Dagblaðið Vísir - DV - 22.05.2020, Blaðsíða 10

10 FRÉTTIR 22. MAÍ 2020 DV
R agnar er alinn upp í Hlíðunum í Reykja­vík. Hann á einn yngri
bróður, sem er búsettur í
Berlín, og er náinn foreldrum
sínum. Aðdáunin skín úr aug­
unum þegar hann talar um
fjölskylduna. Pabbi Ragnars
er Ingvar Sigurgeirsson, pró­
fessor við Menntavísindasvið
Háskóla Íslands, og móðir
hans er Lilja María Jónsdóttir,
lektor við sama svið. „Mamma
lauk doktorsprófi 64 ára fyrir
framan fullan sal af fólki og
með Vigdísi Finnbogadóttur á
fremsta bekk. Hún gerði það
með bravör,“ segir Ragnar.
Læknir eða lögfræðingur
Ragnar ætlaði sér aldrei neitt
sérstaklega að verða læknir.
„Ég hefði alveg eins getað orð­
ið kennari eða lögfræðingur.
Ég man aldrei eftir að hafa
fengið þá hugmynd að verða
læknir. Ég man ekki einu
sinni eftir að hafa sótt um.
Ég hef hreinlega ekki grænan
gvend. Mig langaði bara í eitt­
hvert krefjandi nám. Þetta
var kannski svona eftir á að
hyggja áskorun, að velja erf­
itt nám og sjá hvort ég myndi
ráða við það.
Ég er í dag mjög feginn að
hafa ekki orðið lögfræðingur.
Ég held að það hefði ekki dreg­
ið fram mína bestu mannkosti.
Ég sé fyrir mér að ég hefði
orðið steríótýpan af erfiðum
lögfræðingi sem hefði farið
í eitthvert brask, enda er ég
áhrifagjarn með eindæmum,“
segir hann og brosir. „Ég get
líka verið ansi frekur.“
Ragnar þekkir veikleika
sína og getur auðveldlega gert
grín að þeim. „Ég er svo hrif­
næmur. Ef einhver kemur með
einhverja hugmynd til mín, er
auðvelt að hrífa mig með og ég
verð mjög spenntur. Ætli ég sé
ekki stemningsmaður.“
Ragnar viðurkennir að þeg­
ar kom að bókakaupum fyrir
læknanámið hafi hann áttað
sig á alvöru lífsins. „Ég hugs­
aði bara: Hver fjárinn, hvað er
ég að gera hérna? Þetta voru
þvílíkir doðrantar. Ég endaði
á að þurfa að fara í numerus
clausus tvisvar (inntökuönn í
læknadeild). Ég kunni ekki al­
mennilega að læra á þessum
tíma.“
Notaði sérstaka námstækni
Ragnar gekk í Menntaskólann
við Hamrahlíð og þar fékk
stemningsmaðurinn að njóta
sín. Læknirinn tilvonandi rit­
stýrði skólablaði MH, var í kór
og lagði stund á leiklist. „Þeg­
ar ég byrjaði í læknanáminu
kunni ég ekki almennilega
að læra. Ég þurfti að læra að
læra. Ég fór meira að segja og
talaði við eiginmann frænku
minnar sem hafði gefið út bók
um námstækni.
Ég las bókina hans og þar
var fullt af aðferðum sem ég
tileinkaði mér og hef nýtt mér
síðan. Til dæmis hugsa ég öll
kaflaheiti og millikafla sem
spurningarmerki og les alla
kafla með það að leiðarljósi
að svara spurningunni. Það
bætir minnið við lestur kafl­
ans. Svo eru það „the 4 r’s“,
read, review, recite, recall.
Það gengur út á að lesa hratt
og skima yfir og velja sérstök
orð og talar um þau upphátt
og á endanum getur þú lært
nánast heilu kaflana utan að.“
Eftir þetta gekk Ragnari
vel að læra. Fyrstu þrjú árin
voru mikið bóknám. „Svo
snýst þetta pínulítið um að
ljúga að sjálfum sér að manni
finnist vefjafræði og líffæra­
fræði skemmtileg. En svo varð
þetta rosalega gaman um leið
og klínísku fögin komu. Þá
áttaði ég mig líka á því að ég
vissi ekkert um hvað læknis­
fræðin snerist. Mín hugmynd
um að verða læknir var allt
önnur en starfið reyndist
vera. Sem betur fer. Ég var
ungur og barnalegur og hugs­
aði í steríótýpum. Ég sá fyrir
mér að læknir væri föðurleg,
yfirgnæfandi týpa. En svo er
þetta alls ekki þannig.
