Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1989, Side 62

Strandapósturinn - 01.06.1989, Side 62
lauginni, en steypt upp með hvernum sem fyrir utan var. Síðan átti túrbína sem lækurinn dreif að koma vatninu upp í laugina, en þetta fór allt úrskeiðis og lenti í miklum vandræðum þegar lítill snjór var í hlíðunum. Mörg vor fór svo, að ekki var hægt að kenna nema svo sem eina viku, en þá var allt orðið vatnslaust. Þetta olli þeim vandræðum að skólabörn gátu ekki fengið fullnaðarprófs- skírteini vegna þess að þau vantaði alveg sundið. Þetta gekk í nokkur ár áður en reynt var að gera endurbætur og var þá sett niður glóðarhausvél og hún höfð undir búningsklefunum. Reyndar var þetta gömul Bolinder-vél, sem verið hafði Ijósavél á Hólmavík í 30 ár. Hún var ennþá í ljómandi góðu lagi þó ýmislegt væri farið að gefa sig. Bolindervélarnar eru býsna seigar að ganga. En það dugði ekki til, þetta mistókst líka, því þótt hægt væri að dæla nægu heitu vatni upp, þraut kalda vatnið svo ekkert varð við ráðið. Svo er það vorið 1944 að Hermann Guðmundsson, sem oft var við kennslu þarna, enda réttindamaður, kemur til mín kvöld eitt um háttatímann og biður mig nú blessaðan að fara inneftir og bjarga þessu við, því hann þurfi að fara til sjós og geti ekki sinnt sundkennslunni. Það var náttúrlega sjálfsagt að að reyna að hjálpa eitthvað til, en hvernig mátti það verða, ég réttindalaus maður- inn? Jú, það yrði reynt að athuga það, þú verður bara þangað til öðruvísi verður ákveðið. Haft var samband við Þorstein Einar- sson, íþróttafulltrúa ríkisins, og var ég honum vel kunnugur, því hann hafði m.a. kennt mér frjálsar íþróttir á Iþróttaskólanum í Haukadal. Já, já, það var alveg sjálfsagt, það var allt í lagi með það. Eg var tekinn fullgildur sem kennari, en einhverjar raddir heyrð- ust nú um að skrítið væri að ég gæti verið kennari réttindalaus. En þær fjöruðu mjög fljótt út og varð ég aldrei var við þær nema rétt fyrst. Eg átti bara að vera þarna rétt til bráðabirgða, en þessi bráðabirgðalausn stóð reyndar í fjögur vor. Ekki var ég búinn að vera nema þrjá eða fjóra daga þegar gömlu vandræðin byrjuðu. Kalda vatnið hvarf og hvað átti nú að gera? Mjög mikill þrýstingur, sérstaklega frá Hólmvíkingum, var um að krakkarnir fengju að læra að synda, og eiginlega var það þeim að þakka að málið komst í það horf sem dugði. Eg fór að mæla þarna 60
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.