Læknablaðið - des. 2019, Blaðsíða 39

LÆKNAblaðið 2019/105 575
Allt nötrar og fólk er lúið
Hún segist alltaf hafa haft áhyggjur af
staðarvali spítalans og aðgenginu sem
nú sé að koma í ljós að sé stórt vandamál.
„Starfsemin sem er í gangi er viðkvæm.
Allt nötrar við sprengingar daglega. Fólk
er orðið lúið en ætlar að þreyja þorrann
og góuna og bíður eftir betri tíð á nýjum
spítala,“ segir Ebba Margrét sem verður
áfram á sínum stað á kvennadeildinni í 70
ára gömlu húsi, enda ekki gert ráð fyrir
deildinni í nýja meðferðakjarnanum.
Ebba segir aldrei mikilvægara en nú að
læknar standi saman. „Út af svo mörgum
hlutum. Við erum ólíkur hópur með ólíka
hagsmuni. Við horfum á baráttu Sjúkra-
trygginga Íslands og sjúkraþjálfara og ger-
um ráð fyrir að geta staðið í þeim sporum.
Það getur klofið stéttina,“ segir hún. Þá sé
afar mikilvægt að standa saman sem einn
maður.
Hingað og ekki lengra í sparnaði
„Eins líka í þessum sparnaðaraðgerð-
um. Við þurfum að segja hingað og ekki
lengra. Eðli þessarar starfsemi er ekki
þannig að hægt sé að hætta við eitthvað,“
segir hún. Þá þarf einfaldlega ákvörðun
um að sinna ekki sjúklingum með
ákveðna sjúkdóma.
„Svo þarf að gefa í varðandi laun hjúkr-
unarfræðinga og vinnutíma þeirra,“ segir
Ebba Margrét. „Það er ekki eðlilegt að
fimmti hver hjúkrunarfræðingur sé far-
inn að sinna öðrum störfum 5 árum eftir
útskrift.“
Ebba Margrét segir skrýtið að þessi
vandi sem hafi verið þekktur árum saman
sé ekki leystur. „Þetta er alþjóðlegt vanda-
mál og þótt ég sé læknir get ég tjáð mig
um þeirra kjör án þess að óttast að mín
kjör verði við það verri. Við verðum að
ræða málið opinskátt og einlæglega.“
Sem dæmi um þetta hafi mótstaðan
sem hún fann þegar hún tjáði sig um mis-
munandi fjölda yfirlækna á Landspítala
eftir deildum komið á óvart. „Það á ein-
faldlega að þola dagsljósið,“ segir Ebba.
Hún hafi aðeins tjáð sig um staðreyndir
„Það á að vera sambærilegt yfir allan skal-
ann.“

Undrandi á ójöfnuði milli lækna
Hún undrist einnig ójöfnuð sem endur-
speglist í launum lækna. „Forstjóri
Landspítala hefur komið á fundi Lækna-
ráðs og sagt að fjöldi fastra yfirvinnutíma
sé eins og villta vestrið. Ég varð hugsi
þegar ég heyrði þetta.“ Hún hafi óskað
eftir úttekt frá mannauðsdeildinni sem
nýr formaður Læknaráðs um þessa föstu
yfirvinnutíma. Komið hafi í ljós að mikið
sé um fasta yfirvinnu til að halda í stéttir
sem sótt sé í utan frá.
„En ég sá líka mun milli karla og
kvenna. Þar hallaði verulega á konur,“
segir Ebba. „Við þurfum að geta opnað og
talað um þetta án þess að óttast að missa
spón úr aski okkar. Það á ekki að vera
launaleynd í landinu.“
Hún gagnrýnir að ákveðið hafi verið
í vor að taka svokallað Heklu-verkefni af
hjúkrunarfræðingum og þeim tilkynnt
það í haust. „Það er eins og blaut tuska
framan í þær.“ Þær hafi unnið hörðum
höndum í allt sumar. Eins með ljósmæður
sem hafi misst 5% álag af launum sínum.

Ómarkviss handbrögð?
„Þær hafa strax gripið til þess ráðs
að minnka stöðuhlutfall sitt og taka
aukavaktir til að hífa launin upp,“ segir
hún. Sparnaðurinn sé því lítill á heildina
litið og aðgerðin svo gott sem marklaus.
En er að mati Ebbu frekar horft til svona
sparnaðar þar sem kvennastéttir eiga í
hlut?
„Ég veit það ekki. Ég held að við höfum
gleymt að hlúa að umönnunarstéttum og
margar þeirra eru kvennastéttir,“ segir
Ebba. Hafa verði í huga að fleiri konur
stundi nú læknanám en karlar. „Við höf-
um séð með fleiri störf að þegar konur
verða að meirihluta virðist það vera þró-
unin að launin lækka.“ Hún þekki ekki
ástæðuna.
Ebba Margrét Magnúsdóttir er formaður Læknaráðs sem hefur staðið í ströngu vegna bágrar stöðu á Landspítala
litið til rekstrar og framkvæmda. Mynd/Védís.