Syrpa - 01.05.1948, Blaðsíða 24

Er ráðlegt að halda áfram
að bvggja í Hveragerði?
Eftir að smágrein dr. Sigurðar Þórarinssonar
með þessari fyrirsögn kom út í síðasta hefti
„Syrptt", var skipuð nefnd manna til þess að af
Iiuga spurninguna, sem eðlilega var mörgum ofar-
lega í liuga. Með heimild skipulagsstjóra birtist
nefndarálitið hér á eftir:
Reykjavík, 12. október 1947.
Með bréfi dags. 16. ágúst liafið þér, herra skipu-
lagsstjóri, óskað þess, að við undirritaðir gæfum
umsögn um, Itvort allt það svæði, sem skipulagt
hefur verið í Hveragerði, sé hæft til byggingar,
og beðið okkur að merkja á hjálagt eintak af
skipulagsuppdrættinum með rauðum lit það, sem
telja verður hættusvæði og óhæft til byggingar.
Þetta höfum við gert og sendum hér með upp-
dráttinn með merkingum okkar.
í sambandi við merkinguna viljum við taka
frarn eftirfarandi:
1) Ölfus er eitt mesta jarðskjálftasvæði á land-
inu, og má benda á það, að síðan árið 1500 hafa
orðið þar margir jarðskjálftar. Er þess getið að
minnsta kosti um tíu þeirra, að bæjarhús hafi
hrunið. Þykir ástæða til þess að benda á það, að
á öllu þessu umrædda svæði verður að gæta sér-
stakrar varúðar um hæð og styrkleika húsa af
þessum ástæðum.
2) Um Hveragerði liggur sprungukerfi. Aðal-
sprungan hefur stefnu um Bláhver, Sandhólahver
og Svaða. A þessari sprungu eru mörg hveraaugu
og víðast hveraleir í jörðu. Víðast hvar á sprung-
unni mun vera mjög grunnt á jarðhita. Einnig
má telja víst, að um 200 metrum vestur af þessari
sprungu liggi önnur sprunga. Hún er einnig
merkt á uppdrættinum. Slíkar sprungur, sem ná
niður á jarðhita, eru að sjálfsögðu mjög varhuga-
verðar í jarðskjálftum, því að þá geta komið upp
hverir hvar sem kalla má, enda er þess getið, að
hverir hafi breytt sér og nýir hverir komið upp í
jarðskjálftum á þessunr slúðum.
Virðist þó sem slíkar breytingar hafi .aðallega
verið bundnar við sprunguna, sem liggur um
Bláhver og Sandhólahver. Á síðastliðnu vori urðu
allmiklar breytingar ;i þessari sprungu í sambandi
við jarðhræringar, sem þó voru ekki það miklar,
22
SYRPA