Gnúpverjinn - 01.12.1992, Blaðsíða 17

Eg held aö Helgi hafi alla tíó snert lítiö á heyskap. Þó sló hann meö oríi á
efri árum. hann áleit bað holla hrevfingu að slá. en á hrífu held ég að hann hafi
aldrei snert. En hann kunni aö slá o° s!ó bara töluvert. Hann sió alltaf sömu
skákina.
Hann átti alltaf erfitt með svefn. Hann kenndi því um, að þegar hann fór til
Grænlands, þá hafi hann tapaö svo miklum svefni og einhvernvegin
aidrei náð sér. Þegar hann var hér um tíma á fyrri tíð, þá tjaldaði hann hér fyrir
nedan mdur vid Eossagii 1 nvammi sem nenr verid kenndur vid Pann og Kaiiadur
Heígahvammur. Hann var meö topptjald eins og margir voru með þá. Manni
fannst það ævintýralegt, þegar hann var aö koma sér þarna fyrir. Honum fannst
gott að vera þarna við lækjarniðinn. Seinna var hann farinn aö heyra iiia og þá
svai nann oara ínni i nerbergi uppi. En nann sagöi að sitt besta svefnmeöai væru
stjórnmáiaumræöur.
-Manstu nokkud hvenœr þiö fenguö Jyrsta traktorinn, Farmallin?
Ég man það ekki,1946 eða 1947. Þá var komið dálítið af túnasléttum og við
notuðum traktorinn heilmikið í jarðyrkju eftir að við fengum hann. Þetta var
grundvöilurinn að því að búin fóru að stækka. Það voru vélarnar og tiibúni
áburðurinn sem gerðu það mögulegt. Fyrst voru keyptir einn eða tveir sekkir af
Nitrophoska og menn dreifðu þeim áburði sem keyptur var með höndunum.
Við dreifðum lengi með höndunum á beitiland, það var allt saman óvéltækt
iand. Svo voru seinna geröar brautir með jarðtætara og dreift svo með
þyrildreifara .
Búskapurinn fór að breytast verulega þegar traktorarnir fóru að koma, þá var
farið að kaupa meira að og þetta varð meiri rekstur, svo fór þá fólkinu að fækka
sem vinnur að þessu.
Hltð i Gnupverja/ireppi
-Eru nokkrir draugar hérna í Hlíð?
Nei, það ber ekki á því. Þeir eru ekki nær en það, að það var talið aö það
væri draugur í Torfdalnum, hann er við Stóru-Laxá hérna skammt neöan viö
17