Þjóðmál - 01.09.2017, Side 93

ÞJÓÐMÁL Hausthefti 2017 91
Vala Garðarsdóttir
Virðing fyrir sögunni
og staðreyndum
Fornleifafræði
Séð frá Austurvelli. Landssímahúsið (Thorvaldsensstræti 4) fyrir
miðju og gamli Kvennaskólinn (Thorvaldsensstræti 2) til hægri.
Í ljósi þeirrar umræðu sem hefur átt sér stað
í Morgunblaðinu og víðar undanfarnar vikur
um fornminjar á Landssímareitnum þykir mér
mikilvægt að benda á nokkrar staðreyndir
um rannsóknina, rannsóknarsvæðið og
Víkurkirkjugarð. Ég vil taka fram í upphafi að
uppgreftri lauk í júní 2017 og er úrvinnslu- og
rannsóknarvinna því nýhafin. Eins og ég hef
nefnt alloft áður voru minjarnar sem þarna
voru verulega raskaðar og því flókið verk og
jafnvel ómögulegt að setja þær í samhengi.
Samhengi hlutanna þarf að vera til staðar
þegar meta á eðli og umfang fyrri mannvistar
er legið hafa i jörðu í árhundruð, í þær skorið,
þær fjarlægðar, rutt til og jafnvel settar í upp-
fyllingarlög yngri framkvæmda.
Þetta er veruleikinn á Landssímareitnum líkt
og víða annars staðar í miðbæ Reykjavíkur.
Þar sem umræðan undanfarið hefur að
mestu verið um þær heiðnu minjar er þarna
voru í jörðu áður en Víkurkirkjugarður var
stofnsettur (sem margir telja að hafi verið
á 11. öld, þó ekki sé vitað með vissu), vil ég
koma tvennu á framfæri.