Morgunblaðið - 15.10.2020, Síða 42

Morgunblaðið - 15.10.2020, Síða 42
42 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. OKTÓBER 2020 ✝ Jón Hjartarsonfæddist í Reykjavík 5. sept- ember 1946. Hann lést á Landspít- alanum í Fossvogi hinn 7. október 2020. Foreldrar hans voru hjónin Ásta Jónsdóttir frá Pat- reksfirði, f. 1917, d. 1969, og Hjörtur Jónsson frá Suðureyri við Súg- andafjörð, f. 1915, d. 1993. Systur Jóns eru Ása Hanna, f. 1940, og Steinunn Ragnheið- ur, f. 1948. Systir sammæðra var Sigríður Birna Bjarnadótt- ir, f. 1938, d. 2001. Jón kvæntist Sólveigu Ás- geirsdóttur frá Hafnarfirði, f. 1948, hinn 27. júní 1970. Þau skildu eftir 24 ára hjónaband en héldu ætíð vináttu sín á milli. Dætur Jóns og Sólveigar eru: 1) Ásta, f. 1970, hún á þrjú börn með barnsföður sínum, Árna Þór Guðmundssyni. Börn- in eru: Eva Karen, f. 1990, maki: Róbert Freyr Pálsson, f. 1991, sonur þeirra er Kári Páll, ævi, lengst af í prentsmiðju Morgunblaðsins. Jón og Sólveig voru frum- byggjar í Breiðholti, byggðu sér hús í Vesturbergi og bjuggu þar í mörg ár. Jón var stofnfélagi Íþróttafélagsins Leiknis í Breiðholti og fyrsti formaður knattspyrnudeildar félagsins. Jón hafði unun af hreyfingu, fjölskyldan var dug- leg í skíðaíþróttinni og Jón var mjög virkur golfspilari um ára- tugaskeið. Jón flutti árið 2012 til Torre- molinos á Spáni. Hann kom reglulega heim til Íslands á þessu tímabili og var búinn að dvelja hér heima síðan um páska vegna kórónuveiru- faraldursins en stefndi á að fara aftur út um leið og það myndi rofa til. Útför hans fer fram frá Frí- kirkjunni í Hafnarfirði í dag, 15. október 2020, klukkan 13. Vegna fjöldatakmarkana verða aðeins nánustu ættingjar og vinir viðstaddir, en athöfninni verður streymt. Upplýsingar um streymið má finna á fésbók- arsíðu Jóns. https://tinyurl.com/yxdt8g33 Virkan hlekk á slóð má finna á: https://www.mbl.is/andlat f. 2017; Lára Dís, f. 1995, maki: Ólafur Helgi Jónsson, f. 1996, dóttir þeirra er Áslaug Eva, f. 2018; Kristófer Hjörtur, f. 2006. Sambýlismaður Ástu heitir Einar A. Símonarson, f. 1959. 2) Vala Hrund, f. 1975, hún á þrjú börn. Elsta dóttir hennar er Kolbrún Ýr Bragadóttir, f. 1994, faðir hennar heitir Bragi Þór Bjarnason. Eiginmaður Völu heitir Sigfús Kröyer, f. 1979. Börn þeirra eru Jón Hjörtur, f. 2006, og Díana Sif, f. 2011. Jón ólst upp í Stangarholti í Reykjavík. Barnaskólaárin voru í Austurbæjarskólanum, síðan lá leiðin í Lindargötu- skólann og að lokum í Iðnskól- ann í Reykjavík þar sem hann lauk námi í offsetprentun. Á æskuárum sínum dvaldi hann nokkur sumur við sveitastörf á bænum Gemlufalli í Dýrafirði. Jón starfaði sem prentari stærstan hluta sinnar starfs- Elsku pabbi. Það er svo ótrú- lega sárt að setjast hér niður og skrifa minningargrein um þig, ég bíð eftir að vakna og að þetta sé bara vondur draumur. Þú varst ekki bara pabbi minn heldur besti vinur minn og við brölluðum svo margt saman. Ég minnist með hlýju allra ferð- anna okkar í Bláfjöll og Skála- fell, það var sko gaman, svo sungum við „kátir voru karlar“ í stólalyftunni þegar kalt var. Síðustu árin áður