Knattspyrnufélagið Þróttur 40 ára - 01.12.1989, Qupperneq 25

stofnfélaga en nokkurt annað fé-
lag sem mér er kunnugt um að hafi
verið stofnað til þessa".
í fyrstu stjórn Þróttar, sem kos-
in var á stofnfundinum 5. ágúst
voru þeir Halldór, Eyjólfur og
Emil Emilsson, kornungur maður,
en Emil lést síðastliðinn vetur,
langt fyrir aldur fram. Við inn-
gönguna í ÍSI þurfti að fjölga í
stjórninni og voru kjörnir til við-
bótar þeir Jón Oskar Guðmunds-
son, nú deildarstjóri hjá Skattstofu
Reykjavíkur, og Ari Jónsson, sem
í dag er útibússtjóri Langholtsúti-
bús Landsbankans, bróðir Sveins,
formanns KR. Það má láta það
fljóta með að þeir Ari og Jón Óskar
Þeir voru um tvítugt þegar þetta
var, mættu á æfingu í september
hjá Þrótti, - og Halldór sá strax góð
mannsefni í þeim og fékk þá, strax
eftir æfinguna, til að verða stjórn-
armenn í Þrótti!! Seinna bættist
svo við í stjórnina sjötti maðurinn,
Haukur Tómasson, ungur maður
sem þá var við nám í menntaskóla
og er nú jarðfræðingur.
Eyjólfur segir að stofnun Þrótt-
ar og innganga í ÍSÍ hafi mælst vel
fyrir. Þegar félagið var stofnað
hafði ekkert knattspyrnufélag
bæst í hóp þeirra fjögurra sem fyr-
ir voru í Reykjavík, allt frá því að
Víkingur var stofnaður.
— Hvernig var aðstaða félags-
ins í upphafi, Eyjólfur?
„Okkur þótti hún bara góð.
Areiðanlega mundi ekkert félag í
dag gera sér hana að góðu, og
Þróttur býr sem betur fer betra búi
en félagið gerði í upphafi. En það
sem við höfðum var í fyrsta lagi
Bragginn og í öðru lagi knatt-
spyrnuvöllurinn ágæti, en hann
var alllanga leið í burtu, Bragginn
niður við sjávarmál á Ægisíðu en
völlurinn skammt fyrir sunnan
Trípolíbíó í útjaðri prófessora-
hverfisins. En þetta nægði okkur
bærilega til að byrja með og menn
voru ekki á því að kvarta, enda
þýddi það ekkert".
— Hvaða áhrif hafði Bragginn
á félagslífið?
„Já, Bragginn hafði geysimikla
þýðingu mörg fyrstu árin í sögu
félagsins. A honum byggðist fé-
lagslífið að langmestu leyti. Bragg-
inn var gamall herskáli, sem hafði
staðið upp við Baldurshaga við
Geithálsi. Hann var rifinn þar og
fluttur á Holtið af félögum í Ung-
mennafélagi Grímsstaðaholts,
sem stofnað var 1945, en segja má
að það félag hafi um sumt verið
forveri Þróttar. Það gekk hinsveg-
ar aldrei að koma miklu lífi í þetta
félag, gagnstætt því sem varð um
Þrótt. I raun og veru flutti Þróttur
inn í Braggann með starfsemi sína
með þegjandi samkomulagi
stjórnar UMFG. I Bragganum var
mikið starfað, þetta var félagsmið-
stöð allra aldurshópa. Þar var ekki
bara mikið félagsstarf Þróttar,
heldur líka barnamessur og annað
þvíumlíkt.
Sérstakra vinsælda nutu kvik-
myndasýningar Gunnars Ey-
lands, þess góða félaga sem nú er
látinn. Þarna voru haldin ung-
lingaböll, og bridge var stundað af
kappi og skákmennska sömuleið-
is. Varð til sérstökbridge- og skák-
deild í félaginu, og frá þeirri deild
áttu eftir að koma frábærir framá-
menn í félaginu þegar tímar liðu
fram.
Kannski var Bragginn ekki sér-
lega aðlaðandi, en samt laðaði
hann að unga sem aldna, hann var
vissulega ómissandi athvarf fé-
lagsins um margra ára skeið og
þjónaði meira að segja sem bún-
ingsklefi fyrir yngstu flokkana,
sem léku leiki sína á Grímsstaða-
holtsvelli. Frá Bragganum var svo
ekið með liðið, oftast á fiskbíl Hall-
dórs, niður á völl.
— Fyrstu mótaleikirnir gengu
vel?
„Já, það er rétt, við áttum gott
lið í 4. flokki, það var okkar fyrsta
keppnislið. Þetta var hörkulið og
átti eftir að fagna sigrum í mótum.
Það var mikið fjölmenni á leikjum
þeirra og þeir ákaft hvattir til dáða.
Eg man alltaf eftir því þegar þeir
birtust í rauð- og hvítröndóttu
búningunum. Raunar lentum við
í miklu basli við að útvega þessa
fyrstu búninga félagsins, slík vara
var ekki til í búðum hér enda al-
gjör vöruskortur á þessum tíma.
Eg átti frænku í Kaupmannahöfn,
sem tók að sér að kaupa búning-
ana í búð þar. Raggi í Ragnarsbúð,
Rögnvaldur Gunnlaugsson,
glímukappi í KR, var þá á Gullfossi
og tók hann að sér að nálgast bún-
ingana og koma þeim heim. Félag-
ið átti að sjálfsögðu enga peninga,
svo það kom í okkar hlut, Halldórs
og mín, að borga fyrir búningana.
Eftir sigra 4. flokksins var það svo
venjan að fara með liðið og stund-
um mótherjana líka í kakódrykkju
í Hótel Garði. Þetta borguðum við
Halldór líka, og höfðum mikla án-
ægju af.
Félagið var nefnilega stofnað af
mikilli hugsjón, hugsjónaeldur
var í öllu starfinu. Þetta var erfitt
starf, en afskaplega gefandi og
ánægjulegt í alla staði og við vor-
um stoltir af strákunum okkar,
sem stóðu sig af svo mikilli prýði".
— Það eru að verða 40 ár síðan
að félagið var stofnað. Hvernig
finnst þér að félaginu hafi farnast?
„Þrótti hefur alltaf farnast vel,
og á eftir að gera það í ókominni
framtíð. Auðvitað hefði ég viljað
sjá meiri árangur í keppni, en við
megum ekki gleyma því að Þrótt-
ur hefur oft á tíðum gert sig gild-
andi meðal bestu liða í mörgum
íþróttagreinum.
Félagsstofnun Þróttar var ann-
ars í þeim anda einum að koma á
hollu starfi fyrir ungmenni í bæn-
Hér eru tveir góöir Þróttarar, Eyjólfur og Grétar Norðfjörö ásamt Magnúsi Magnússyni, en
þeir störfuöu viö öryggisgæslu hjá Sameinuðu þjóðunum í New York.