Morgunblaðið - 19.11.2020, Blaðsíða 46

46 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. NÓVEMBER 2020
✝ Erla Jak-obsdóttir var
fædd í Hafnarfirði
6. janúar 1932. Hún
lést á Landspít-
alanum 31. október
2020.
Hún fluttist
barnung með for-
eldrum sínum til
Hallstaða í Naut-
eyrarhreppi við
Ísafjarðardjúp þar
sem hún ólst upp. Foreldrar
hennar voru Jakob Jónsson, f.
15.11. 1900, d. 6.12. 1981, frá
Hlíðarhúsum á Snæfjallaströnd
og Guðrún Guðmundsdóttir, f.
30.4. 1904, d. 7.12. 1933, frá Seli
í Holtahrepp. Seinni kona Jak-
obs var Emilía Vigfúsdóttir, f.
6.6. 1907, d. 13.5. 1991, fædd í
Villingaholtshreppi í Flóa og
gekk hún Erlu í móður stað.
Ekki varð þeim barna auðið en
Emilía átti fyrir dótturina Vikt-
oríu Finnbogadóttur, f. 13.6.
1930, sem ólst einnig upp á
Hallstöðum. Fjölskyldan fluttist
síðan suður í Kópavoginn 1945.
Þá ólu Þau Jakob og Emilía upp
dótturson Emilíu, Arnór G.
Ragnarsson.
Erla giftist Herbert Gränz
málarameistara á Selfossi, f.
12.4. 1930, d. 3.2. 2011, og flutti
rúnar var Þórir Sigmundur
Þórisson sem er látinn en Guð-
rún er nú í sambúð með Kirk A.
Johnson og á hann tvær dætur.
b) Sævar Þór Gíslason, f. 26.12.
1975, kvæntur Halldóru Sif Jó-
hannsdóttur og eiga þau 3 börn,
Aniku Líf, Jakob Dan og Köru
Eik. Fyrir átti Sævar soninn
Bjarka Þór. c) Edda Ósk Gísla-
dóttir, f. 27.7. 1982, í sambúð
með Davíð Þór Sigurðarsyni og
eiga þau 4 börn, Arnór Daða,
Eriku Rún, Ellý Björk og Eivör
Stellu.
Erla og Herbert hófu búskap
að Smáratúni 3 en byggðu sér
síðan hús að Mánavegi 4 þar
sem þau bjuggu í hartnær 50 ár,
en eftir að Erla varð ekkja flutti
hún í Grænumörk 2 þar sem
hún bjó til dauðadags. Erla hóf
störf í Tryggvaskála sem ung
stúlka 1949 og þar með voru ör-
lög hennar ráðin er hún kynnt-
ist væntanlegum eiginmanni
sínum. Hún vann við versl-
unarstörf mest af sinni starfs-
ævi, lengst af í versluninni GÁB
og mjólkurbúð MBF, en síðar i
KÁ og heildv. VB.
Erla starfaði með kvenfélagi
Selfoss, Leikfélagi Selfoss, þar
sem hún lék nokkur eftirminni-
leg hlutverk og svo með
Blindrafélaginu á Selfossi eftir
að hún varð lögblind.
Útför Erlu fer fram frá Sel-
fosskirkju í dag, 19. nóvember
2020, klukkan 15.
þá á Selfoss þar
sem hún bjó ætíð
síðan. Börn þeirra
eru 1. Rúnar Jakob
Gränz, f. 20.2.
1951, var kvæntur
Svövu Guðmunds-
dóttur úr Hafn-
arfirði, en þau slitu
samvistir. Þeirra
börn eru a) Elín
Gränz, f. 21.5.
1974, gift Ríkharði
Friðriki Friðrikssyni og eiga
þau 3 börn, Erlu Maríu, Evu
Maríu og Guðmund Ernst. b)
Karl Jóhann Gränz, f. 10.3.
1976, c) Herbert Gränz, f. 15.6.
