Dagblaðið Vísir - DV - 31.01.2020, Blaðsíða 32

32 31. janúar 2020
Gamla
auglýsingin
Helgarpósturinn - 27. febrúar 1986Tímavélin
Þ
etta er bara einhver ein­
beiting sem ég get ekki
gert mér grein fyrir,“ sagði
Njáll Torfason aflrauna­
maður í viðtali á Stöð 2 árið 1993.
Það hafði þá vakið mikla athygli
og eftirtekt þegar í ljós kom að
Njáll var fær um festa á sig ýmsa
hluti úr járni, postulíni og plasti,
að því virtist með hugarorkunni
einni saman.
Njáll var á þessum tíma orðinn
þekktur aflraunamaður og hafði
nokkrum mánuðum áður sett tvö
heimsmet. Hann hafði annars
vegar tætt í sundur tíu símaskrár
á 1,16 mínútum og hins vegar
hafði hann gengið á grófum gler­
brotum, sem voru brotin á staðn­
um og því gjörsamlega óslípuð.
Það sem kom Njáli á sporið
var lítil frétt í Morgunblaðinu þar
sem greint var frá Rússa sem var
fær um að festa við líkamann alls
kyns járnhluti.
Í júlí 1993 mætti Njáll á rit­
stjórn Morgunblaðsins til að sýna
þessa ótrúlegu hæfni. „Þegar ég
las um manninn í Morgunblað­
inu langaði mig til að vita hvort
þetta væri hægt, því ég hélt eins
og þú að þetta væri með lími eða
einhverju. Ég uppgötvaði að þetta
var ekkert mál fyrir mig,“ sagði
Njáll meðal annars í samtali við
blaðamann Morgunblaðsins.
Sagðist hann hafa þreifað sig
áfram með hluti eins undirskál­
ar, kveikjara og litla barnabók, en
hlutir úr áli hentust þó frá.
„Á meðan Njáll var að ná ró og
einbeitingu var gengið úr skugga
um að áhöldin væru ekki smurð
með neinu sem gæti fest þau við
líkamann. Sömuleiðis eftir sýn­
inguna voru áhöldin skoðuð eftir
og það fór ekki á milli mála að
þau voru hrein.
Fyrst þegar Njáll reyndi að
festa við sig hlutina féllu þeir svo
til strax af líkamanum, en smám
saman eftir því sem hann varð ró­
legri og gat náð meiri einbeitingu
fóru hlutirn­
ir að festast.
Og þar kom
að straujárn,
postulínsdiskur, skeið og gafflar
sátu fastir á líkamanum.
Eitt sinn missti hann skeiðina
og eðlileg viðbrögð voru að kipp­
ast við, en samt sat straujárnið og
diskurinn föst. Þegar sýningunni
var lokið bað blaðamaður um að
fá að taka annan gafallinn af og
var ekki að finna að neitt væri á
honum sem hugsanlega gæti fest
hann við ennið. Tilfinningin var
heldur ekki eins og um segul­
magn væri að ræða,“ skrifaði
blaðamaður Morgunblaðsins.
Sjálfur sagði Njáll að þetta væri
ekki segulorka því segull held­
ur postulíni ekki föstu. „Ég veit
ekki hvað þetta er, en ég hef alla
tíð verið umvafin sérstakri orku,“
sagði hann meðal annars í sam­
tali við blaðamanninn og bætti
jafnframt við að hann hefði verið
skyggn frá barnsaldri. Það hefði
háð honum alla tíð.
Hugsunin hefur hreyfiafl
Þetta sama ár birtist innslag í
sjónvarpsþætti Stöðvar 2 þar sem
Jón Ársæll og tökulið fylgdu Njáli
eftir í einn dag þegar hópur fræði­
manna við Háskóla Íslands gerði
á honum tilraunir. Vísindamenn
á rannsóknarstofu í lífeðlisfræði,
fylgdust með Njáli gera kúnst­
ir „sem fá hárin til að rísa á höfði
manns“ eins og Jón Ársæll orðaði
það. Þá voru viðstaddir kennarar
í sálarfræði.
„Njáll hóf að gera þessar ein­
stæðu tilraunir eftir að hafa lesið
um rússneskan kraftaverka­
mann sem gat látið ýmisskon­
ar búsáhöld festast við líkama
sinn. Það kom fljótlega í ljós að
Njáll var enginn eftirbátur Rúss­
ans og reyndar bætti hann um
betur. Njáll getur „haldið á“ ýms­
um munum sem ekki eru úr járni,
svosem leirdiskum og plast­
hlutum og meira að segja strau­
járni, sem Rússinn getur ekki. Í
dag sýndi hann ýmsum vísinda­
mönnum háskólans ótrúlega
getu sína á þessu sviði,“ sagði Jón
Ársæll við sjónvarpsáhorfendur.
Þá var rætt við Guðmund
Einarsson verkfræðing og leitað
svara við hvaða kraftar þetta væru
sem Njáll byggi yfir og brytu í
bága við lögmál Newton um að­
dráttaraflið.
„Þetta er eitthvað fyrirbrigði
sem ég myndi telja að væri tengt
hugsuninni, „psychogenesis“,
hún hefur hreyfiafl,“ sagði Guð­
mundur meðal annars. „Ind­
verjar segja að heimurinn sé
hugsun Guðs. Eins og þegar þú
getur brotið glas með hugsun
þá er talið að þú setjir hugaröld­
ur í gang, þannig að þær verða
harmonískar við eðlistíðni efnis­
ins sjálfs. Þegar þú hittir akkúrat á
það, splundrast glerið. Þetta hef­
ur verið gert undir eftirliti.“
Þá sagði Þór Eysteinsson
taugalífeðlisfræðingur að þetta
væru „hlutir sem hann hefði
ekki séð áður.“ Hann hefði að
vísu ekki gert mikið annað þenn­
an dag en að fylgjast með Njáli
leika listir sínar, og því hefði hann
ekki rannsakað það sem fram fór.
Hann sagðist því lítið geta sagt til
um hvað væri þarna að baki. „En
þetta er athyglisvert.“
Sjálfur sagðist Njáll „alltaf hafa
fundið fyrir þessum krafti“ en
aldrei dottið í hug að láta reyna
á þennan kraft, ekki fyrr en hann
sá mynd af fyrrnefndum Rússa.
„Þegar ég prufaði þetta, þú hefðir
átt að sjá til mín, ég hló svo mikið.
Ég var svo hissa sjálfur.“ n
Íslendingurinn sem festi á
sig hluti með hugarorkunni
n Aflraunamaðurinn Njáll Torfason gat leikið á lögmál Newton n Vísindamenn gáttaðir
Auður Ösp Guðmundsdóttir
audur@dv.is
Úr sjónvarpsþætti
Stöðvar 2, þar sem
fylgst var með Njáli.
LJÓSMYND/YOUTUBE
LJÓSMYND/YOUTUBE
Njáll heimsótti
skrifstofur
Morgunblaðsins
í júlí 1993 og lék
listir sínar. Ljós-
mynd/Tímarit.is