Knattspyrnufélagið Þróttur 40 ára - 01.12.1989, Page 53

ÞROTTVR 40 ára
53
um allt frá 800 metrum og upp í 5
kílómetra og vann 3 gullverð-
laun".
Bill kom til síns heimalands
með ágætis meðmælabréf frá
nafnkunnum fyrirmönnum í
ensku knattspyrnunni. Hann átti
bara að banka upp á hjá Charlton
Athletics, því fræga 1. deildarfé-
lagi, og leggja fram bréfið. Þá átti
hann að fá reynslutíma með félag-
inu. En Bill lagði aldrei fram slík
oréf og fór hvergi, fyrr en hann
yfirgaf Skotland til að verða ís-
lendingur.
Já, Bill var alltaf hlédrægur og
feiminn. Þróttur á þessum ein-
kennum hans mikið að þakka.
Annars hefði hann án efa orðið
atvinnumaður í 1. deild í Englandi
fljótlega eftir stríð, en ekki sá mikli
og nafntogaði Þróttari sem hann
varð.
Það gekk ekkj alveg þrautalaust
að fá Bill viðurkenndan sem knatt-
spyrnumann á íslenskum mótum.
Það kom í ljós að hann var at-
vinnumaður samkvæmt áhuga-
mannareglum ÍSÍ. Stóð í stappi
vegna þessa í 5-6 mánuði þar til
hann fékk loks leyfi til að leika sem
áhugamaður. En 28 ára gamall hóf
Bill sinn feril sem knattspyrnu-
maður í Þrótti, á sama aldri og
flestir eru að hætta. Það hlýtur að
vera einstakt og algjört met! Þessi
ferill hans var glæsilegur og oft
heyrðist á það bent að væri Bill
íslendingur, þá væri hann í lands-
liði íslands. Bill sló líka annað met,
hann hætti ekki að leika fyrr en 44
ára gamall og var þá sem fyrr létt-
ur og leikinn, en geysiharður í
horn að taka þótt ekki virtust lík-
amsburðirnir miklir.
„Mér gekk ekkert vel að hætta.
Ég var hættur að æfa að nokkru
viti, og það fór auðvitað í taugarn-
ar á okkar ágæta þjálfara, Guð-
mundi Guðmundssyni í Fram.
Hann hafði orð á þessu við mig og
ég skildi hann vel, og vildi frekar
hætta en að stunda miklar æfing-
ar. En strákarnir í liðinu „stræk-
uðu" algjörlega á að ég yrði settur
út úr liðinu, svo Guðmundur var í
stökustu vandræðum. Ég hætti
svo loksins alveg og slitnaði að
mestu úr tengslum við starfið í
Þrótti. Ég fylgist bara með blöðun-
um hvernig Þrótti vegnar, og ég
verð að segja að mér líst ekki nógu
vel á gengi félagsins um þessar
mundir. Núna þarf að gera stórá-
tak til að reisa félagið við".
Bill var nokkrum sinnum val-
inn í Reykjavíkurúrval, var fyrir-
liði pressuliðs gegn landsliði, sem
tapaði naumlega fyrir landsliðinu.
í einum leikjanna, Reykjavík gegn
Hafnarfirði, sagðist Bill hafa
kynnst skapinu í Albert Guð-
mundssyni, sem varð ergilegur og
reiður út í fyrirliða Reykjavíkur-
liðsins, sem var Bill. Albert gekk
svo langt að reyna að slá Bill og
kallaði hann „helvítis litla Skot-
ann". Guðjón Einarsson, sá prúð-
mannlegi dómari hótaði að reka
Albert af velli, og róaðist hann þá
heldur. Bill segir hinsvegar að Al-
bert hafi verið stórbrotinn knatt-
spyrnumaður, og svo góður að
enn þann dag í dag muni menn í
Skotlandi eftir Albert sem knatt-
spyrnumanni með Glasgow Ran-
gers.
„Ég spilaði víst alltaf nokkuð
fast, en reyndi að vera löglegur.
Einu sinni kallaði frægur atvinnu-
maður á mig í leik með flughern-
um: Watch my legs! En einn ná-
unginn í mínu liði svaraði af bra-
gði: Don't listen to him, Jock! Jock
er svona viðurnefni sem notað er
á Skota.
Bill var mikill og góður félagi
mun yngri liðsmanna í Þrótti,
hægur maður en laus við feimni í
þeirra hópi, hláturmildur og góð-
gjarn. Hann var alltaf „jafnaldri"
hinna strákanna og raunar rak
undirritaðan í rogastans, þegar
hann uppgötvaði að Bill, sem
reynar heitir Baldur Ólafsson eftir
að hann varð íslenskur ríkisborg-
ari, er orðinn 68 ára gamall, hættur
að starfa hjá sínu gamla fyrirtæki,
og sinnir nú sínu heimili og
áhugamálum. En Bill reyndist sá
sami sómamaður og fyrr, léttur og
kátur og sérlega skemmtilegur
viðræðu. Þessum manni á Þróttur
mikið að þakka.
J.B.P.
ÍÞRÓTTAFATNAÐUR
miire
BOLTAR - BÚNINGAR
HOFFELL SF.
ARMÚLA 36 - SlMAR: 83830 og 82166
Meistaraflokkur Þróttar 1959, - Bill er annar frá vinstri í fremri röö, fyrirliöi liösins, sem þetta
ár vann 2. deildina glæsilega.