Ársrit um starfsendurhæfingu - 2021, Qupperneq 66

ráðgjafinn minn gerðist minn málsvari og
aðstoðaði mig við að hugsa um sjálfa mig
en ekki deildina – eða setja þarfir allra í
fjölskyldunni á undan mínum. Ég skildi að
ég þurfti að setja mig í fyrsta sæti til að ná
að sinna þeim verkefnum í lífinu sem ég
vil sinna af heilindum. Einnig bjargaði það
stoðkerfi mínu talsvert að ráðgjafinn sendi
mig til sjúkraþjálfara sem hefur hjálpað mér
hvað mest við að koma líkamanum í lag.
Af öllum þeim sjúkraþjálfurum sem ég hef
kynnst um ævina er hann hreinlega bestur.
Ég fer ennþá til hans þótt ég sé nú flutt á
Skagaströnd og vinni þar sem stendur sem
aðstoðarhjúkrunarforstjóri.“
Sagði grátandi upp vinnu
á hjartadeildinni
Hvernig var að flytja á gömlu
heimaslóðirnar?
„Beinlínis ævintýri líkast. Það byrjaði sem
fyrr sagði með að maðurinn minn fékk vinnu
fyrir norðan sem hann er mjög ánægður
með. Foreldrar mínir og systir mín búa á
Skagaströnd. Ég sá, eftir að hafa farið á
fyrirlestur um kulnun, að ég þyrfti að stokka
upp tilveru mína. Mér vitraðist að hið rétta
fyrir mig væri að flytja norður alfarin og taka
þannig ábyrgð á eigin heilsu og einfalda
hlutina. Ég lærði hjá VIRK að enginn getur
hjálpað manni til sjálfsábyrgðar nema
maður sjálfur.
VIRK gaf mér tæki og tól til þess að taka
þá ákvörðun að láta einskis ófreistað til
að ná heilsu. Þetta var ekki átakalaus
ákvörðun. Ég sagði grátandi upp vinnu
minni á hjartadeild 14EG. Þar var ég hluti
af frábæru teymi sem ég get ekki annað en
saknað. Ég get enn tárast þegar ég hugsa
til vina minna á deildinni, þess frábæra
starfsfólks og snillinga í sinni grein. Þó
ég segi sjálf frá þá var ég nokkuð góður
hjartahjúkrunarfræðingur. Það hlutverk
var sterkur þáttur í sjálfsmynd minni og er
raunar enn. En maður verður oft að taka
erfiðar ákvarðanir í þessu lífi og ég tel að
ég hafi gert hið rétta fyrir heilsu mína og
fjölskyldu.“
Tilveran núna er bara frábær
Hvernig er þá staðan núna?
„Ég er enn að jafna mig eftir kulnunarástand
en er þó sem betur fer orðin nánast heil
heilsu. Ég þarf þó að minna mig á að
fara ekki fram úr sjálfri mér og hugsa vel
um líkamann. Fyrir norðan er allt miklu
auðveldara fyrir mig. Öldrunarheimilið þar
sem ég vinn núna er á bak við húsið okkar.
Niðurstaðan varð að ég fékk líf mitt aftur og
tól til að takast á við streituþætti ef þeir koma upp.
Ég sé hlutina í allt öðru ljósi og lít mjög jákvæðum
augum fram á við og hef í handraðanum allt það
sem VIRK kenndi mér.“
Við hjónin búum í sama húsi og foreldrar
mínir og fáum mikla aðstoð með börnin.
Ég er eina mínútu að ganga til vinnu, tvær
mínútur að fara í leikskólann með yngri
dótturina og þrjár mínútur að fara með eldri
stelpuna í skólann. Börnin mín blómstra og
ekki síður við foreldrarnir í þessu frábæra
samfélagi. – Ekki skaðar að ég fæ hærri
laun fyrir norðan en á hjartadeildinni.
Eiginmaður minn er sömuleiðis harð-
ánægður með þessi umskipti þannig að
staðan mín í tilverunni er bara frábær.
Ég er afskaplega fegin að hafa leitað til VIRK
þótt mér fyndist í upphafi að ég ætti ekki
heima í slíkri þjónustu. Niðurstaðan varð að
ég fékk líf mitt aftur og tól til að takast á við
streituþætti ef þeir koma upp. Ég sé hlutina
í allt öðru ljósi og lít mjög jákvæðum augum
fram á við og hef í handraðanum allt það
sem VIRK kenndi mér.“
Texti: Guðrún Guðlaugsdóttir
Mynd: Lárus Karl Ingason
66 virk.is