Bændablaðið - 14.12.2017, Blaðsíða 34

34 Bændablaðið | Fimmtudagur 14. desember 2017
HLUNNINDI&VEIÐI
Veiðin er skemmtilegt sport,
félagsskapurinn og veiðin sjálf.
Fyrsti laxinn, fimmti laxinn og
allt þar á milli. Maríulaxinn
getur oft verið merkilegur, þú ert
kannski búinn að reyna og reyna
að veiða hann. Fara veiðitúr
eftir veiðitúr og fyrsti laxinn
tekur ekki, það er gangurinn í
veiðinni, stundum tekur hann
alls ekki.
Presturinn í Árbæjarkirkju, Þór
Hauksson, var búinn að reyna og
reyna að veiða, maríulaxinn vildi
ekki koma. Nokkrir veiðitúrar
vestur í Dali en maríulaxinn vildi
alls ekki taka.
En vestur í Dölum býr Hugrún,
hún var ekki búin að reyna mikið
að veiða maríulaxinn en hún
labbaði í hylinn fyrir bæinn hjá
sér og setti í maríulaxinn. Svona
gerist þetta bara en presturinn
var ákveðinn þegar hann kom að
veiðihúsinu við Hvolsá.
„Núna kemur þetta, finn það á
mér,“ sagði presturinn, með sama
svip og Gylfi Sig þegar hann hafði
skorað mark viku áður. Presturinn
var einbeittur, veiðin róleg, gekk
til að byrja með, fiskurinn tók en
ekki hjá prestinum.
„Finn það núna“ sagði hann og
reyndi maðkinn í Rófugarðshyl í
Staðarhólsá, hljómar kannski ekki
fiskinn staður en gaf vel hér á árum
áður. Og kannski núna, fiskurinn
var ekki við, hann var tregur og þó
var aðeins að taka smá.
Presturinn beið og beið og
eitthvað var að gerast, fiskur var
að taka agnið hjá honum. Hann
gerði allt rétt, beið, leyfði fisknum
að taka og BÚMMMMMM. Hann
var á, presturinn var rólegur og
landaði fisknum rétt fyrir ofan
tökustaðinn. Fumlaus handtök,
maríulaxinn var kominn á land.
Maríulaxinn skiptir öllu fyrir
veiðimenn, hvort sem maður
er prestur eða húsfreyjan á
Kjarlaksvöllum, það er heila málið.
Gunnar Bender
gunnarbender@gmail.com
Hann er á, urriðinn stóri, og þeir feðgar spá í stöðuna við Laxá í Mývatnssveit.
Maríulaxinn skiptir öllu máli
Séra Þór Hauksson, prestur í Árbæjarkirkju, með maríulaxinn. Mynd / G.Bender
Það eru þeir stóru
sem sleppa
Margir lentu í skemmtilegri og
eftirminnilegri veiði í sumar.
Þannig er er veiðin bara og menn
og konur muna það alla tíð. Það
er gott að rifja upp veiðisögur
þegar er stutt í næsta veiðisumar.
Hann Hafþór Bjarni Bjarnason
átti eftir miðdagsvakt í Hofstaðaey
í Laxá í Mývatnssveit í júlí
síðastliðnum. Eftir að hafa gengið
norður eyjuna og sett í nokkra fiska
var komið að Skriðuflóanum.
Hann veiddi á dropper, Krókinn
á endann, en lítinn Phesant tail
á dropperinn. Þá var vaðið út
í neðarlega í flóanum og upp
sandhrygginn, alveg upp undir
stút. Það leið ekki á löngu uns
hann hafði sett í urriða af vænni
gerðinni. Það var strax ljóst að
þarna var tröll á ferð, alvöru
Mývatnssveitarurriði, sem ætlaði
ekki að gefast upp fyrr en í fulla
hnefana. Eftir rúman hálftíma,
hafði slagurinn borist neðar í
hylinn og faðir drengsins mundaði
háfinn og ætlaði að taka fiskinn.
En það gekk ekki, því fiskurinn
var allnokkuð stærri en háfurinn.
Slagurinn endaði þannig að
urriðinn reif sig lausan, varð
frelsinu feginn. Eftir stóð hinn
ungi veiðimaður, nötrandi af
spennu og frekar svekktur. En
svona er það stundum … þeir stóru
eiga það til að sleppa.
Sjaldan verið betri
sjóbirtingsveiði
„Já, veiðin gekk frábærlega
hjá okkur og lokatölur voru
835 fiskar, Eldvatnið og
Eldvatnsbotnar,“ sagði Jón
Hrafn Karlsson, er við spurðum
hann um lokatölur af svæðinu.
Sjóbirtingsveiðin gekk vel á
flestum svæðum fyrir austan í haust
sem leið.
„Við erum mjög sáttir með
sumarið hérna og veiðina,“ sagði
Jón Hrafn enn fremur, en margir
vænir fiskar veiddust hjá Jóni
Hrafni.
Sjóbirtingsveiðin gekk vonum
framar fyrir austan og sjaldan hefur
veiðst eins vel og núna. Fiskurinn
var vænn og svæði sem gáfu vel
voru Tungufljót, Tungulækur,
Geirlandsá, Vatnamótin,
Grenlækur, Fossálar og Hörgsá
svo einhverjar séu nefndar til
sögunnar, jú auðvitað Eldvatnið
og Eldsvatnsbotnar.
„Já, fór nokkrar skemmtilegar
veiðiferðir austur í sjóbirting og
veiddi vel, fékk væna fiska,“ sagði
Selma Björk Ísabella Gunnardóttir,
um veiðiferðir í sjóbirting við
Klaustur í haust.
Mynd / ÓG