Skólavarðan - 2017, Blaðsíða 33

HAUST 2017 33
HLJÓÐKERFI Í ALLAR
SKÓLASTOFUR
Hefur röddin orðið útundan í vinnuvernd og er ekki nægilega hugað að vernd hennar? Valdís Ingibjörg
Jónsdóttir svarar þessum spurningum hiklaust játandi. Hún segir að á mörgum vinnustöðum sé hávaði of
mikill sem endi á að skaða rödd starfsmanna. Kennarar, þá helst þeir sem starfa í leikskólum og íþrótta-
húsum, séu í sérstakri hættu.
Valdís Ingibjörg Jónsdóttir vill sjá bætta raddmenningu og þar með aukna fræðslu um röddina.
g vil að allir átti sig á að rödd er hljóð og hljóð bilar ekki.
Ef menn missa röddina er það vegna þess að líffærin
sem mynda hana gefa sig. Ég vil líka að röddin verði
viðurkennd sem bótaskylt atvinnutæki þannig að ef til
dæmis kennarar missa röddina þá fái þeir bætur. Síðan
vil ég bæta kennslu í líffræðinni á bak við röddina inn í
kennaranámið,“ segir Valdís Ingibjörg Jónsdóttir þegar
hún er spurð að því á hvað hún leggi áherslu varðandi
raddmenningu. Valdís er með doktorsgráðu í rödd og
hefur áratugum saman beitt sér fyrir því að auka vitund
um raddheilsu og raddmenningu hér á landi. Hún segir
að margir eigi í vandræðum með röddina, jafnvel án
þess að gera sér grein fyrir því .
„Fólk er með einkenni sem það tengir við ofnæmi
eða eitthvað slíkt, t.d. ræskingaþörf, sífellt hæsi, þurrk,
ertingu og kökk-tilfinningu í hálsi en einnig raddþreytu