Læknablaðið - nóv. 2018, Blaðsíða 29

LÆKNAblaðið 2018/104 509
og var formaður á árunum 1997­1999. „Ég
ætlaði nú að vera lengur en þessi for­
mannstíð var svo erilsöm og áreitið mikið
að ég ákvað að láta ekki fjölskylduna líða
meira fyrir þátttöku mína í félagsstörfum.
Ég hætti alfarið,“ segir hann og hlær. Þrjú
erfið mál lituðu formannstíð Guðmund­
ar: Erfið samningahrina þar sem læknar
fengu í fyrsta sinn helgun, skrifstofunni
var umbylt til nýrra tíma og gagnagrunns­
málið.
„Ég var með mjög góða stjórn sem var
sammála um að það þyrfti að taka félagið
í gegn. Það var orðið gamaldags. Skrifstofa
með gamlar rútínur og ekki á netinu.
Engir tölvupóstar sendir, sem við vorum
þó farin að nota. Við gerðum því gangskör
og fengum ráðgjafafyrirtæki í lið með okk­
ur og tókum allan rekstur í gegn; sjóðina,
Læknablaðið. Eins og með allar breytingar
var andstaðan mikil. Fólk veit hvað það
hefur en ekki hvað það fær.“
Guðmundur segir gagnagrunnsmálið
hafa verið snúið, pólitíkin mikil og læknar
ekki samstíga í málinu. „Það var róið í
allar áttir. Málið var rekið og blásið upp
í fjölmiðlum. Við réðum því fjölmiðla­
ráðgjafa sem kom okkur á betri kúrs með
hvernig við komum fram. Við reyndum að
vera málefnalegir og í fyrsta skipti varð
Læknafélagið sýnilegt í sjónvarpi,“ segir
hann.
„Við ákváðum að leiða umræðuna en
bíða ekki alltaf eftir að svara. Við tengdum
okkur við Alþjóðalæknasamtökin, WMA,
í fyrsta skipti og ráðfærðum okkur við
þau. Við réðum breskan tölvusérfræðing
sem kunni á gagnagrunnskerfið og vissi
hvernig það virkaði, en það átti að vera
dulkóðað,“ segir Guðmundur.
„Pólitíkin var mikil. Stjórnmálamenn
höfðu ærinn áhuga. Mikil sundrung var
milli lækna. Sumir unnu fyrir Íslenska
erfðagreiningu og aðrir áttu rann­
sóknarhagsmuni. Hópurinn var sundur­
leitur en við lögðum línur sem sameinuðu
félagið nokkuð sterkt,“ segir hann, en á
sama tíma hafi skort á traust í samskiptum
við yfirvöld.
„Þetta var mjög lærdómsríkur tími og
ég kvaddi með bros á vör og ákvað að gefa
ekki kost á mér aftur. Mér fannst ég hætta
á góðum tímapunkti,“ segir Guðmundur.
Lofuðu sameiningu undir einu þaki
Sigurbjörn, sem setið hafði lengi í stjórn
félagsins, tók svo við formannskeflinu
þegar Guðmundur hætti og þegar deilan
þroskaðist náðist á endanum sátt. „Menn
áttuðu sig á því að það þurfti að gera
hlutina öðruvísi.“
Sigurbjörn segist lítið hafa hugsað út í
tímann sem hann gegndi formennsku. „Í
skuggsjá eru það átökin um siðfræðileg
málefni, eins og hugmyndin um gagna­
grunn á heilbrigðissviði og átökin við
Íslenska erfðagreiningu sem tóku mestan
tímann,“ segir Sigurbjörn. Læknafélagið
hafi orðið málpípa þeirra sem hafi verið
á móti hugmyndinni um gagnagrunn á
heilbrigðissviði.
„Orkan fór í þetta fyrstu árin. Hitt sem
stendur uppúr eru málefni Landspítala
Fyrrum og núverandi formenn
Læknafélagsins áttu góða stund
saman og rifjuðu upp málefnin
á þessu afmælisári. Reynir Arn-
grímsson, Sigurbjörn Sveinsson,
Guðmundur Björnsson, Birna
Jónsdóttir og Þorbjörn Jónsson.
Mynd/gag