund, óháð aldri.
„Þetta er æfing sem allir geta
þjálfað sig upp í. Hér er margt
efnilegt fólk sem gæti náð góðum
árangri í íssundi en ég held að
íslenskt sjósundsfólk sé of góðu
vant og vilji ekki synda nema að
komast í heitan pott á eftir. Fyrsta
kastið er þetta vont og dofnir
puttar en það venst. Auðvitað
getur íssund líka verið hættulegt
ef maður gengur of langt en ég hef
stúderað líkama minn og þol í
áratug og er enn á lífi. Maður þarf
auðvitað að vera hraustur og kunna
að lesa í aðstæður, hvar maður
kemst í land ef straumur tekur
mann og ég hef fyrir vana að labba í
kringum vötn áður en ég syndi þau
til að skoða aðstæður og sjá hvar ég
næ bakka,“ upplýsir Birna.
Kaldasta vatn sem Birna hefur
synt í er -1,9°C í Nauthólsvík en það
kaldasta sem hún hefur keppt í var
-0,4°C á heimsmeistaramótinu í
Rússlandi í mars í fyrra.
„Þar varð ég heimsmeistari í
mínum aldursflokki og nú er ég í
8. sæti á heimsbikarlistanum yfir
allar konur í heiminum. Heims-
bikarmótaröðin samanstendur af
þremur mótum sem haldin eru á
ýmsum stöðum í heiminum og fór
ég nýlega til keppni í Þýskalandi
þar sem sundmenn af 34 þjóðern-
um öttu kappi og ég lenti í 2. sæti.
Svo var mót í Hollandi og það þriðja
verður í Bretlandi í lok febrúar
en það get ég því miður ekki sótt
vegna fjárskorts og mun þá líklega
hrapa niður á heimslistanum. Það
er erfitt að fjármagna keppnisferðir
á örorkubótum og nú er ég komin á
núðlustigið, að hafa ódýrar núðlur
í öll mál, en ég lifi spart til að geta
farið sem mest utan til keppni og ég
lifi fyrir íssundið og börnin mín,“
segir Birna, sem leitar að stuðnings-
aðila til að létta undir með henni á
heimsmeistaravegferðinni.
Hún syndir fjórum til sex
sinnum í viku, þar af þrisvar í laug.
„Á sumrin ferðast ég um landið
til að finna vötn að synda í og var á
Fjallabaki í allt fyrrasumar þar sem
ég synti í öllum fjallavötnunum
nema tveimur. Ég fæ hugmynd og
framkvæmi hana, kemst allt sem ég
vil á Dacia Duster-bílnum mínum,
með tveggja manna tjald, prímus
og svefnpoka í skottinu. Oftast er
ég ein á ferð. Það er ævintýraleg og
mögnuð upplifun. Náttúran er svo
stórkostleg, eins og að Fjallabaki
þar sem allt er svart og svo ísköld
og djúpblá vötn. En þetta er líka
flóttaleið þegar ég er kvíðin og þá
hverf ég í fjöllin og verð ein með
náttúrunni. Ég flý stundum fólk
því það veldur kvíða og mér finnst
einveran góð en samt verður maður
líka leiður á einverunni og stundum
þvælast útlendir sundvinir mínir
með mér um auðnir náttúrunnar
og við syndum í vötnum og tjöldum
saman,“ segir Birna.
Hún segist aldrei verða smeyk í
hyldjúpum, ísköldum fjallavötnum
órafjarri alfaraleið.
„Nei, aldrei. Ég veit hvað er í
vötnunum; fiskar. Í sjónum hitti ég
gjarnan seli sem eru forvitin dýr.
Einn synti iðulega samferða mér
frá Þorlákshöfn, enda spennandi
að elta bleika bauju sem ég spenni
utan um mig,“ segir hún og hlær.
„Að vera eins og ein í heiminum
í ísköldu vatni er besta núvitund
sem hægt er að hugsa sér og algjört
himnaríki fyrir kvíðasjúklinga því
hausinn þegir á meðan og maður
fær frið fyrir sjálfum sér.“
Konan sem syndir í ís
Í lok ágúst hafði írski ljósmyndar-
inn Chris O’Connor hjá Cojofilms
samband við Birnu og falaðist eftir
því að hún yrði í heimildamynd um
fólk sem stundar íssund.
„Ég sagði auðvitað strax nei, enda
lítið fyrir athyglina. Tilhugsunin
vakti með mér kvíða en þegar Chris
hafði samband aftur ákvað ég að
slá til en bara á mínum forsendum.
Hann yrði að tileinka sér minn
lífsstíl og sváfum við meðal annars
í tjöldum í snjókomu og frosti við
Egilsstaði og skemmtum okkur
stórvel þá viku sem hann fylgdi mér
eftir hér heima og á Írlandi,“ upp-
lýsir Birna kímin.
Úr varð heimildarmyndin „Birna:
The woman who swims in ice“ sem
nú er hægt að sjá á jaðarsportsstöð-
inni Endurance Sport TV á netinu.
„Myndin er bara um mig, ótrú-
legt en satt. Mér er fylgt eftir og
rætt við pabba og elstu dóttur mína
en öll fjölskyldan hefur staðið þétt
við bakið á mér í íssundinu. Hún
dæmir mig aldrei en hvetur mig
áfram því þau finna að ég verð ekki
eins kvíðin. Ég sagði já við Chris
því ég vildi stíga fram og kynna
íssund fyrir öðrum og mig langar
svo að við verðum fleiri frá Íslandi.
Á keppnisferðum er ég mikið með
hollenska liðinu sem hringir í mig
og spyr: „Viltu borða með okkur í
kvöld, Birna, eða ætlarðu að hanga
með íslenska liðinu?“ og ég er bara
ein í því,“ segir Birna og skellir upp
úr.
Hún keppir á Opna írska
meistara mótinu í íssundi á
Norður-Írlandi í dag, laugardaginn
25. janúar.
„Ég er í íssundi fyrir gleðina en
ekki árangurinn. Ég næ honum
samt og það er bara bónus. Heima
keppi ég bara við sjálfa mig en
það er mikið falast eftir því úti að
ég haldi keppni í íssundi heima
því margir vilja koma til Íslands
og keppa. Þar koma veikindi mín
skýrt fram því vegna kvíðans get
ég ekki skipulagt mót. Það væri
frábært ef ég fengi öflugan flokk
til að standa á bak við mig til að
halda slíkt mót, jafnvel Sundsam-
bandið. Íssund er ekki enn hluti af
því en sportið fer ört vaxandi um
heiminn og nú er unnið að því að
koma íssundi á Vetrarólympíu-
leikana.“
Birna Hrönn ákvað fyrir áratug að gera eitthvað uppbyggilegt fyrir sjálfa sig í stað þess að liggja heima í kvíða og vanlíðan. MYNDIR/CHRIS O’CONNOR
Birna Hrönn segir íssund og kulda vera eitt besta ráðið við kvíða.
Ætli ég hrapi ekki
á heimslistanum?
Það er erfitt að fjár-
magna keppnisferðir á
örorkubótum og nú er ég
komin á núðlustigið.
2 KYNNINGARBLAÐ FÓLK 2 5 . JA N ÚA R 2 0 2 0 L AU G A R DAG U R