1986, d. 17.4. 2006. 2. Eygló
Lilja Gränz, f. 23.9. 1953, gift
Viðari Bjarnasyni og eiga þau
tvo syni. a) Herbert Viðarsson,
f. 5.5. 1976, og á hann einn son,
Patrek Thor. Hann er í sambúð
með Berglindi Sveinsdóttur og
á hún 2 börn. b) Leifur Við-
arsson, f. 2.5. 1979, og á hann
soninn Mikael Mána. 3. Emilía
Björk Gränz, f. 23.3. 1956, gift
Gísla Árna Jónssyni og eiga þau
þrjú börn a) Guðrún Erla Gísla-
dóttir og á hún 3 börn, Atla Jak-
ob, Gísla Fannar og Svanhildi
Björk. Eiginkona Atla er Sam-
antha og eiga þau soninn Jó-
hann Thor. Eiginmaður Guð-
Í dag kveð ég tengdamóður
mína, Erlu Jakobsdóttur, með
þökk og virðingu, og finnst mér
því rétt að minnast hennar hér
með nokkrum orðum.
Ég kynntist Erlu fyrst árið
1974 þegar við Eygló dóttir henn-
ar byrjuðum okkar samveru, og
fannst mér alltaf vera dálítill
drottningarbragur yfir henni,
enda glæsileg kona.
Fyrst þegar ég var boðinn í
mat á Mánaveginn var boðið upp
á íslenska kjötsúpu, sem mér
þótti í þá daga ekki vera góður
matur, en borða alltaf síðan af
bestu lyst, enda einn af mínum
uppáhaldsréttum.
Erla var skemmtileg kona, góð
við alla, opin og hreinskilin en gat
þó alveg staðið föst á sínu, þegar
það átti við.
Tengdamamma vann síðar hjá
mér í mínum verslunarrekstri í
nokkur ár, og þar fór vinnusöm
og dugleg kona sem þekkti vel til
verka, vegna fyrri starfsreynslu.
Það var alltaf gott að koma á
Mánaveginn og þar var ætíð stór-
fjölskyldan velkomin og oft glatt
á hjalla.
Ég mun varðveita minningu
þína, Erla mín, og ég þakka þér
fyrir öll góðu árin sem við áttum
saman og ég skal passa vel upp á
það sem þú gafst mér.
Ávallt drottinn blessi þig
og bænir yfir breiði.
Góði guð á æðra stig
götu þína greiði.
(VB)
Þinn tengdasonur,
Viðar Bjarnason.
Ég var aðeins á 18 ári þegar ég
kynntist Erlu tengdamömmu
minni fyrst.
Ég var farinn að rúnta með
dótturinni Emmu. Henni leist
ekki sérlega vel á það í fyrstu þar
sem ég kom úr stórum systkina-
hópi og stelpan gæti orðið ólétt
strax. Hún reyndist nokkuð
sannspá því við eignuðumst
stúlku það sama ár og gerðum
Erlu að ömmu 40 ára.
Eftir þetta tókust með okkur
kær kynni sem aldrei hefur borið
skugga á.
Erla er ættuð að vestan, úr
Ísafjarðardjúpi, nánar til tekið úr
Nauteyrarhreppi og var hún alla
tíð mjög stolt af því. Hún missti
móður sína aðeins tveggja ára og
ólst síðan upp hjá stjúpmóður
sinni Emilíu sem var henni mjög
kær.
Á 80 ára afmælisári Erlu fór-
um við börn og tengdabörn í píla-
grímsferð á æskustöðvarnar. Það
var henni mikils virði að heim-
sækja m.a. leiði foreldra sinna
sem eru jarðsett að Melgraseyri.
Erla kom víða við á lífshlaupi
sínu sem einn af stofnendum
Hjónaklúbbs Selfoss og var for-
maður hans um tíma, lék nokkur
hlutverk með Leikfélagi Selfoss
svo einhvers sé getið. Hún vann
verslunarstörf sín starfsár.
Erla var einstök mamma,
tengdamamma, amma,
langamma og langalangamma.
Takk Erla fyrir þessi 48 ár
sem við áttum saman, ég sem
tengdasonur þinn.
Gísli tengdasonur.
