Tímarit Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.2002, Side 40

STAFIRNIR EINS OG MAURAR
f LANGRI HALARÓFU
Gúmmí Tarsan var lesblindur
Það kannast margir við sögu-
persónu Ole Lund Kirkegaard,
hann ívar Ólsen eða öðru nafni
Gúmmí Tarsan. Þau eru mörg vanda-
málin senr aunringja Ivar Ólsen þarf
að glíma við á hverjunr degi í skól-
anum og við bætist að hann er ekki
orðinn alveg læs.
Þrátt fyrir að hafa lesið Gúmmí
Tarsan fyrir mörgum árum síðan þá
var sú hugsun fjarri að Ivar Ólsen
væri lesblindur. Hann eins og svo
margir aðrir átti erfitt með að læra að
lesa. Hér er stuttur kafli úr bókinni
þar sem Ivar lýsir því þegar stafimir
fara af stað á blaðsíðunni.
„í skólanum átti ívar Ólsen og
hinir krakkarnir að læra stafina og
allt þess háttar.
En það gekk ekki þrautalaust.
Að minnsta kosti reyndist Ivari
Ólsen það þrautin þyngri.
Hann gat alls ekki munað nöfnin
á bókstöfunum. Honum fannst
þeir allir hver öðrum líkir, og í
lestrarbókinni voru þeir alveg
eins og maurar í langri halarófu.
Næstum því allir krakkamir
gátu lært að þekkja stafina, og
sunr gátu meira að segja lesið í
venjulegum bókum.
En Ivar Ólsen gat ekki lesið
staf.
Hann sat bara og svitnaði í lóf-
unum á meðan hann var að reyna
að muna nöfnin á öllum þessum
stöfum.
Kennarinn var nú samt ágætur.
Hann hjálpaði ívari eftir bestu
getu, en það stoðaði bara ekkert.
„Það er svo leiðinlegt að læra
stafina," sagði Ivar við kenn-
arann. „Getum við ekki gert eitt-
hvað annað.“ „Nei, sagði kennar-
inn. I skólanum verður maður að
læra það sem stendur í bókunum.“
„Hvers vegna?“, spurði Ivar.
„Jaa,“ sagði kennarinn. „ það
hlýtur að standa í lögum. Og lög-
unum verða allir að fylgja.“
„Getur þú ekki bara breytt lög-
unum dálítið, “spurði Ivar
„Neei“, sagði kennarinn. „Eg er
bara ósköp hversdagslegur maður
sem getur ekki breytt nokkrum
sköpuðum hlut.“
„Það var leiðinlegt,“ sagði ívar,
„því mér tekst ábyggilega aldrei
að læra þessa þúsund bókstafi.“
„O, jæja,“ sagði kennarinn, „svo
margir eru þeir nú ekki.“
„Mér finnst þeir vera alveg of-
boðslega margir,“ sagði ívar og
leit niður á stafina sem iðuðu á
blaðsíðunni eins og maurar í
mauraþúfu. „Mér finnst þeir vera
allt, allt of margir
Hér sérðu hvemig stafimir iða
fyrir augunum á Ivari. (Gúmmí
Tarsan eftir Ole Lund Kirkegaard,
bls. 18-21).
Já, það gekk ekki vel hjá Ivari
Ólsen að læra stafina og skilja
eflaust margir hvernig Ivari leið
þegar stafimir tóku flugið.
K.Þ.
40