Saga - 2019, Síða 240

á staðnum. Verkefnið var þverfaglegt. Samstarfsaðilar að því hér á landi
voru, auk Snorrastofu í Reykholti, Þjóðminjasafnið og Háskóli Íslands. Auk
starfsmanna þessara stofnana komu margir erlendir vísindamenn að því svo
og innlendir og erlendir háskólastúdentar. Verkefnið hlaut marga og mikla
styrki bæði hér á landi og í öðrum löndum. Reykholtsverkefnið hafði þrjú
meginrannsóknarsvið: 1) fornleifar í Reykholti, bæjarhús, kirkja og virki, 2)
náttúrufar í Reykholti og nágrenni og menningarlandslag og 3) Reykholt
sem miðstöð kirkju, veraldlegs valds og bókmennta. Því var ætlað að veita
betri skilning á þróun valds á goðaveldisöld (930–1262) og valdasam þjöpp -
un með Snorra Sturluson sem megindæmi og bera saman við valda þróun í
Skandinavíu og í Vestur-Evrópu.
Margar ráðstefnur voru haldnar í tengslum við Reykholtsverkefnið og
mörg rit hafa verið gefin út með ráðstefnufyrirlestrum. Sérstaklega ber að
nefna að Þjóðminjasafnið og Snorrastofa hafa gefið út tvö vegleg rit eftir
Guðrúnu Sveinbjarnardóttur með niðurstöðum af fornleifarannsóknum í
Reykholti. Þá gáfu Snorrastofa og Háskólaútgáfan út ritið The Buildings of
Medieval Reykholt — the Wider Context árið 2017 í ritstjórn Guðrúnar Svein -
bjarnar dóttur og Bergs Þorgeirssonar.
Bókin Snorri Sturluson and Reykholt er því ein margra sem gera grein
fyrir afrakstri Reykholtsverkefnisins. Í formála er sagt að henni sé ætlað að
flytja almenningi helstu niðurstöður verkefnisins. Er von ritstjóranna að
bókin varpi ljósi á ævi og verk Snorra Sturlusonar og umhverfi hans í Reyk -
holti. Snorri hafi lengi verið þekktastur Íslendinga erlendis enda hafi hann
ekki aðeins verið valdsmaður á Íslandi heldur höfundur Snorra-Eddu og
stærsta hluta ef ekki allrar Heimskringlu, frábær sagnfræðingur og marg -
vitur fræðimaður og séu þessi verk ómetanlegar heimildir um sögu Noregs
og víkinganna, norræna goðafræði og dróttkvæði.
Ekki kemur fram í inngangi hver sá almenningur er sem bókin er ætluð
en þar sem hún er á ensku má gera ráð fyrir að hún sé einkum ætluð erlend-
um lesendum. Ekki er heldur gerð grein fyrir hvernig valið hefur verið í
þetta greinasafn en sjá má að efni greinanna skiptist á þau þrjú svið sem
Reykholtsverkefnið rannsakaði: fornleifar, náttúrufar og menningarlandslag
og valda- og bókmenntamiðstöð. Fjalla flestar greinarnar um síðasta sviðið,
einkum bókmenntirnar. Ekki kemur heldur fram í inngangi á hverju það
byggist að þrjár greinar um valdsmanninn Snorra og valdamiðstöðina eru
fremstar í bókinni á undan þremur greinum um náttúrufar, menningar-
landslag og byggingar í Reykholti á tímum Snorra. En þar sem fornleifa-
rannsóknin í Reykholti var meginviðfangsefni Reykholtsverkefnisins og þær
bækur aðrar sem hafa gert grein fyrir niðurstöðum þess eru kannski ekki
innan seilingar lesenda þessarar bókar hefði mátt gera þeim rannsóknum
frekari skil hér og hafa að kjarna í bókinni. Þótt Reykholt hafi áður vakið
athygli forn- og fornleifafræðinga er það ekki fyrr en með viðamiklum rann-
sóknum Guðrúnar Sveinbjarnardóttur og samstarfsfólks hennar að bæjar -
ritdómar238