Fjarðarfréttir - 01.03.1985, Blaðsíða 30

30
FJARÐARFRETTIR
„Er Pétur kominn með
einhverngambítá'ann?"
26. febrúar sl. var hafnfirskutn
skákáhugamönnum boðið upp á
stórkostlega skemmtun, sem ef-
laust á eftir að virka sem vítamíns-
sprauta á skáklífið í bænum. Þá
stóðu Skákfélag Hafnarfjarðar og
Sparisjóður Hafnarfjarðar fyrir
fjöltefli í félagsálmu íþróttahússins
og fengu tékkneska stórmeistarann
Vlastimil Hort til að etja kappi við
hafnfirska skákmenn. Samtals
tefldi Hort 39 skákir í fjölteflinu,
vann 30, gerði 5 jafntefli og tapaði
4 skákum.
Keppnin hófst klukkan 20.00 á
þriðjudagskvöldi, en lauk ekki fyrr
en um kl. 2 aðfaranótt miðviku-
dags. Meistarinn gekk því stans-
laust milli borðanna og tefldi í
nærfellt 6 klukkustundir.
Áður en keppnin hófst flutti
forseti bæjarstjórnar, Árni Grétar
Finnsson stutt ávarp og bauð skák-
mennina velkomna til leiks. í ávarp-
inu rifjaði Árni m.a. upp þann
atburð þegar Hort setti heimsmet í
fjöltefli á íslandi árið 1977. Þá
tefldi kappinn samtals 550 skákir á
24 klukkustundum og 20 mínútum,
vann 477, gerði 63 jafntefli, en
tapaði aðeins 10 skákum.
Þegar Árni hafði lokið máli sínu
hófst taflið með því að Hort, sem
hafði hvítt á öllum borðum sam-
kvæmt venju í fjöltefli, geystist um
salinn og lék frant kóngs- og drottn-
ingarpeðum á víxl og heilsaði bros-
andi öllum keppinautum sínum.
Fyrstu leikina lék kappinn mjög
hratt enda í flestum tilfellum fylgt
þekktum byrjunum, en eftir um
það bil 10 leiki fór hann að hægja
örlítið á sér og íhuga stöðuna í
einstaka skák.
Eftir 12. leik (12 hringi um salinn)
bað Hort um stól, og töldu nú flest-
ir að kappinn væri farinn að þreyt-
ast og ætluðu að dreifa stólum um
salinn, svo meistarinn gæti tyllt sér
við og við. En Hort stöðvaði alla
slíka húsgagnaflutninga: „Nei, nei,
bara einn stól, undir jakkann11. Að
svo mæltu snaraði hann sér úr jakk-
anum og hengdi hann á stólbakið.
Hann settist aldrei niður allt kvöld-
ið en drakk standandi ómælt magn
af kaffi sem hugulsamir áhorfend-
ur sáu um að láta hann aldrei
skorta.
Eftir fyrstu 15 leikina fór meist-
arinn að staldra við og hugsa sig vel
um við nokkur borðanna. Stundum
velti hann taflmönnunum lengi
milli fingra sér áður en hann mjak-
aði þeim úr stað. Framan af hugsaði
hann sig áberandi lengi um við borð
Péturs Kristbergssonar „Er Pétur
kominn með einhvern gambít
á'ann?“, heyrðust áhorfendur
hvískra og hópur manna safnaðist
saman og virti fyrir sér stöðu
Péturs, sem vissulega var góð.
Seinna í skákinni lék Pétur þó
ónákvæmt og eftir spennandi enda-
tafl varð hann að láta í minni
pokann. Hort þakkaði Pétri sér-
staklega fyrir skákina og kvaðst
hafa verið heppinn að vinna. í þessa
skák hefði hann raunar eytt lengri
umhugsunartíma en réttlætanlegt
væri í fjöltefli.
Þegar þessari skák lauk voru
innan við 10 skákir enn í gangi,
flestar hinna hafði Hort unnið, m.a.
fyrstu 20 skákirnar. Allir stóðu þó í
kappanum fram undir miðnætti en
urðu þá einn af öðrum að gefast
upp. Einn þeirra sem töpuðu
snemma var ungur maður sem náð
hafði mjög góðri stöðu, þegar hann
lék slysalega af sér manni. „Svona
leik hefði ég meira að segja skamm-
ast mín fyrir í hraðskák", sagði
vinurinn um leið og hann þakkaði
og pakkaði saman taflinu.
Nokkru eftir miðnætti fóru
fyrstu mennirnir að hirða stig af
meistaranum. Ágúst S. Karlssön,
skákmeistari og Ásgeir Jón
Jóhannsson húsvörður í Víðistaða-
skóla sömdu um jafntefli við kapp-
ann í skákum sem verið höfðu í
jafnvægi allan tímann. Skömmu
síðar tókst Birni Fr. Björnssyni að
sigra þegar óverjandi mát blasti við
stórmeistaranum. Næstur til að
vinna Hort var Ólafur Torfason,
sem hafði í rólegheitum byggt upp
trausta stöðu sem meistarinn átti
ekki svar við. í lokin komu í
nokkrum skákum upp spennandi
endatöfl, þar sem stórmeistarinn
átti víðast hvar lokaorðið. Þó tókst
Ævari Stefánssyni að snúa á kapp-
ann i einu slíku endatafli og leggja
hann að velli. Þeir Jón Magnússon,
Olgeir Elíasson og Þröstur Laxdal
gerðu það einnig gott og náðu jafn-
tefli. í þessarri orrahríð tapaði m.a.
yngsti þátttakandinn, Þröstur
Árnason, 11 ára, eftir spennandi
peðakapphlaup.
Rétt eftir kl. 2 gekk Vlastimil
Hort að borði síðasta keppandans,
sem enn var uppistandandi, Karls
M. Jónssonar, og horfði hugsi á
stöðu sína á skákborðinu. „Þú
vinnur“, sagði svo meistarinn eftir
nokkra umhugsun. Síðan seildist
hann eftir blaðinu þar sem Karl
hafði skráð niður leikina, skrifaði
þar úrslit skákarinnar og kvittaði
fyrir með fangamarkinu V.H. Þessu
frábæra fjöltefli var lokið.
Langvinnt lófaklapp braust nú út
meðal áhorfenda sem í senn fögn-
uðu góðum árangri sinna manna og
þökkuðu hinum litríka Vlastimil
Hort stórskemmtilega keppni, sem
var öllum aðstandendpm til sóma