Saga - 2019, Qupperneq 12

Vitað er með vissu að Ásgrímur Jónsson gisti í Múlakoti sumar-
langt 1913, 1914 og 1916. Jafnframt er vitað að hann dvaldi þar mun
oftar en vera kann að það hafi verið í styttri tíma. Hann kom í
Múlakot fyrst vorið 1913 og kunni að eigin sögn vel við sig í því
fagra og stórbrotna umhverfi. Ólafur Túbals var fenginn til að vera
hans aðalfylgdarmaður og ferðuðust þeir saman um sveitina, Ás -
grím ur málaði og Ólafur fékk leiðsögn frá honum.
Þeir ferðuðust víða um sveitina og máluðu öll hennar helstu
kennileiti en lystigarðurinn í Múlakoti var Ásgrími ávallt hugleikið
myndefni, sér í lagi með Eyjafjallajökul í bakgrunni. Ásgrímur kunni
best við sig árla morgna og vann gjarnan að verkum sínum þá,
þegar hann gat fangað sólarupprásina á striga sinn. Til eru þó nokk-
ur verk eftir hann frá Múlakoti þar sem Eyjafjallajökull trónir í bak-
grunni líkt og á kápumynd Sögu. Þá glampa geislar sólarinnar af ís -
hettu jökulsins á meðan samspil ljóss og skugga ristir djúpt í skörð -
óttum hlíðunum en efst á myndfletinum er heiðblár himinn sem var
einkennandi stílbragð í verkum Ásgríms á þessum árum.
Fyrsta sumarið er Ásgrímur dvaldi í Múlakoti ritaði hann föður
sínum bréf þar sem hann lýsir dvöl sinni á bænum:
Múlakot 17. ágúst 1913
Kæri faðir ætíð sæll
Eg hef nú ekki verið að skrifa þjer í sumar enda hef ég ekki mikið að
segja í frjettum annað en rosann og hefur hann verið mjög tafsamur
fyrir mig. Eg er alltaf á sama stað Múlakoti í Fljótshlíð ágætum bæ og
er það mjög heppilegt fyrir mig þar sem eg verð að vera svo lengi á
sama stað, mjer líður bara ágætlega á þeim bæ en hvað ég verð lengi
hjer ennþá veit eg ekki það er undir veðrinu komið og fólkinu hjer. Eg
er nú búinn að ver hjer svo lengi og bíst við að eg geti bráðum ekki
verið hjer lengur af því að eg tef auðvitað hjer töluvert og það er um há
sláttinn, ekki svo að skilja að fólkið hafi látið það í ljósi við mig en eg
hlít að tefja. Eg hef nú málað töluvert því það hafa komið góðir dagar
og fagrir innan um þokudagana og landslagið hjer er mjög fallegt.2
Sjá má af þessum bréfaskrifum að Ásgrími hefur liðið vel í fyrstu dvöl
sinni í Múlakoti. Helsta áhyggjuefni hans virðist hafa verið að hann
væri fyrir fjölskyldunni sem var í óða önn við sláttinn. Hvergi er
minnst á aðra gesti og athyglisvert er að hann talar eingöngu um að
hann sé fyrir fjölskyldunni en enginn annar. Mögulega hefur það verið
ásta friðriksdóttir10
2 LÍ. (Listasafn Íslands) Bréfasafn Ásgríms Jónssonar. Ásgrímur Jónsson til Jóns
Guðnasonar föður síns 17. ágúst 1913.