Strandapósturinn - 01.06.1989, Side 85

Að Kúvíkum komum við undir kvöld og var þá farið að skyggja.
Þar tók Kristmundur læknir við sjúklingnum eins og til stóð.
Eins og getið er um í upphafi var Guðrún kona Kristjóns með í
ferðinni. Á Kúvíkum fékk hún inni hjá Ólafi Thorarensen og
hitaði þar kaffi fyrir okkur og bar fram kökur og brauð sem hún
hafði meðferðis.
Um kvöldið var komin hríðarmugga en þar sem ekki var gist-
ingu að fá fyrir alla var ekki um annað að gera en að leggja af stað
yfir fjörðinn. Þeir Ólafur, Albert og Finnbogi urðu eftir og fengu
gistingu hjá Ólafi l'horarensen.
Þó dimmt væri orðið og snjókoma gekk ferðin yfir fjörðinn vel
og hittum við beint á bæinn í Naustvík og hjálpaði það okkur að
ljós var í glugga.
Við fengum þar gistingu þó þröngt væri og sváfum allir þrír í
sama rúminu enda húsakynni lítil og einn gestur fyrir. í Naustvík
var engum úthýst.
Heim komum við svo daginn eftir heilu og höldnu. Lýkur hér
að segja frá þessari einstöku ferð sem sýnir glöggt við hvaða
erfiðleika fólk bjó á þessum árum. Sagan segir líka á glöggan hátt
frá því, hvernig fólk sigraðist á erfiðleikunum'með hugviti og
þekkingu á náttúruöflunum og umhverfinu.
Af þeim félögum okkar, sem urðu eftir á Kúvíkum er það að
segja, að ferð þeirra var heitið inn á Hólmavík til að sækja lopa. En
þannig stóð á að skipið, sem lopinn var með komst ekki til Norður-
Qarðar vegna hafíss og var lopinn settur í land á Hólmavík. Ferð
þeirra þremenninganna væri e.t.v. efni í aðra ferðasögu en þar
sem þeir eru allir látnir verður hún aldrei sögð. Hinsvegar er ekki
rétt að láta það liggja í þagnargildi, fyrst þetta ferðalag hefur borið
hér á góma, að þeir Ólafur og Albert voru óharðnaðir unglingar
f5 og i6 ára gamlir en Finnbogi fullorðinn maður. Nútímafólki
virðist svo sem það hafi ekki verið neinn barnaleikur að rogast
með stóra og þunga lopapoka á bakinu í ófærð yfir Trékyllisheiði
og til Norðurfjarðar á þessum árstíma þegar allra veðra var von.
Heim komu þeir á þriðja degi frá því þeir lögðu af stað að
heiman.
(Gnðlaugur Gíslason fœrði í letur).
83