Luxus - 01.04.1986, Blaðsíða 44

LUXUS
Tíu ára gamall fór ég t.d. að þvo
glugga í verslunum, fékk lánaða
skúringafötuna hennar mömmu,
leigði hana meiraðsegja líka út til
annarra og var í þessum við-
skiptum heilan vetur. Og einhvern
tíma rak ég blómabúð. T.d. fannst
mér tilgangslaust að vera að læra
dönsku, hundleiddist það, og auð-
vitað er það þannig að ef þér
leiðist eitthvað þá gerirðu það ekki
nógu vel...
Hins vegar tók ég mikinn þátt í
félagslífinu, var formaður
skemmtinefndar, stóð fyrir árs-
hátíðum o.s.frv. Ég hélt líka dans-
leiki utan skólans og gerðist um-
boðsmaður hljómsveita."
- Hvað tók við hjá þér eftir
gagnfræðaprófið?
„Fyrst ætlaði ég að verða raf-
tæknifræðingur; hélt að það væri
mikil framtíð í því, en komst fljót-
lega að því að það hentaði mér
ekki. Þá fór ég að vinna hjá Herra-
deild P&O, sem var eina búðin í
bænum þar sem mikið var lagt
uppúr því að vera með góða þjón-
ustu, enda mjög flinkir verslunar-
menn sem stóðu að því fyrirtæki,
þeir Pétur og Oli. Þar var ég af-
greiðslumaður og líkaði vel. Ég
var jafnframt umboðsmaður fyrir
hljómsveitir, hafði haldið því áfram
og tók t.d. Kinks hingað heim
1966 sem gekk mjög vel, en aðal
íslenska hljómsveitin mín var
Tempó, sem ég var með í 2-3 ár.
A þessúm tíma var ég mjög stór
viðskiptavinur hjá Mogganum, og
sem slíkur kom ég hingað mjög
oft Nú, og svo voru menn hér
starfandi sern voru miklir viðskipta-
vinir útí P&Ó, — og svo kom að
því einn daginn að það var hringt
í mig og ég var spurður hvort ég
hefði áhuga á því að taka að mér
að vera fulltrúi auglýsingastjóra.
Mér fannst það ágætis hugmynd,
mætti í viðtal og sló til. Þá var
blýprentið enn við lýði og blaðið
var u.þ.b. einn fjórði af því sem
það er í dag að stærð, og mun
færri starfsmenn og allt mjög per-
sónulegt. Þetta átti vel við mig og
ég varð strax fyrstu vikuna mjög
heillaður af starfinu."
- Og með hliðsjón af stjörnu-
kortinu ertu sjálfsagt mjög heppinn
að hafa verið boðið þetta starf...
„Já, auðvitað var þetta heppni,
alveg tvímælalaust, og ég er ekki
síður heillaður af starfinu nú en
þegar ég byrjaði.1'
Þjóðfélagsleg sálarfræði
- En svo fórstu til Kanada...
„Já, það var 1969. Þá var búið
að ákveða að fara út í offsetprent-
un á Mogganum og ég vildi kynna
mér allar þær nýjungar sem það
hafði í för með sér. Ég fékk hálfs
árs leyfi til þessa, en var í tæp tvö
ár. Ég vann hjá dagblöðum og
öðrum fýrirtækjum og sótti nám-
skeið í markaðsstjórnun, auglýs-
ingatækni og nútímavinnslu
dagblaða, og lærði geysilega mikið
á þessu.
Þessi mynd var tekin afBalduini
í góðra vina hópi fyrirsex árum.
Hádegisverðarklúbbur, einkum
skipaður Valsmönnum.
T.v. Sueinn Jónsson, formaður
KR, Baldvin, Hermann Gunnars-
son íþróttafréttamaður, Guðjón
Magnússon handboltamaður og
Halldór Einarsson í Henson.
í þungum þönkum með Ólafi
Laufdal, en í samvinnu uið
Laufdal hefur Balduin gert
marga góða hluti, eins og t.d.
það, að koma fegurðarsam-
keppninni hér á landi til vegs og
uirðingar á nýjan leik.