en þú fluttir út áttir þú heima á sömu hæð og við í Gaukshólunum. Endalaus samgangur var á milli og sér- staklega var hann Jón Hjörtur minn mikið hjá afa sínum. Pabbi elskaði að elda góðan mat og fá fólkið sitt í mat til sín og gleðj- ast saman. Eftir að pabbi flutti til Spán- ar vorum við dugleg að fara út til hans og búa til fallegar minn- ingar saman. Einnig var hann duglegur að koma til Noregs til Ástu og Ís- lands til að hitta fólkið sitt og skapa enn meiri fallegar minn- ingar. Hann elskaði barnabörn- in og litlu langafabörnin sín mikið og elskaði að sprella með þeim. Mikið var mér létt þegar pabbi kom til Íslands í apríl, greinilegt var að hann var mikið veikur og ég verð ævinlega þakklát fyrir að hafa haft hann hér hjá okkur síðustu mánuði sína. Takk fyrir allt elsku pabbi, sjáumst seinna. Þar sem englarnir syngja sefur þú sefur í djúpinu væra. Við hin sem lifum, lifum í trú að ljósið bjarta skæra veki þig með sól að morgni. Drottinn minn faðir lífsins ljós lát náð þína skína svo blíða. Minn styrkur þú ert mín lífsins rós tak burt minn myrka kvíða. Þú vekur hann með sól að morgni. Faðir minn láttu lífsins sól lýsa upp sorgmætt hjarta. Hjá þér ég finn frið og skjól. Láttu svo ljósið þitt bjarta vekja hann með sól að morgni. Drottinn minn réttu sorgmæddri sál svala líknarhönd og slökk þú hjartans harmabál slít sundur dauðans bönd. Svo vaknar hann með sól að morgni. Farðu í friði vinur minn kær faðirinn mun þig geyma. Um aldur og ævi þú verður mér nær aldrei ég skal þér gleyma. Svo vöknum við með sól að morgni. (Bubbi Morthens) Þín dóttir, Vala. Látinn er elskulegur bróðir minn, Jón Hjartarson, eftir erfið veikindi. Við systkinin ólumst upp í Stangarholtinu í Reykja- vík. Þar voru margir krakkar, enda Holtahverfið að byggjast upp, og þarna áttum við skemmtilega daga. Nonni átti marga vini og fótboltinn átti hans hug. Nonni fór í sveit eins og al- gengt var á þessum tíma. Hann var í Arney á Breiðafirði og að Gemlufalli í Dýrafirði, en þar eignaðist hann góða vini sem entust honum ævina. Við Ásbjörn, hófum búskap í Stangarholtinu á sama tíma og Nonni og Solla og gekk sú sam- búð vel. Dætur Nonna, Ásta og Vala, voru augasteinarnir hans og barnabörnin voru hans yndi. Hann elskaði að elda fyrir alla á hátíðum. Steikur voru hans. Eftir að Nonni flutti til Spán- ar urðu samverustundirnar færri, en tæknin var notuð, og talað með mynd í gegnum netið. Hann naut sín á Spáni. Hitinn gerði honum gott. Honum leið best þegar hann fékk fjölskyld- una í heimsókn, ekki síst barna- börnin, enda var hann mikill barnakarl. Að leiðarlokum þökkum við Ásbjörn og fjölskylda okkar fyrir að hafa átt Nonna í okkar lífi. Guð blessi fjölskyldu hans og vini. Steinunn (Steina) systir. Með örfáum fátæklegum orð- um vil ég minnast míns kæra frænda Jóns Hjartarsonar. Nonni eins og hann var ávallt kallaður, eins og ég reyndar líka, var frændi minn í Reykjavík, við vorum bræðrasynir. Á ferðum mínum suður í höf- uðborgina vestan af Ísafirði var dvalarstaðurinn ávallt Stangar- holt 4, hjá Hirti, Ástu og börnum þeirra þremur. Við Nonni frændi