Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1999, Blaðsíða 52

Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1999, Blaðsíða 52
Ólöf Ríkarðsdóttir form. ÖBÍ: HÖNNUN FYRIR ALLA Það sem er nauðsynlegt fyrir suma, er gott fyrir alla Olöf Ríkarðsdóttir Þessi setning lýsir í hnotskurn tilganginum með hinu norræna verkefni um hönnun fyrir alla sem hófst síðastliðið vor. Það er Norræna ráðið um málefni fatlaðra og Norræna samvinnunefndin um málefni fatl- aðra, sem standa að þessu verkefni, en bæði starfa á vegum Norrænu ráðherranefndar- innar og eru ná- tengd. Það var síðast- liðið vor sem fyrsta verkefninu var hleypt af stokkunum. Það var samkeppni um breytingar sem hafa verið gjörðar á síðastliðnum fimm árum á gömlum menningarsöguleg- um byggingum, með það að leiðarljósi að þær yrðu aðgengileg- ar fyrir alla. Undirritaðri var falið af hálfu Ör- yrkj abandalags Islands að koma með tillögur um íslenskar byggingar, sem upp- fylltu sett skilyrði. Þar er því miður ekki um auðugan garð að gresja, en eftir ítarlega athugun voru það þó tvær menningarsögulegar byggingar, sem upp- fylltu áðurnefnd skilyrði. Þær voru Iðnó í Reykjavík og Langabúð fyrir tveimur árum. Menningarhúsið Iðnó var byggt á árunum 1896-1897 af Iðn- aðarmannafélagi Reykjavíkur, sem samkomu- og fundarstaður fyrir félagsmenn, leiksýningar og aðrar skemmtanir af ýmsu tagi. Húsið er friðað og ekki má breyta innra né ytra útliti þess, án leyfis Húsfriðunarnefndar ríkisins. Árið 1992 ákvað borgarstjórn Reykjavíkur að endurbyggja húsið, sem þá var orðið illa farið og færa það í upprunalegt horf. Sérstaka áherslu skyldi leggja á ytra útlit og innréttingu salarins, sem hafði verið einstaklega skrautlegur og fallegur. Þetta gamla hús var auðvitað ekki aðgengilegt fyrir alla, en samkvæmt gildandi byggingarreglum og margra ára þrýstingi fatlaðs fólks á þessum vettvangi, voru eftirfarandi breytingar gjörðar: Komið var fyrir lyftu upp á aðra hæð, sjálfvirk, fjarstýrð hurð er við aðalinngang og skábrautir við aðal- inngang og útipall. Tónmöskvakerfi fyrir heyrnar- skerta hefur verið komið fyrir í aðal- salnum, aðgengilegt salerni er á jarð- hæð og þröskuldar hafa verið Langabúð á Djúpavogi. lækkaðir. Aukahandrið hefur verið sett við stigann upp á loft. Flóttaleið frá aðalsal er greið. Þá er einnig að finna sérstaklega merkt bifreiðastæði fyrir fatlað fólk. Reykjavíkurborg stóð fyrir og kostaði breytingar á húsinu en meðeigendur eru Sjómannafélag Reykjavíkur, Verkamannafélagið Dagsbrún og Verkakvennafélagið Framsókn. angabúð er annað tveggja elstu í húsa Djúpavogs. Hún er reist á grunnum eldri húsa og þar sem þau standa hefur verslunarstaðurinn verið frá árinu 1589, þegar þýskir kaup- menn hófu þar verslunarrekstur. Fyrir tveim áratugum leit út fyrir að dagar Löngubúðar væru senn tald- ir. Af breyttum atvinnuháttum leiddi nauðsyn á nútímalegra húsnæði. Til allrar hamingju risu þá upp einstaklingar sem skildu mikilvægi þess að Langabúð yrði varðveitt. Nú hefur hún verið endurbætt og henni fengið nýtt hlutverk sem hæfir sögu hennar og mikilvægi fyrir staðinn. I norðurenda hússins er sýning um líf og starf Ríkarðs Jónssonar mynd- höggvara og myndskera. Um miðbik hússins er minningarstofa um Eystein Jónsson, stjórnmálamann og konu hans Sólveigu Eyjólfsdóttur. Þar er einnig vinnu- og söluaðstaða Kvenna- smiðjunnar, sem er hópur handverks- manna frá Djúpavogi og sjá þeir einnig um rekstur kaffistofu í suðurenda hússins. Þarna er sem sagt ris- in menningarmið- stöð Djúpavogs- hrepps. Við endurbygg- ingu Löngubúðar voru gjörðar ráðstaf- anir til þess að hjóla- stólanotendur og annað fatlað fólk ætti þar greiðan aðgang. Aðkoman að húsinu var malbikuð og bílastæði sérmerkt fyrir hreyfihaml- aða. Salerni eru aðgengileg fyrir alla og þröskuldar hafa verið fjarlægðir, nema útidyraþröskuldur. Þar sem húsið stendur í brekku þurfti að koma upp palli fyrir framan og liggur skábraut upp á hann frá bílastæðinu. En snúum okkur aftur að sam- keppninni. Ákveðið hafði verið að fimm verðlaun skyldu veitt. Ein fyrstu verðlaun og fern heiðurs- 52
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands
https://timarit.is/publication/1440

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.