Fjölrit RALA - 20.03.1980, Qupperneq 113

109
ÁHRIF ÁBURÐAR Á FJÖLDA TEGUNDA.
Niðurstöður þessara tilrauna sýna, aö áburðargjöf dregur úr fjöl-
breyt^i gróðurlendis, að minnsta kosti þar sem staðhættir henta grösum.
Grösin hafa yfirburðahæfileika til þess að nýta sér áburðargjöf, séu
vaxtarskilyrði þolanleg. Áburðargjöf fækkaði yfirleitt tegundum, og
fækkunin varð einkum áberandi, þar sem borið var á árlega. Hinsvegar fjölg-
aði teg. í flestum hálendistilraununum. Þar virtust grös varla ná að
mynda þéttan svörð né heldur ryðja öðrum tegundum úr vegif að minnsta
kosti ekki fyrstu fimm til sex ár áburðargjafar.
1. RÍKJANDI TEGUNDIR.
Ríkjandi eru þær tegundir nefndar, sem eiga 5% hlut í gróðurþekju
eða raeira í einstökum liðum. í upphafi voru ríkjandi tegundir 3-6 i
óábomu reitunum - að meðaltali 4.4. Við áburðargjöf fækkaði ríkjandi
tegundum niður i 3.3 að meðaltali annað árið, en urðu síðan 3.6, þar
sem borið var á annað hvert ár. Við áburðargjöf árlega voru ríkjandi
tegundir aðeins 2.3 að meðaltali, en voru 4.3 í eftirverkunarreitunum.
Fækkun ríkjandi tegunda við áburðargjöf var þó ekki undantekningalaus.
Á þremur stöðum fjölgaði þeim heldur en hitt. Það gerðist í hálendis-
tilraununum á Jökuldalsheiði og Vaðlaheiði, þar sem tegundum fjölgaði úr
5 i 6 og í Gæshólamýri úr 6 tegundum i 8. Þannig virðast áhrif áburðar-
gjafar á fjölbreytni gróðursamfélags ekki vera þau sömu á láglendi og
til fjalla.
2. FYLGITEGUNDIR.
Svo eru þær tegundir nefndar hér, sem eiga minna en 5% hlut i
gróðurþekju hver. Við upphaf voru tegundir þessar 6-16 talsins og 11.5
að meðaltali, fæstar i Melgerði en flestar á Mel. Við áburðargjöf
fækkar þeim ogvoruþær 10.4 i lok annars áburðarárs, 9.1 við áburðargjöf
annað hvert ár, 6.5 við árlega áburðargjöf og 9.6 i eftirverkunarreit-
unum. Allviða varð ekki merkt fækkun rikjandi tegunda við áburðar-
gjöf annað hvert ár og er þar helst að nefna Jökuldalsheiði, Vaðlaheiði,
Öxnadalsheiði I, Gæshóla og Gæshólamýri, en þeir staðir eru allir 300
metra eða meira yfir sjó.