vorum góðir vinir á þessum árum og hann þreyttist aldrei á að sýna frænda sínum af landsbyggðinni töfra höfuðborgarinnar og kynna hann fyrir sínum vinum. Síðar meir þegar ég flutti á mölina var Lídó okkar helsti staður, síðar Glaum- bær og höfuðborgin heltók ung- an mann með töfrum sínum og mikilfengleika. Nonni frændi var góður drengur eins og hann átti kyn til, hann var vinsæll og vinmargur og ég fékk að kynnast því á þess- um ungdómsárum okkar saman. Svo líða árin og smátt og smátt breikkar bilið. Við héldum góðu sambandi á fyrstu árum okkar þegar við vorum báðir komnir með konu og börn og að basla í lífsbaráttunni. Síðar lágu leiðir okkar á aðrar brautir en aldrei misstum við þó sjónar hvor á öðrum, enda segir máltækið „blóð er þykkara en vatn“. Minningar mínar um þennan frænda minn eru mér ákaflega dýrmætar og í hjarta mér geymi ég ótal augnablik á samferð okk- ar fyrr á árum. Ekki skemmdi það heldur að börn okkar, Vala Hrund dóttir hans og Finnur Tryggvi sonur minn, voru skóla- systkin allt frá Ísaksskóla og upp grunnskólastigið. Eftir að starfs- ævi frænda míns lauk bjó hann í allmörg ár í sól og blíðu suður á Spáni, þar naut hann sín og átti góða daga. Í samtali sem við átt- um fyrir um það bil tveimur ár- um sagði hann mér að á þessum slóðum liði honum vel og hann væri ánægður. Við töluðum um að hittast, það varð aldrei af því og nú er hann farinn minn kæri frændi. Elsku Ásta, Vala og fjölskyld- ur, við Systa og börn okkar vott- um ykkur okkar dýpstu samúð sem og systrum Nonna, þeim Ásu Hönnu og Steinunni Ragn- heiði. Frænda mínum elskulega bið ég góðrar heimkomu og þakka honum ógleymanlega vin- áttu liðinna ára. Hvíli hann í friði. Sigurjón Finnsson. Nonna hef ég hef bara alltaf þekkt því ég var þriggja ára þeg- ar ég fluttist með foreldrum mín- um í húsið beint á móti Nonna og Sollu í Vesturberginu og byrjaði að sparka í hurðina hjá þeim til að spyrja eftir Ástu dóttur þeirra en vinskapur okkar hefur haldist síðan, og með þeim og foreldrum mínum skapaðist líka ævilöng og góð vinátta oft á tíð- um skrautleg en líka skemmti- leg. Það var mikið og margt brallað í uppeldinu en þar komu Nonni og Solla oft við sögu. Margar skemmtilegar minn- ingar rifjast upp þegar litið er yfir farinn veg. Ég minnist þess þegar við Ásta áttum að passa Völu yngri dóttur ykkar í vagn- inum, þá skildum við vagninn eftir á göngustígnum, þegar við áttu að ganga með vagninn svo barnið svæfi, en Vala grét svo mikið að við skildum hana bara eftir, það var nú ekki ánægjan með okkur þá. Í gegnum tíðina hef ég ávallt hugsað til þín og þinna af mikilli væntumþykju. Þótt svo sam- skiptin hafi minnkað þegar fjöl- skyldulífið tók við og allir að vinna í sínu eins og gengur var ávallt samgangur milli okkar allra í gegnum veislur og heim- sóknir. Svo fluttir þú til Costa del Sol þegar þú komst á aldur þar sem þú bjóst svo árum skipti, enda átti það mjög vel við þig að búa á Spáni, enda stór partur af lífinu að geta notið þess, og hafa gam- an að því sem maður er að gera og það gerðir þú. Við hittum ykkur Sollu einmitt fyrir tveimur árum á