Það var vorið 1973 þegar rúm-
lega tvítuga daman ég ferðaðist
með sérleyfisrútunni frá Reykja-
vík til Selfoss með kærastanum
mínum, Rúnari Jakobi Gränz.
Ekki var laust við að daman væri
eilítið stressuð og spennt að hitta
verðandi tengdaforeldra í fyrsta
skiptið, þau Erlu Jakobsdóttur
og Herbert Gränz. Þegar rútan
stoppaði eftir klukkutíma ferða-
lag tók á móti okkur brosmild
systir Rúnars, Eygló Lilja Gränz,
á splunkunýjum gulum Skoda
sem þótti svona frekar flottur á
þessum tíma.
Brunað var beinustu leið að
heimili tengdaforeldranna á
Mánavegi 4 og við fyrstu kynni
hvarf allur kvíði og spenna eins
og dögg fyrir sólu þar sem mót-
tökurnar voru afskaplega hlýjar
og góðar, en þarna var gott að
vera.
Erla og Hebbi áttu afskaplega
fallegan garð sem minnti helst á
erlendan skrúðgarð enda var
mikið búið að nostra við hann.
Fyrir utan fjölbreytt úrval trjáa
og blóma þá ræktuðu þau jarð-
arber, rabarbara og kartöflur,
barnabörnunum til mikillar gleði
og sérstaklega þegar sultukrukk-
urnar hrönnuðust upp.
Hebbi hafði málað risastóra
mynd af Þórsmörk á bílskúrs-
vegg sem sneri inn í garðinn frá
nágrönnunum og þegar maður
sat úti í sólinni að drekka kaffi þá
flaug hugurinn með mann í Þórs-
mörk.
Erla var ansi iðin við prjóna-
skap og prjónaði sérstakar kaðla-
peysur á alla fjölskylduna og
fengu þær nafnið Erlu peysur
sem allir fyrir austan fjall þekktu
vel.
Ekki var hún síðri í sauma-
skapnum enda átti hún það til að
sauma föt á fjölskyldumeðlimi
eftir pöntun.
Erla átti alltaf mikið af tísku-
blöðum kvenna og bauðst hún
einu sinni til að sauma á mig kjól
og þurfti ég bara að velja ein-
hvern sem mér líkaði úr einu
tískublaðanna og auðvitað var
svo förinni heitið í vefnaðarvöru-
verslunina Múla til að kaupa efn-
ið.
Þau hjónin fór oft til útlanda á
haustin og var heimkomu þeirra
alltaf beðið með mikilli eftirvænt-
ingu og söfnuðust börn og barna-
börn heima saman hjá þeim til að
sjá framandi dót frá útlöndum en
allir fengu eina gjöf. Erla var
jafnframt mikil sögukona og
hafði skemmtilega frásagnargáfu
en hún var félagi í Leikfélagi Sel-
foss um langt skeið og tók þátt í
mörgum sýningum.
Mér finnst við hæfi að vísa í
lýsingu dóttur minnar, Elínar
Gränz, sem sagði alltaf að amma
Erla væri sólarmiðja stórfjöl-
skyldunnar.
Flesta sunnudaga bauð Erla
upp á vöfflukaffi þar sem fjöl-
skyldan safnaðist saman og
mynduðust margar skemmtileg-
ar umræður um hin ýmsu málefni
á þessum dögum sem notalegt er
að hugsa til.
Elsku Erla mín, ég tek með
mér áfram inn í lífið svo ótal
margt sem þú kenndir mér og
held uppi minningu þinni, umvaf-
in hlýju, virðingu og ást.
Hér sendi ég þér lítið ljóð
með ljós frá hjarta mínu
og vekja skal það vænstu glóð
og von í brjósti þínu.
Og ljóðið fjötra leysa má,
þess ljós fer stöðugt innar
um eilífð það mun friðinn fá
í faðmi sálar þinnar.
Svo sæll og frjáls þinn andi er
og ekkert mun þig binda
ef ljóðsins vængir lyfta þér
á lífsins hæstu tinda.
(Kristján Hreinsson)
Svava Guðmundsdóttir.
