Dagblaðið Vísir - DV - 10.07.2020, Síða 13

ertu alltaf að afla honum
fylgis. Mér finnst að á síðustu
tíu árum hafi þær hugmyndir
sem skipta mig mestu orðið
ríkjandi; femínismi, umhverf-
isvernd og mannréttindi.”
Mikilvægt að
geta aftengt sig
Frá því hann var barn í Vest-
mannaeyjum hefur Róbert
verið í miklum tengslum
við náttúruna og ungur var
hann kominn í skátana. „Ég
veit hvað það er mikið meðal
fyrir nútímafólk að komast í
óspillta náttúru. Það eru for-
réttindi okkar hér á landi að
vera alltaf í innan við tveggja
tíma fjarlægð frá hreinni nátt-
úru. Það er fjársjóður sem
fáar þjóðir eiga. Ég held að
samfélagið væri betra ef fleiri
væru áskrifendur að þessu
fyrirbæri sem náttúran er.
Það er mikilvægt að geta af-
tengt sig og komist út úr þessu
firrta borgarsamfélagi.”
Spurður hvort hann eigi ein-
hvern uppáhalds stað segir
Róbert: „Það er einhver sér-
stök líðan sem fylgir því fyrir
mig að vera í Langadal í Þórs-
mörk. Það má segja að þar sé
mitt andlega lögheimili. Þarna
get ég staðið og séð upp á
Eyjafjallajökul, það er útsýni
inn í Þórsmörkina en líka upp
á Mýrdalsjökul í hina áttina.
Á þessum stað mun andi minn
sitja á steini eftir minn dag.
Ég á marga uppáhalds staði
en þarna finn ég fyrir alveg
sérstökum tengslum. Meira
að segja bara að standa við
eldhúsvaskinn í skálanum og
vaska upp - það er bara eitt-
hvað sem er alveg rétt við
það.”
Lífið stækkar án áfengis
Róbert hefur talað opinskátt
um baráttuna við Bakkus en
í ljós kemur að útivistin tók
ekki við af áfengisneyslunni
heldur varð útivistin einfald-
lega betri eftir að hann varð
edrú. „Ég var engin skóla-
bókarfyllibytta en var yfir-
leitt að fá mér tvo, þrjá bjóra
á kvöldi eða þá léttvínsglas. Á
ferðalögum um landið var ég
bara með bjórkippu í bílnum,
eins og margir gera. Ég hljóp
líka alltaf mikið, alveg frá því
ég var 17 ára gamall. Þegar
ég hékk sem mest á Ölstof-
unni með sígarettu og bjór þá
var ég alltaf að hlaupa. Úti-
vistin og hlaupin hafa alltaf
verið hluti af lífi mínu. En
það er með þau eins og önnur
svið lífsins að þegar þú tekur
áfengið út þá fer maður að
njóta alls miklu betur. Ég er
12 spora maður og hef unnið
í sjálfum mér, ég tilheyri
samtökum sem njóta nafn-
leyndar en eru mjög framar-
lega í símaskránni. Án áfengis
stækkar lífið svo mikið. Það
verður auðveldara að koma
sér í form, auðveldara að
halda prógrammi, auðveldara
að vera til staðar fyrir fjöl-
skylduna og sinna öllu sem
þarf að sinna.”
Kveðjan skrifuð í
sjúkraskýrslur
Ástæðan fyrir því að Róbert
hætti að drekka var ekki síst
sú að hann vildi ekki enda
eins og faðir sinn heitinn.
Foreldrar Róberts kynntust í
London, móðir hans er íslensk
en pabbi hans frá Skotlandi.
Þau eignuðust dóttur saman
og fluttu síðan til Íslands þar
sem Róbert fæddist. Faðirinn,
Anthony Marshall, leiddist út í
ofdrykkju og skildu þau þegar
Róbert var sjö ára.
Anthony lést einn og yfir-
gefinn í London árið 2003.
„Enginn vissi hvað varð um
hann í tólf ár. Hann var það
einsamall. Systir mín komst
að því fyrir fimm árum að
FRÉTTIR 13DV 10. JÚLÍ 2020
Bara að standa við eldhús-
vaskinn í skálanum og vaska
upp - það er bara eitthvað
sem er alveg rétt við það.