Spáni, það var ekki hægt að fara gegnum Spán án þess að heilsa aðeins uppá ykkur. Í fyrra var ég svo heppin að fá heimboð frá þér þegar Ásta var hjá þér og brunaði ég á bíla- leigubílnum til ykkar frá Ali- cante og áttum við frábæra daga öll saman sem gaman er að minnast og ég þakklát fyrir. Eins þegar þú komst eftir mikið ferðalag og gistir hjá okkur Óla á Spáni áður en við fórum saman til Íslands í neyðarfluginu vegna veiru ástandsins. Þegar ég heimsótti þig á spít- alann varstu svo ánægður og þakklátur hvað margir komu i heimsókn og sagðist vera svo ríkur að eiga góða fjölskyldu, vini og gott fólk í kringum þig. Ég sagði reyndar stundum að værir eins og kötturinn með níu líf, en þau kláruðust öll nú í hið hinsta sinn. Ásta og Einar, Vala og Fúsi, Solla, barnabörn og barnabarna- börn okkar innilegustu samúðar- kveðjur til ykkar allra vegna frá- falls föður, tengdaföður, kærs vinar, afa og langafa. Hugur okkar er hjá ykkur minning Jóns Hjartarsonar lifir áfram í hjörtum okkar. Nú vinurinn okkar farinn er lífið farið og núið þess búið. Sálarró tryggð, og hafin til himna er nær lífi er lokið og búið hér. Mest óska ég þess, minn kæri að þú njótir með þínum gengnu. Takk fyrir allt minn kæri Fólkið þitt naut með þér gæsku og láni elskaði og með þér deildi lífi, heima og á Spáni þar er ég minnist þín líka, minn kæri. Hafðu þökk fyrir liðnar stundir útganga þín og innganga lýsa nú fallegum hugsunum þinna þá er hjartað nær að lina, en það lýsir systrum sorgar og svo gleði er þær hugsa með elsku til þín, minn kæri. Andrea og Óli. Jón Hjartarson ✝ Elínborg Þor-steinsdóttir Maack, fæddist í Ekru, Reyðarfirði, 5. október 1928. Hún lést á Dval- arheimilinu Huldu- hlíð, Eskifirði 6. október 2020. Foreldrar Elín- borgar eru Áslaug Katrín Péturs- dóttir Maack, f. 27. janúar 1891, d. 8. desember 1951, og Þorsteinn Pálsson, f. 28. ágúst 1892, d. 9. febrúar 1964. Systkini Elínborgar eru Pétur Andrés, f. 21. desember 1919, d. 23. ágúst 2006, Páll, f. 22.11. 1921, d. 19. ágúst 2015, Helga, f. 22.7. 1923, d. 12.1. 2011, og Elínborg, f. 1925, d. ung. Elínborg giftist 21. nóvember 1953 Aðalsteini Valdimarssyni skipstjóra, f. á Eskifirði 24.5. 1931, d. 14. október 2012. For- eldrar hans eru Eva Pétursdótt- ir og Valdimar Ásmundsson. Börn Elínborgar og Aðal- steins eru: 1) Valdimar, kona hans er Unnur Eiríksdóttir og eiga þau þrjú börn. 2) Þor- steinn, kona hans er Ásta Guðný Einþórsdóttir, þau eiga tvo syni. 3) Atli Rúnar, kona hans er Berglind Eiríksdóttir og eiga þau einn son. 4) Áslaug Katrín, fyrrverandi eiginmaður er Steinar Tómasson og eiga þau þrjú börn. 5) Aðalsteinn Helgi, kona hans er Mie Bror- son Andersen. Aðalsteinn á eina dóttur, móðir hennar er Valdís Bára Guðmundsdóttir. Elínborg ólst upp á Reyð- arfirði og gekk í Barnaskóla Reyðarfjarðar. Hún flutti 16 ára til Reykjavíkur með fjölskyld- unni og þaðan í Kópavog með foreldrum sínum sem voru með- al frumbyggja þar. Elínborg lauk gagnfræðaprófi frá Ingimarsskóla í Reykjavík. Að loknu gagn- fræðaprófi bjó El- ínborg um hálfs árs skeið í London og eftir dvölin þar flutti hún