Reyndar munaði minnstu að ég
ílentist í Kanada til langframa. Það
sem var efst á baugi þar á þessum
tíma var þjóðfélagsleg sálarfræði,
sem mér fannst og finnst enn
afskaplega áhugavert og skemmti-
legt fag. Mér var boðið að læra
þetta í skóla í fjögur ár gegn því
að ég semdi um að starfa fjögur
ár í viðbót þarna úti. Þá hefði
námið verið frítt, og ég hefði síðan
farið að vinna fyrir Torontoborg,
sem félagsfræðingur, reyndar á
mjög góðum launum. Ég afþakk-
aði þetta góða boð.
Hefði ég farið útí þetta hefði ég
sennilega aldrei flutt heim aftur, en
það var auðvitað alltaf ætlunin. En
eins og ég segi, þá öðlaðist ég
þarna ómetanlega reynslu, ekki
síst vegna þess að þarna úti gat
ég ekki treyst á neinn annan en
sjálfan mig, það var ekki annað að
leita."
í samkeppni
við sjálfan sig
„I mínu starfi skiptir miklu máli
að þekkja vel þjóðfélagið og fýlgj-
ast með því sem er að gerast frá
degi til dags. Ég reyni að merkja
hvað er að gerast, á hvaða grunni
við stöndum og hvert stefnir. Ég
hef verið mjög heppinn með flest
það sem ég hef tekið mér fyrir
hendur í þessum málum og hefur
gengið mjög vel, - á stundum of
vel liggur mér við að segja, því ég
þarf á mikilli samkeppni að halda
til að halda sjálfum mér gangandi.
Hérna á Morgunblaðinu er góður
Frá blaðamannafundi með
hljómsveitinni Kinks á Hótel
Borg í september 1964. Baldvin
í baksýn ásamt þeim Ómari
Ragnarssyni ogBimi Bjömssyni.
hópur fólks sem gerir sér grein
fýrir því að blaðið er, þrátt fýrir
yfirburða stöðu á dagblaðamark-
aðnum, alltaf í samkeppni, þó að
það sé bara í samkeppni við sjálft
sig. Við leitum stöðugt til útlanda
að viðmiðunum og fyrirmyndum
að betra og betra blaði. Ég reyni
td. að fara einu sinni á ári til
Bandaríkjanna að skoða það
helsta sem er að gerast í þessum
málum, því þar eru menn svona
10 árum á undan. Menn eru hér
mjög gagnrýnir á blaðið, og sumir
eru óánægðir með það upp á
hvern einasta dag og vilja stöðugt
gera betur. í þessu held ég að
hægt sé að finna ástæðuna fyrir
því að Morgunblaðið er sambæri-
legt við bestu blöð í heiminum í
dag. Það er að meðaltali 80 síður
á dag, og efnislega er það mjög
heiðarlegt og vel skrifað, og það
hentar mér mjög vel að vinna í
þessu umhverfi, - eins og stjörnu-
kortið mitt segir.“
— í stjörnukortinu kemur fram
sterk þörf fyrir að takast á við stór
og óvenjuleg verkefni, hefur stór-
huqurinn einhvern tíma komið þér
í koll?
„Nei, þrátt fyrir að þau verkefni
heilli mig mest sem virðast með
öllu óframkvæmanleg og vonlaus,
hefur það aldrei gerst að ég hafi
orðið fyrir áfalli. Það er ekki síst
spennandi í þessum málum að
velta því fýrir sér hvað hlutimir
mega kosta áður en farið er að
framkvæma þá. Þetta skiptir td.
miklu máli þegar maður vinnur
fyrir íþróttahreyfinguna þar sem
allur kostnaður verður að vera í
lágmarki.
Oft hugsa menn ekki nógu mik-
ið um hvað verður eftir þegar upp
er staðið. Ég er hræddur um að
sú verði raunin í því sem nú er í
uppsiglingu í útvarpsmálum. Ég
er alls ekki á móti frjálsu útvarpi,
síður en svo, en ég tel að markað-
urinn sé ekki til staðar. Við erum
ekki nema 240 þúsund og Ríkisút-
varpið sinnir öllum landsmönnum
með tveimur hljóðvarpsrásum og
einni sjónvarpsrás. Öllu sem kem-
ur til viðbótar er ofaukið. Ég held
að það sé alveg sama hvemig
þessu er stillt upp, það er Ijóst að
einhverjir eiga eftir að sitja uppi
með gífurlegt fjárhagslegt tjón.
Þetta verður ein af þessum dæmi-
gerðu dellum Islendinga, og enn
ein staðfestingin á því hversu oft
við erum að taka ákvarðanir þegar
það er orðið of seint. Innan fárra
44 LÚXUS