Fjölrit RALA - 15.02.1995, Qupperneq 14

12
1. kafli
plöntur sem mældar voru 1987 höfðu að meðaltali 27 stöngla, en 1988 var
stöngulfjöldinn 20 að meðaltali.
Mikill breytileiki var í uppskeru einstakra plantna eins og fram kemur á háu
staðalfráviki (3. mynd). Allmikill munur var milli ára og var uppskera á flestum
sláttutímum meiri 1987 en 1988. Á síðasta sláttutíma, í lok ágúst, var meðaluppskera
á plöntu 445 g þv. árið 1987 en 228 g þv. árið 1988. Uppskerumunurinn stafar fyrst
og fremst af mun í stöngulfjölda plantnanna (3. mynd) og hefur ekkert að gera með
árferði.
Þyngd sprota var að meðaltali meiri vorið 1987 en 1988 og jókst hann nokkurn
veginn línulega yfir sumarið bæði árin (5. mynd). Vöxtur á sprota var nokkru meiri
seinna sumarið. Að meðaltali var þurrvigt sprota mjög svipuð í lok ágúst bæði árin.
Þurrvigt sprota (ofanvaxtar) var í beinu hlutfalli við fjölda stöngla sem plantan bar og
var að meðaltali um 500 g þv. hjá 40 stöngla plöntu í lok ágúst (6. mynd).
Þurrefnisinnihald plantnanna var um 10-20% og jókst það eftir því sem leið á
sumarið. Var aukningin nokkuð jöfn og svipuð bæði árin (4. mynd).
Árið 1988 var athuguð skipting uppskeru milli stöngla, blaða og blóma (7.
mynd). í byrjun júní voru blöð stærstur hluti uppskerunnar, eða u.þ.b. 50% af
þurrvigt. Stönglarnir voru þá um 45%. Er leið á sumarið og plönturnar stækkuðu
minnkaði hlutfall blaða en jókst að sama skapi fyrir stöngla. í ágústlok voru blöð ekki
nema um 30% af uppskerunni en stönglar 65%. Blóm héldu svipuðu hlutfalli í
uppskerunni yfir allt tímabilið, eða um 5% af þurrvigt (7. mynd).