Íþróttablaðið - 01.04.1989, Qupperneq 61

Unnar Snær Bjarnason, unglingameistari íslands í karate
Texti: Þorgrímur Þráinsson
Myndir: Þór Gíslason
„Ég myndi reyna að hlaupa í
burtu," segir Unnar Snær Bjarnason,
unglingameistari íslands í karate að-
spurður um hvað hann myndi taka til
bragðs ef ráðist yrði á hann. „Ef ég
ætti þess ekki kost myndi ég reyna að
verjast en ef viðkomandi myndi ekki
láta sér segjast myndi ég slá á móti.
En fyrir alla muni á að reyna að forða
sér á hlaupum, það segir þjálfarinn
minn hún jónína Ólsen."
UnnarSnærsýndi mikla yfirburði í
kata og kumite í sínum aldursflokki á
unglingameistaramóti íslands á dög-
unum og varð þrefaldur meistari.
Hann var einnig í sigurliði KFR í hóp-
kata. Kumite er keppni tveggja ein-
staklinga íkarateen kata er útfærsla á
ákveðnum æfingum íþróttarinnar.
„Þegar við sláumst má aðeins snerta
andstæðinginn, svokallað „skin-
touch" en slái maður of fast er dæmt
refsistig og einnig er hægt að dæma
mann úr leik fyrir að vera ógætinn og
slá andstæðinginn svo hann beri þess
merki. Það má snerta búkinn nokkuð
vel í kumite en rétt að koma við and-
litið. Karateermikil nákvæmnisíþrótt
og krefst mikillar þolinmæði."
Unnar Snær hefur stundað karate í
5 ár, eða frá 8 ára aldri. Hann er
Reykvíkingur í húð og hár og lítt gef-
inn fyrir sveitina. Auk karate hefur
hann töluverðan áhuga á golfi og
skíðaiðkun en segist aldrei myndi
fórna karate fyrir þær íþróttagreinar.
Hann hefur ætíð æft með Karatefé-
lagi Reykjavíkur en þar er Goju Ryu
stíllinn æfður. En af hverju byrjaði
hann í karate?
„Ég ætlaði mér að líkjast Bruce
Lee. Ég sá flestar myndir sem hann
lék í og heillaðist af honum. Annars
er karate allt annað en það sem mað-
ur sér í bíómyndum en engu að síður
er íþróttin stórskemmtileg."
Mislit belti sem karateiðkendur
hafa um sig miðja gefa til kynna
styrkleika viðkomandi. Byrjendur fá
hvítt belti til þess að halda karate-
búningnum að líkamanum en síðan
taka þeir próf og vinna sér inn eina
gula rönd á hvíta beltið, síðan bætist
önnur gul rönd við áður en hann fær
61