Strandapósturinn - 01.06.1989, Blaðsíða 62
lauginni, en steypt upp með hvernum sem fyrir utan var. Síðan
átti túrbína sem lækurinn dreif að koma vatninu upp í laugina, en
þetta fór allt úrskeiðis og lenti í miklum vandræðum þegar lítill
snjór var í hlíðunum. Mörg vor fór svo, að ekki var hægt að kenna
nema svo sem eina viku, en þá var allt orðið vatnslaust. Þetta olli
þeim vandræðum að skólabörn gátu ekki fengið fullnaðarprófs-
skírteini vegna þess að þau vantaði alveg sundið. Þetta gekk í
nokkur ár áður en reynt var að gera endurbætur og var þá sett
niður glóðarhausvél og hún höfð undir búningsklefunum.
Reyndar var þetta gömul Bolinder-vél, sem verið hafði Ijósavél á
Hólmavík í 30 ár. Hún var ennþá í ljómandi góðu lagi þó ýmislegt
væri farið að gefa sig. Bolindervélarnar eru býsna seigar að ganga.
En það dugði ekki til, þetta mistókst líka, því þótt hægt væri að
dæla nægu heitu vatni upp, þraut kalda vatnið svo ekkert varð við
ráðið.
Svo er það vorið 1944 að Hermann Guðmundsson, sem oft var
við kennslu þarna, enda réttindamaður, kemur til mín kvöld eitt
um háttatímann og biður mig nú blessaðan að fara inneftir og
bjarga þessu við, því hann þurfi að fara til sjós og geti ekki sinnt
sundkennslunni. Það var náttúrlega sjálfsagt að að reyna að hjálpa
eitthvað til, en hvernig mátti það verða, ég réttindalaus maður-
inn? Jú, það yrði reynt að athuga það, þú verður bara þangað til
öðruvísi verður ákveðið. Haft var samband við Þorstein Einar-
sson, íþróttafulltrúa ríkisins, og var ég honum vel kunnugur, því
hann hafði m.a. kennt mér frjálsar íþróttir á Iþróttaskólanum í
Haukadal. Já, já, það var alveg sjálfsagt, það var allt í lagi með það.
Eg var tekinn fullgildur sem kennari, en einhverjar raddir heyrð-
ust nú um að skrítið væri að ég gæti verið kennari réttindalaus. En
þær fjöruðu mjög fljótt út og varð ég aldrei var við þær nema rétt
fyrst. Eg átti bara að vera þarna rétt til bráðabirgða, en þessi
bráðabirgðalausn stóð reyndar í fjögur vor.
Ekki var ég búinn að vera nema þrjá eða fjóra daga þegar gömlu
vandræðin byrjuðu. Kalda vatnið hvarf og hvað átti nú að gera?
Mjög mikill þrýstingur, sérstaklega frá Hólmvíkingum, var um að
krakkarnir fengju að læra að synda, og eiginlega var það þeim að
þakka að málið komst í það horf sem dugði. Eg fór að mæla þarna
60