Erla Jakobsdóttir
✝ Óskar ÞórÞráinsson
fæddist í Reykja-
vík 17. október
1947. Hann lést á
Landspítalanum
Hringbraut 6. nóv-
ember 2020. For-
eldrar hans voru
Þráinn Agnarsson,
f. 1922, d. 2013,
og Guðrún Bárð-
ardóttir, f. 1924,
d. 2011. Systir hans var Guð-
laug Bára, f. 1945, d. 2014.
Óskar giftist hinn 17. maí
1969 Önnu Guðmundsdóttur,
f. á Höfn í Hornafirði 22.
ágúst 1948. Börn þeirra eru:
1) Guðrún, f. 1972, maki Agn-
ar Örn Arason, synir þeirra
eru Ari Páll og Óskar. 2)
arapróf í bifreiðasmíði 1978.
Óskar gegndi ýmsum störfum
en lengst af starfaði hann sem
verkstjóri á verkstæði Toyota,
sem tjónaskoðunarmaður hjá
VÍS og sem ráðgjafi hjá
Tryggingum og ráðgjöf.
Óskar stundaði laxveiði í
net með föður sínum í fjölda
ára á Snæfoksstöðum og var
einnig mikill stangveiðimað-
ur. Hann var mikill bridge-
spilari og var félagi í Bridge-
félagi Breiðfirðinga. Hann sat
lengi í stjórn félagsins og þá
oft sem formaður eða vara-
formaður.
Útför Óskars fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 19.
nóvember 2020, klukkan 15. Í
ljósi aðstæðna verða eingöngu
nánustu aðstandendur við-
staddir. Útförinni verður
streymt á:
https://www.facebook.com/
grafarvogskirkja.grafarvogi
Virkan hlekk á slóð má
nálgast á:
https://www.mbl.is/andlat
Katrín, f. 1975,
maki Kristján
Ingi Úlfsson, dótt-
ir þeirra er Anna
Rakel, Katrín á
fyrir Ólaf Andra.
3) Þráinn, f. 1980,
maki Inga Hrönn
Häsler, dætur
þeirra eru Eldey
og Hafrún.
Óskar ólst upp í
Reykjavík, gekk í
Vogaskóla og tók gagnfræða-
próf þar. Á unglingsárum bjó
hann í rúm tvö ár á Árbæ í
Ölfusi og gekk í skóla á Sel-
fossi. Óskar lærði bifreiða-
smíði á verkstæði Egils Vil-
hjálmssonar og lauk
sveinsprófi frá Iðnskólanum í
Reykjavík. Hann tók meist-
Það er sárt að kveðja en ég
minnist pabba með ást og
hlýju. Hann var einstaklega
ljúfur maður og alltaf tilbúinn
að aðstoða þegar á þurfti að
halda.
Hann var til dæmis alltaf
mættur í málningarvinnu þegar
við vorum að skipta um hús-
næði. Pabbi hjálpaði mér líka
að kaupa minn fyrsta bíl sem
var tjónabíll sem hann gerði
upp fyrir mig og að sjálfsögðu
var það Toyota en þar vann
hann í mörg ár. Það var líka
alltaf hægt að leita til hans með
öll bílavandamál enda þekkti
hann til á mörgum verkstæð-
um. Fyrsta starf mitt fyrir utan
unglingavinnuna var í SS við
Hlemm en pabbi hafði hjálpað
mér að fá þá vinnu þegar ég
var 14 ára.
Pabbi var mjög náinn for-
eldrum sínum og systur og það
var mikill samgangur á milli
heimila. Þegar amma og afi
fóru að eldast var pabbi þeirra
stoð og stytta, heimsótti þau
mikið og aðstoðaði með allt sem
þurfti.
Pabbi var handlaginn og
sinnti sjálfur ýmsu viðhaldi á
heimilinu. Mér er minnisstætt
þegar við fluttum í Leirubakk-
ann, þá hélt ég að við myndum
ekki kaupa þá íbúð því hún var
í hræðilegu ástandi, pabbi hins-
vegar sá möguleika á því að
taka íbúðina í gegn og gerði
það vel.
Pabbi var mikill bridgespil-
ari, spilaði mikið á árum áður
og vann til fjölda verðlauna.
