Gnúpverjinn - 01.12.1992, Blaðsíða 28

Var nú haldið að Guðlaugsstöðum en þangað komum við klukkan rösklega
ellefu um kvöldið. Ekki var hægt að hýsa okkur þar en okkur boðið tjald, sem
við reistum á nýhirtu túninu rétt neðan hlaðvarpans.
Attum við þarna góöa nótt í veðurblíðunni. Á Guðíaugsstoöum bjuggu þa
ásamt konum sínum þeir Páll Hannesson og tengdasonur hans Pétur. faðir Páls
alþingismanns, en Pétur og kona hans munu litlu síðar hafa flust að HöIIustöðum.
Ekki þótti hæfa að sleppa okkur suður á tjöllin um morguninn fyrr en við
höfðum þegið rausnarlegar máltíðir. Við matborðið sagði Páll okkur mjög
skilmerkilega til vegar. Hef ég jafnan síðan munað með hvaða orðum hann lauk
leiðsögn sinni en þau voru þessi: "Þið ríðið of hart ef þið eruð ekki því betur
ríðandi, ef þið eruð ekki fjóra tíma að Sandá og níu tíma að Seyðisá". Klukkan
var farin að ganga tólf þegar við höfðum þakkað góðar viðtökur og kvatt
Guðlaugsstaði, og þar með tók óbyggðin við.
Farangur okkar var ekki annað en það sem við reiddum fyrir aftan okkur,
eða það sem hnakktöskurnar rúmuðu að mestu. Höfðum við þó góðan
hlífðarfatnað og nægan mat til ferðarinnar.
Veðri var þannig háttað þennan dag að framan af degi var sunnan gola og
bjart en hvessti töluvert síðdegis og huldist suðurloftið þoku svo ekki sá til jökla,
en moldarmökkur yfir Kili. Um kvöldið varð veður aftur kyrrt. Ferð okkar
sóttist allvel þarna suður heiðina. Þó urðum við fyrir því að fara nokkuð
úrleiðis þar sem við munum hafa lent á glöggri slóð sem stóð á heiðinni hafði
iroðið en við áttuöum okkur þó fljótt.
Klukkan að ganga níu um kvöldið sáum við nokkurn spöl fram undan tjald
og tvo menn riöandi koma að tjaidinu. Parna vorum við komnir að Kúiukvísi og
menn þeir sem við mættum þarna höföu þar aösetur, en voru varðmenn með
Blöndu sem þá var ein af mörgum varðiínum vegna útbreiðslu mæðiveikinnar.
Holöurn við iítið stansaö þennan dag og var því þörf fyrir bæöi menn og hesta að
nærast. Áttum við góðar samræður við þessa menn og gott að þiggja hjá þeim
kaffisopa. Dvöldum við þarna nokkuð á annan tíma. en héldum síðan til
Hveravalla og komum þangað klukkan eitt um nóttina. Héldum við að einhverjir
\ cc ru í> n r þar í sæluhúsinu og gengum því hljóðlega um. Komum við þarna að
mannlausu herbergi með rúmum og dýnum í. Hitann lagði á móti okkur þar sem
hitaveita var í húsinu. Var því notalegt að leggja sig þarna léttklæddur.
Sofnuðum við fljótt og sváfum fram á dag. Hestarnir voru í góðum haga skammt
frá.
Nú lá leiðin suður Kjalhraun. Hestar okkar voru nú heldur ósáttir við
hraunið, sem er grýtt og úfið, og gerðust heldur þungir. Var líka full ástæða til
að þessir lítt vönu ferðahestar væru teknir að þreytast þar sem að baki voru tvær
alllangar dagleiðir, en þeir tóku gleði sína aftur þegar hrauninu sleppti og gatan
varð greiðari.
í Hvítárnes komum við klukkan hálfsjö eftir sjö og hálftfma ferð, en þar
höfðum við hugsað okkar að gista. Þegar þangað kom sáum við að þar var fyrir
hópur hesta og allstór hópur fólks frá Ferðafélagi íslands, flest konur eða stúlkur
á léttasta skeiði. Fylgdarmenn voru tveir, Erlendur á Vatnsleysu en hinn mun
hafa heitið Karl og lengi verið bílstjóri hjá Ólafi Ketilssyni.
Áttum við nú eins von á að verða úthýst vegna þess hve margt fólk var fyrir,
28