Þetta er auðmjúkt starf þar
sem þú reynir að þjónusta fólk
úr öllum stigum samfélagsins.
Þetta er þjónustustarf þar sem
þú reynir að greiða götu fólks.
Læknisfræðin er eitt, en svo
er það allt annað að geta talað
við fólk – blanda af þessu er
læknislistin.“
Ragnar segist feginn að
starfið sé ekki eins og hann
hafði ímyndað sér út frá sjón­
varpsþáttum. „Það hefði verið
glatað að sitja uppi sem föður­
legur fantur úr Grey’s Ana­
tomy.“
Læknirinn ekki
alltaf lausnin
Gigt er flókið fyrirbæri og alls
ekki sá sjúkdómur sem virkar
hvað mest aðlaðandi fyrir
ungan lækni að sérhæfa sig í.
„Fólk hugsar bara um göngu­
grindur og gamalt fólk þegar
það er minnst á gigt. Það er þó
alls ekki raunin. Stærsti hluti
starfs gigtarlæknisins er að
fást við sjúklinga sem glíma
við liðagigt, hryggikt, sóra­
gigt eða rauða úlfa, til dæmis.
Svo eru aðrir sjúkdómar
eins og vefjagigt, sem er
ekki bólgusjúkdómur heldur
verkjaheilkenni. Vefjagigtar­
sjúklingar vilja oft koma til
okkar gigtarlækna og vona að
við getum gert eitthvað fyrir
þá, en sú meðferð sem þeir
þurfa er gjörólík meðferðum
sem notaðar eru við bólgu­
sjúkdómum og í raun gera
læknar ekki mikið gagn fyrir
vefjagigtarsjúklinga, nema
kannski að veita góð ráð eða
stuðning. Lyfjameðferð er oft
bara til vansa.
Heppilegra er að vera hjá
góðum og skilningsríkum
sjúkraþjálfara og sálfræð­
ingi, sem getur aðstoðað við
andlegu hliðina við að vera
að þjást af langvinnum verkj­
um. Læra núvitund og hitta
svefnráðgjafa. Meðhöndla
þarf alla undirliggjandi geð­
sjúkdóma og styðja þannig við
betri líðan.“
Aðgengi er stóra málið
Ragnar segir Ísland vera með
gott aðgengi að heilsugæslu
og sérfræðiþjónustu og þess
vegna sé íslenska heilbrigðis­
kerfið í grunninn gott, þó að
við borgum minna fyrir það
(sem hlutfall af vergri lands­
framleiðslu).
„Ástæðan fyrir því að það
er gott, er gott aðgengi, sem
er lykillinn að góðu kerfi. Ef
þú veist að þú kemst fljótt til
læknis, að læknirinn talar
við þig og passar upp á þig,
þá er ekki þetta stressmó­
ment. Ekki þessar vanga­
veltur um það hvort þú kom­
ist til læknis, eða hafir efni á
því. Ég held að það sé meðal
annars þess vegna sem við
komumst upp með að borga
3 prósentum minna af vergri
landsframleiðslu í heilbrigðis­
þjónustu en nágrannaþjóðir
okkar í Skandinavíu.“
Ragnar er talsmaður sjálf­
stætt rekinnar heilbrigðis­
þjónustu í bland við ríkis­
rekna. „Þetta er líklega besta
fjárfesting sem gerð er á Ís­
landi. Þjónustan mín á stof­
unni minni kostar fjórðung
af því sem hún kostar í Sví­
þjóð og þriðjung af því sem
hún kostar í Bretlandi. 350
læknar á sjálfstætt starfandi
stofum sinna 500.000 þúsund
læknisheimsóknum á ári – og
kosta ekki nema 7 prósent af
útgjöldum til heilbrigðismála.
Sjálfstæðu stofurnar eru hag­
kvæmur kostur og veita af­
bragðsþjónustu,“ segir hann.
Lagði steikinni og
tók upp símann
Ragnar sóttist eftir læknis­
stöðu á gigtlækningadeild
Í þrjár vikur fékk fólk
færri hjartaáföll
Ragnar Freyr Ingvarsson, gigtar- og lyflæknir, er
mörgum kunnur sem Læknirinn í eldhúsinu. Hann
hefur gefið út fjölda matreiðslubóka og stýrt
vinsælum matreiðsluþáttum. Lífið er þó ekki eintóm
veisla hjá þessum harðduglega lækni, sem fór fyrir
COVID-19 teymi Landspítalans í miðjum heimsfaraldri.
Þorbjörg
Marinósdóttir
tobba@dv.is