Hann var félagi í Bridgefélagi
Breiðfirðinga þar sem hann sat
í stjórn í fjölda ára og þá oft
sem formaður eða varaformað-
ur félagsins.
Hann kenndi mér grunnat-
riðin í bridge, spilaði við mig
þegar ég var að byrja að spila
keppnisbridge og fylgdist vel
með því hvernig mér gekk í öll-
um mótum.
Það voru ófá símtölin þar
sem spilin voru rakin en þann-
ig minnist ég þess líka frá því
ég var krakki þegar pabbi
ræddi spilin við sinn makker
eftir hvert spilakvöld.
Hann var mikill laxveiðimað-
ur og stundaði netaveiði í
Hvítá í Ölfusi með afa Þráni. Á
hverju sumri í minni æsku
dvöldum við fjölskyldan á Snæ-
foksstöðum þar sem laxinn var
veiddur og svo seldur í versl-
anir í bænum. Þeir voru með
gott orðspor enda fiskurinn
alltaf ferskur hjá þeim og mikil
eftirspurn.
Barnabörnin voru pabba af-
ar hugleikin og hann sótti mjög
í að fá þau í heimsókn.
Skemmtilegt þótti honum að
atast dálítið í þeim og það var
alltaf stutt í stríðnina. Strák-
arnir okkar voru teknir í sund,
ísferðir og berjamó á Snæfoks-
staði svo dæmi séu tekin. Hann
fylgdist vel með náminu hjá
þeim, íþróttum og tómstund-
um.
Pabba fannst afar gott að
komast í heita pottinn í Breið-
holtslaug en hana stundaði
hann í fjöldamörg ár ásamt
mömmu en þau fóru einnig í
sundleikfimi þar.
Pabba fannst líka gott að
komast í sólina og það voru þó-
nokkrar ferðirnar hjá honum
og mömmu til Spánar og Te-
nerife en einnig fóru þau með
okkur til Flórída í tvígang þar
sem við áttum góðar stundir
saman.
Síðustu ár ágerðust lungna-
veikindi sem hann tókst á við
af mikilli þrautseigju.
Þótt úthaldið væri lélegt
mætti hann í öll fjölskylduboð
og vissi ekkert betra en að
komast í gott kaffiboð og hitta
fjölskylduna.
Hans verður sárt saknað,
hvíl í friði, elsku pabbi.
Guðrún.
Óskar Þór
Þráinsson
Minningarkort á
hjartaheill.is
eða í síma 552 5744
Sálm. 16.11
biblian.is
Kunnan gerðir þú
mér veg lífsins,
gleðignótt er fyrir
augliti þínu, yndi í
hægri hendi þinni
að eilífu.
Elskuleg móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞÓRDÍS JÓNSDÓTTIR,
Brekkugötu 22, Þingeyri,
lést á sjúkrahúsinu á Ísafirði 5. nóvember.
Útförin fer fram frá Þingeyrarkirkju
föstudaginn 20. nóvember klukkan 14.
Vegna aðstæðna geta aðeins nánustu aðstandendur verið
viðstaddir.
Athöfninni verður streymt á facebook-síðunni
Þingeyrarprestakall.
Slóðin er https://www.youtube.com/watch?v=bEVAMnVQSf4
Sigríður J. Andrésdóttir Bragi Þór Haraldsson
Jóhanna Jóna Andrésdóttir
Jónas Magnús Andrésson Vilborg Helgadóttir
Þuríður Andrésdóttir Sigurður Freyr Hreinsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn,
ALMAR ÅKE OLOFSON,
lést sunnudaginn 25. október á
hjúkrunarheimili í Åsele í Svíþjóð.
Sólveig Gunnarsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi, bróðir og mágur,
KJARTAN JÓHANNSSON,
fyrrverandi sendiherra,
lést föstudaginn 13. nóvember.
Útförin auglýst síðar.
Irma Karlsdóttir
María Kjartansdóttir Þorkell Guðmundsson
Kári Þorkelsson
Atli Þorkelsson
Sunna Þorkelsdóttir
Ingigerður M. Jóhannsdóttir Reynir Guðnason