Iðjuþjálfinn - 2020, Blaðsíða 34

34Iðjuþjálfinn 1/2020
Arndís Jóna Guðmundsdóttir,
f.h. ritnefndar
VIÐTAL
Iðjuþjálfarnir Hafdís Sverrisdóttir og Gunnhildur Gísladóttir starfa
báðar hjá Vinnueftirliti ríkisins, Hafdís við eftirlit og heimsóknir á
vinnustaði og Gunnhildur sem sérfræðingur í hreyfi- og stoðkerfi.
Ritnefndin hitti þær að máli og þakkar þeim stöllum fyrir að leyfa
okkur að skyggnast inn í störf sín.
NÁM, FYRRI STÖRF OG STARF HJÁ VINNUEFTIRLITINU
Hafdís lærði iðjuþjálfun í Noregi og Gunnhildur í Danmörku. Fyrst
voru þær spurðar nánar um fyrri störf og af hverju þær ákváðu að
hefja störf hjá Vinnueftirlitinu. Hafdís byrjaði hjá Vinnueftirlitinu í
byrjun október árið 2003 og fannst mjög spennandi að fara að vinna
þar. „Ég var þá orðinn iðjuþjálfi og með framhaldsmenntun í
umhverfisaðlagaðri heilsuvernd. Ég hugsaði með mér að þarna
gæti ég notað heilmikið af því sem ég kynni. Þegar ég flutti heim frá
Noregi var ég búin að taka þessa aukamenntun úti af því að ég
ætlaði að vera með eitthvað auka í pokahorninu og langaði til þess
að vinna við forvarnir eða forvarnarstarf. Ég ætlaði ekki að fara að
vinna á spítala. Ég skoðaði marga staði en það var bara erfitt að fá
vinnu þá, eiginlega bara einn staður sem var í boði og það var
Heilsuvernd. Ég fór sem sagt að vinna hjá Landspítalanum og svo sá
ég seinna stöðu auglýsta hjá Vinnueftirlitinu og sótti um hana. Þar
gæti ég nýtt alla mína þekkingu og það er ástæðan fyrir því að ég
vann fyrst hjá spítalanum í þrjú ár og fór svo yfir til Vinnueftirlitsins,“
útskýrir hún.
Gunnhildur lauk náminu í Danmörku árið 1992. Þá fluttist hún heim
og byrjaði að vinna á Reykjalundi. „Þegar ég var búin að vera þar í
27 ár langaði mig ekkert endilega að breyta til en fannst áhugavert
að vinna meira við rannsóknir. Sá fyrir mér að það gæti verið
ákveðinn stökkpallur í doktorinn, aðeins að víkka út. Ég var búin að
vera að kenna líka í 21 ár þannig að mig langaði í eitthvað allt
annað. Þegar ég fór í atvinnuviðtalið hjá Vinnueftirlitinu seldi
yfirmaðurinn mér algjörlega að koma og vinna þarna. Ég ætlaði
aldrei í svona starf eins og ég er í núna, en mér finnst það samt
skemmtilegt. Það er áhugavert að takast á við þetta. Ég er búin að
vera svo lengi með skjólstæðinga sem eru hinum megin við borðið
– koma til okkar og kvarta undan vinnuumhverfinu, núna er ég
komin þeim megin og skoða það frá þeirri hlið með þá vitneskju
sem ég hef, þannig að vonandi kemur eitthvað gott úr því,“ lýsir
Gunnhildur.
STARFSVETTVANGUR HJÁ VINNUEFTIRLITINU
Hafdís byrjaði sem eftirlitsmaður og fékk ákveðin fyrirtæki,
opinbera þjónustu, verslanir og fleira í þeim dúr til að fylgjast með.
„Þannig að ég hef notast við gátlista til þess að líta eftir
vinnuumhverfinu, það eru 5 þættir sem við erum reyndar að skoða
enn þann dag í dag. Við fylgjum vinnuumhverfistsvísunum og þá
erum við líka að spyrja út í félagslegan aðbúnað og ég var að skoða
vinnuaðstæður, með hæð á borðum og þess háttar. Þetta var allt í
svolítið föstum skorðum, svona var þetta gert. Það var verið að
skoða salernin, kaffistofurnar og búningsaðstöðuna,“ segir hún.
Hafdísi fannst vanta mælingar, það væri of lítið af þeim. „Þannig að
ég hugsaði með mér: Mín menntun nýtist ekki endilega í þetta,
þetta er svolítið almenns eðlis. Mig langaði að gera heilmikið og hef
mikinn áhuga á þessu. Ég bætti alltaf aðeins meira í, fór að gera
ákveðna hluti til þess að kunna meira og geta gert betri
athugasemdir ef svo má segja, og betri leiðbeiningar. Þannig að
þetta hefur breyst töluvert frá því ég byrjaði og þangað til í dag,“
rifjar hún upp.
Hafdís hafði sama yfirmann í langan tíma en eftir að nýr yfirmaður
hóf störf fóru þau að gera hlutina öðru vísi að sögn Hafdísar, skrifa
bréf og fleira, en áður gerði yfirmaðurinn það. „Við gerðum bara
okkar skýrslur en núna erum við farin að vinna í teymum, frá því
2017. Við erum farin að skiptast niður í hópa og þá er maður farinn
að nota þetta öðruvísi. Við erum farin að gera miklu meiri
athugasemdir í sambandi við félagslegan aðbúnað og varðandi
líkamlegt álag. Þannig að þetta hefur breyst töluvert og við erum
enn í breytingum,“ útskýrir Hafdís.
VIÐBRAGÐSÁÆTLUN Í STAÐ KVARTANA
Kvartanir hafa alltaf skipað ákveðinn sess í starfinu en nálgunin var
ekki nógu góð. „Við höfum alltaf sinnt kvörtunum, ef við höfum
fengið kvörtun í sambandi við einelti, slæm samskipti eða slæma
framkomu þá höfum við farið þangað. Við tókum kvörtunina með
okkur og ræddum málin út frá henni. Svo kom í ljós að við gátum
ekki gert þetta vegna þess að sá, sem hafði tilkynnt þetta, kom verr
út úr því. Þar af leiðandi erum við farin að nota það núna að við
biðjum um að fá senda beiðni um viðbragðsáætlun, förum yfir hana
og athugum hvernig málin hafa verið leyst og hvort allt sé í
áætluninni sem á að vera. Við spyrjum hvort það sé búið að kynna
„VIÐ VERÐUM AÐ FARA
AÐ UPPFÆRA HAUSINN
HJÁ ÍSLENDINGUM“
GunnhildurHafdís