aftur í foreldrahús í Kópa- vogi. Elínborg starfaði í verslunum í Kópavogi og í Reykjavík, lengst af í versl- uninni Remedía eða þar til barneignir og húsmóðurstörf tóku við. Elínborg og Aðalsteinn bjuggu fyrstu árin á Urð- arbraut í Kópavogi en fluttu, haustið 1959, á Fáskrúðsfjörð þar sem þau bjuggu í þrjú ár. Þaðan fluttu þau á Eskifjörð þar sem þau bjuggu lengst af í Akri, húsinu sem þau byggðu sér og stendur við Strandgötu á Eskifirði. Elínborg hóf aftur störf við verslun þegar börnin komust á legg, auk þess var hún virk í fé- lagsstörfum, meðal annars í Slysavarnarfélaginu þar sem hún gegndi formennsku um tíma. Hún var tónlistarkona og söng í kórum frá unga aldri, meðal annars í kirkjukórnum á Reyðarfirði og í Kirkjukór Eskifjarðar söng hún ásamt eig- inmanninum í marga áratugi. Útför Elínborgar fer fram frá Eskifjarðarkirkju í dag, 15. október 2020, athöfnin hefst klukkan 14. Streymt verður frá athöfn- inni: https://www.facebook.com/ eskifjardarkirkja Virka slóð á hlekk má nálg- ast á : https://www.mbl.is/andlat Elsku amma okkar Takk fyrir að gefa svona stór- an hluta af þér til okkar í gegnum tíðina. Þú kenndir okkur svo margt nytsamlegt og gerðir ótalmargt með okkur: lesa, leggja kapal, fara í göngutúr og berjamó og borða með okkur ís. Takk fyrir allar góðu stundirn- ar, hláturinn, knúsin og hlýjuna, það var alltaf svo gott að koma til þín. Við munum geyma þig alltaf í hjörtum okkar og söknum þín svo mikið. Takk fyrir að vera bara þú og svona æðisleg amma. Við elskum þig. Ríkey, Aðalsteinn og Iðunn Kara. Elínborg Þor- steinsdóttir Maack Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma, JÓNA GUNNLAUGSDÓTTIR, Ljárskógum 18, lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ mánudaginn 28. september. Hún var jarðsungin í kyrrþey föstudaginn 9. október í Seljakirkju. Reynir Haraldsson Hjördís Kristjánsdóttir Linda Björk Ólafsdóttir Brynjar Björnsson Gunnlaugur Reynisson Erla Björk Hauksdóttir Steinunn M. Sigurbjörnsd. barnabörn og barnabarnabörn Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, afi og langafi, AGNAR BÚI AGNARSSON, Heiði, Skagafirði, lést á sjúkrahúsinu á Sauðárkróki sunnudaginn 11. október. Útför hans fer fram föstudaginn 16. október klukkan 15 í Sauðárkrókskirkju. Regína B. Agnarsdóttir Páll Ingi Pálsson Agnar Búi Agnarsson Harpa Eygló Arnljótsdóttir Heba Sóley Agnarsdóttir John Robert Fels Eygló Rós Agnarsdóttir Guðrún West Karlsdóttir Sæunn Kristín Jakobsdóttir Birgir Smári Sigurðsson John Thor Fels, Mikael Búi Eyglóarson, Aron Frosti Birgisson, Óliver Davíð Birgisson Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, JÓN GUNNLAUGUR STEFÁNSSON frá Höfðabrekku, lést fimmtudaginn 8. október á dvalarheimilinu Hvammi, Húsavík. Í ljósi aðstæðna verður útförin ekki auglýst og mun hún fara fram með nánustu aðstandendum. Aðstandendur senda sérstakar þakkir til starfsfólks Hvamms fyrir einstaka umönnun síðustu árin. Kristín Erla Jónsdóttir Garðar Tyrfingsson Ari Þór Jónsson Ragnheiður Helgadóttir barnabörn og barnabarnabörn

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.