Börn og menning - 01.02.1997, Blaðsíða 16
BÖRN oc AAENN|N6
takmarkað og ýmsar tegundir sem fást erlendis eru
ófáanlegar hér. Astandið hefur samt batnað mikið,
þrátt fyrir allt. Hér á árum áður kom fyrir að ef
maður var búinn með birgðir sínar af einhverjum
tilteknum lit, eins og til dæmis hvítu „guassi” sem
er alveg ómissandi í mörgum tilfellum, þá var
ekki um annað að ræða en að panta litinn og bíða
síðan í þrjá mánuði! Ég gat oft bjargað mér á því
að biðja mömmu að senda mér liti sem mig
sárvantaði, en það bjuggu ekki allir svo vel.
Hafðir þú alltafnóg að gera eftir að Ástarsaga úr
fjöllunum kom út?
Eiginlega, það komu að vísu nokkur tveggja til
þriggja vikna tímabil þegar ég hafði engin verkefni
og þeyttist á milli manna með sýnishorn af verk-
um, en það er liðin tíð. Ég á sjálfur frumkvæðið að
mörgum verka minna, eins og
Dýraríki Islands til dæmis, eða
ég skrifa sjálfur textann eins og
að sumum bamabókunum. Þá
leita ég til útgefenda og athuga
hvort þeir hafa áhuga og hvort
þeir eru tilbúnir til að halda mér
uppi meðan ég vinn verkið, og
hingað til hefur það gengið
prýðilega. Ég býst við að
ýmislegt væri á annan veg ef ég
ynni erlendis, þar eru áætlanir
gerðar nokkur ár fram í tímann
en hér þykist maður góður að fá
nokkurra vikna fyrirvara til að
ljúka verki. Oft fæ ég upphring-
ingar og er beðinn að hespa eitthvað af sem á að
vera tilbúið í prentum næsta dag! En mér líkar
ákaflega vel að vinna eins og ég hef gert hér, að
hafa hönd í bagga með öllum ferlinum frá upphafi
til enda. Ég myndskreyti, ákveð útlit, vel leturgerð
o.s.frv. Það hentar mér vel, því ég á bágt með að
þola afskipti annarra og tel mig venjulega vita
nákvæmlega hvað ég er að fara! Ekki er gott að
segja hvort mér helst þetta uppi nú þegar tölvur eru
farnar að koma við sögu á flestum stigum málsins,
en ég vil helst ekki hafa neitt með þær að gera í
þessu samhengi.
Saknar þú þess að ekki skuli fjallað á „alvarlegri
nótum“ um barnabœkur liérlendis, venjulega fá
þœr hálfgerða skemmri skírn í dagblöðum miðað
við aðrar bókmenntir?
Ég veit svei mér ekki. Fá bækur erlendis nokkuð
meiri umfjöllun? Bók kemur út og menn segja lítið
annað en að bókin hafi komið út og að í henni séu
ágætar myndir eftir tiltekna persónu. Enda veit ég
svosem ekki hvað það hefði uppá sig, mér er
meinilla við krítikk og hún irriterar mig bara. Ein
lengsta gagnrýni sem ég hef fengið, var um Blómin
á þakinu og þar hafði gagnrýnandinn lagt sig í líma
við að leita að mistökum og fundið mynd af
kommóðu sem á einum stað var með tilteknum
fjölda af skúffum, en á annarri mynd var
kommóðan með öðruvísi skúffum. Það var bent á
þetta sem grafalvarlegt mál, eins og kellan hefði
ekki allt eins getað átt tvær kommóður!
Hverjir eru möguleikarnir á því að lifa af
myndskreytingum að þínu mati?
Það er sannarlega ekki auðvelt. Ef einhver spyrði
mig sem stæði frammi fyrir
þeirri ákvörðun að gera mynd-
skreytingar að ævistarfi, svaraði
ég: Gerðu það því aðeins að þú
sért alveg hugfanginn af faginu,
en gerðu þér ekki í hugarlund að
það muni gefa mikið af sér. Mér
hefur gengið tiltölulega vel og ég
hef haft nóg viðfangsefni en
spumingin er hversu mikið svig-
rúm verður fyrir fólk á þessum
markaði framvegis. í dag eru
margir mjög góðir ungir menn
og konur að koma fram á sjónar-
sviðið og samkeppnin á eftir að
harðna mjög, það er gott og
hvatning í sjálfu sér. Margt á eftir að breytast. Ég
tel mig sjá að tölvurnar séu framtíðartækin á þessu
sviði, þótt ég sjálfur leggi það ekki að jöfnu hve
miklu skemmtilegra það er að sitja með hreint hvítt
blað og liti fyrir framan sig en einhvem tilbúinn
tölvu-„pakka“. Ég reyni að brydda upp á einhverju
nýju í hvert sinn sem ég byrja á nýju verki og ég
verð fljótt leiður á tilteknum stíl. Tilbreytingar-
leysið er hættulegt. Þegar vinnan fer að ganga
hugsunarlaust er gott að skipta um pappír, breyta
um aðferð, taka fram penna eða blýant bara til að
vera í stöðugri viðbragðsstöðu og forðast að hjakka
í sama farinu.
Barnabœkur hafa verið helsta viðfangsefni þitt til
þessa, hvernig stendur á því?
Mér þykir mjög gaman að bamabókum og þegar
ég ferðast í útlöndum fer ég gjama í bókabúðir og
14