Strandapósturinn - 01.06.2016, Qupperneq 86

84
heitir Vetrarsteinn (58). Steinninn er um 2 m á hlið og er flatur að
ofan. Nafnið er dregið af því að hann fer ekki á kaf nema í mestu
snjóavetrum og gerðist það síðast veturinn 1988–1989.
Nú förum við enn inn að Höfðum og höldum þaðan út með
sjónum. Áður er nefnd Höfðavík. Í lægðinni undir Eiðinu er
hvammur. Þar stofnaði Þórarinn Þórðarson frá Munaðarnesi ný-
býli kringum 1940. Hann nefndi það Fagrahvamm sem er í dag-
legu tali ávallt nefndur Hvammur (59). Sagt er „að fara inn í
Hvamm“ og Norðfirðingar segja „að fara yfir í Hvamm“. Þórarinn
flutti burt árið 1951. Þarna mun hafa verið býli fyrr á öldum og
sést móta fyrir áberandi hól. Á honum var reist íbúðarhús en litlu
ofar er skemmugrunnur. Skemman var síðar flutt að Felli og
stendur þar enn. Þessar byggingar voru utan við Eiðislækinn en
innan við hann eru tóftir af fjárhúsum frá sama tíma. Fjárhúsin
voru svo rifin og byggð upp á Stekkjarnesi norðan við Munað-
arnesbæinn (Stekkjarneshús). Eftir að Þórarinn fór bjó maður að
nafni Vilbert Stefánsson í Fagrahvammi í tvö ár (1951–1953) og
síðan hefur Fagrihvammur verið í eyði. Áður en Fagrihvammur
var byggður upp hétu þarna Hlöður (60) og enn fyrr Eiðishús
(61). Hóllinn sem bærinn stóð á heitir Bæjarhóll (62). Hlaðið
(63) var fremst á hólnum. Hlöðulækurinn hét Stórilækur (64)
niður við bæinn og í honum er foss sem hét nafni sem nú er
gleymt. Annar lækur minni var utan við bæinn og hét hann Bæj-
arlækur (65) eða Litlilækur (66).
Lending (67) var beint niður af bænum. Víkin utan Fagra-
hvamms heitir Forvaðavík (68) en hét áður Hlöðuvík (69). Yst í
þessari vík settu Ófeigsfjarðar- og Seljanesmenn báta sína er þeir
fóru í kaupstað í Norðurfirði. Utan við Forvaðavíkina tekur við
Forvaði (70) en það er kafli þar sem lágir klettabakkar standa í sjó
fram. Ofan við Forvaðann er grasbakki sem nær frá Torfvíkum og
inn að Fagrahvammi og er hann nefndur einu nafni Bakkar (71).
Bakkarnir og svæðið upp af þeim allt upp undir Götur nefnist
Lághlíð (72). Á vetrum þegar snjóflóðahætta er mikil var gengið
með sjónum eða neðst í hlíðinni og sagt var „að fara inn Lághlíð“
eða „inn Bakka“. Nokkru þar fyrir utan eru tóftir síldarsöltunar-
stöðvar sem starfrækt var árið 1919 af mönnum frá Akureyri. Þess-
ar tóftir heita síðan Stöðin (73). Oftast er talað um Stöðina á Mun-
aðarneshlíðinni (74). Þarna sést einungis til eins húsgrunns.