Gnúpverjinn - 01.12.1992, Blaðsíða 18

landamerkin. Þar er aö utanverðunm svokaliað Torfdalsgil en það heitir
íorldaiur öædi aö utan og austanveröu. Þar var vað a anni sem var oft fariö, en
var ekki gou vaö ,þaö ia vei viö þegar ianö var nér iyrir iraman og Ui aö
ÍNupsiiim og þaö var taiiö rennt þar.Þö aö ég kunni engar sogur ai því er manni
heidur verr við aö vera á ferð í myrkri á stöðum sem svona orö fer af. Svo var
biettur inni í Steinsnoítsfjaíii sem svipaö orð fór af.
Ég held aó þaó sé afskaplega lítið til af draugasögum sem gerst hafa hér í
OnÚDveriahreppi, ée skil nú ekkert í því. Það á nti að vera reimt í mvrinni rnilli
Asn no Hamarsheiðar .
- Voruð þið ekki búnir að flytja tnjólk á hestvögnum lengi áður er traktorinn
kom?
Það fór mikili Iími í það, en það var ofl mikill samkomustaöur,
brúsapaiiurinn í (jeiuingahoiti við vegamótin. Þar iékk maður oft nýjustu fréttir
og svo framvegis. Það var mikiö haft fyrir því að koma mjólkinni frá sér, en þá
fóru menn að sjá peninga, þegar þeir fóru að seija mjólkina.
Það fór mikÍH tími í þetta en það er eins og tíminn hafi íiðið einhvernvegin
ööruvísi þá ,það var iiiiö öðruvísi á hann . i il dærnis iesíarferðirnar, þeíía var
scmiegt,en menn voru ekkert að kippa sér upp við það. Þetta var dagleiðin sern
hægí var að kornasí þennan dagmn og það var roíað áfram.
-Pað erjurða livað lestarferðirnar liéícíu íengi ajrani, ejiir að bílar Joru að koma.
Lviönnum hefir kannski Jiindist clýrí að nota biíana?
Ætli það hafi nú ekki ííka verið það.aö bílarnir voru ekki duglegir tii
vetrarferða svona framanaf. Ég held,að héðan hafi lítið verið ferðast rneð vagna
eftir að bílar komu til sögunnar.
Svo gengu bíiar upp að Sandlæk en ekki lengra, í íjöldamörg ár, þangað til búið
var að gera veg yfir Sandlækjarmýrina. bæði uppúr og austurúr og brúa
Stórulaxá, það breytíi miklu.
Fyrst þegar ég man eftir, þá var hérna kornmyila niður við Fossagilið og ég
man svo langt, að ég fór oft í mylluna með Lýð afa mínum. Ég hefi ekki verið
rnjög gacnall. því að hann dó þegar ég var átta ára,19!8 og hann hefir ekki verið
maður ti! að fara í mylluna tvö síðustu árin sem hann iifði.
Ég fór líka oft með horrum í smiðju og þar kenndi hann mér Faðirvorið. Menn
komu hérna stundum með korn tii þess að maia. Loftur afi þinn, nann kom
stundum hér og fyrir bragðið man ég eftir honum. Þessi mylla var vatnsknúin .
-Er hún til ennþá?
Nei, það er allt saman fyrir bí, nema kvarnarsteinarnir þeir eru tii, en annar
er þó brotinn. Ég hugsa að afi minn, eða langafi hafi útbúið þessa myllu, en ég
veit það samt ekki.
Það voru myllur á fieiri bæjum hér, t.d. í Fossnesi, á svipuðum slóðum og
rafstöðin var seinna, svo var mylla í Steinshoiti eða Bala. Hún var dálítið uppi í
Grófinni og hún endaði þannig, að það var í einhverju hryðjuveðri að það féll
klettur ofaná mylluna og þar með var búið með hana. Það voru tveir krakkar
sendir í mylluna og þau voru nýfarin þaðan burt, þegar kietturinn hrundi ofaní
tóttina og þar er hann enn þann dag í dag. Annað þessara barna var Einar, seinna
bóndi í Mjósundi.
-Voru kvarnarsteinarnir innfluttir?
18