Strandapósturinn - 01.06.2016, Síða 36

34
laxveiðihlunnindi í samnefndri á, sem eru búdrýgindi á erfiðum
tímum, og Steingrímsfjörðurinn fram undan, gjöfull með fisk,
reka og fjörubeit, þannig að margar litlar matarholur styrktu bú-
setu og lífsaf komu fólksins á Víðidalsá fram yfir það sem víða
annars staðar gerðist. Þegar við bættist dugnaður og útsjónarsemi
húsbændanna komst fjölskyldan vel af. Það er athyglisvert, fyrir
þennan tíma, að Gísli og Sigríður stilltu barneignum í hóf þannig
að næsta barn, Jón, fæðist ekki fyrr en í september 1879 og þar
með lauk barneignum.
Leikjatími barna var stuttur því að eins fljótt og kostur var fóru
þau að hjálpa til og frá sex, sjö ára aldri voru börn oftast komin í
hóp vinnandi heimilisfólks með dagleg skyldustörf. Það vekur
athygli nútímafólks á myndum sem til eru af börnum frá þessum
tímum, hvað þau eru bæði fullorðinslega klædd og alvarleg, þau
bera ekki svipmót kátra barna, heldur virðist alvaran inngróin í
svipmótið. Þar á aldarfarið hlut að máli.
Langafi Gísli og langamma Sigríður ætla Páli afa að taka við
búinu eftir sinn dag. Þetta sést m.a. á því að þau kosta Jón, yngri
son sinn, til verslunarnáms í Danmörku, sem sýnir óvenjulega
framsýni, að mennta hann til að starfa við annað en búskap,
þarna stýrir bjarmi nýrrar aldar ákvörðunum. Þau hafa verið efn-
uð miðað við það sem þá gerðist og djúpt þenkj andi, að vilja og
geta kostað hann til náms í Danaveldi.
Ný öld gengur í garð, harðindaárin eru að baki og samfara
hlýnandi veðráttu vex þjóðinni móður bæði til lands og sjávar.
Þilskipaútgerð og byrjandi togaraútgerð og vöxtur þéttbýlisins
heldur áfram og styrkist. Úti á landi fer bjartsýni vaxandi og trúin
á landið og landbúnaðinn er drifkraftur unga fólksins. Ung-
mennafélagshreyfingin er ung og færir nýjar hugmyndir heim í
héruðin, þar sem mönnum er blásin í brjóst trú á land og þjóð,
ræktun lands og lýðs. Inn í þetta ferska andrúmsloft vex afi vit-
andi vits, að hans hlutverk verður að leiða áfram búskap á Víði-
dalsá og styrkja hann og stækka. Þegar kemur fram á árið 1903
hefur Jón, bróðir afa, lokið verslunarnámi í Danmörku og er
fluttur til Ameríku í leit að nýjum tækifærum, frekari menntun og
reynslu. Gömlu hjónin á Víðidalsá eru farin að lýjast og það stytt-
ist í að afi taki alfarið við búsforráðum. Efni fjölskyldunnar eru
góð og afa dreymir um nýtískulegt íbúðarhús, nýmóðins útihús