Fréttablaðið - 21.05.2022, Side 119

Fréttablaðið - 21.05.2022, Side 119
Mörg lögin eru algjör nostalgía og gaman að tralla með en ég viður- kenni að það gerði ekki mikið fyrir stuðið í mér að fá lögin Mán- inn hátt á himni skín eða Nú er árið liðið, í þúsundasta skiptið í ferðinni en það er samt svolítið fyndið. Vilborg Arna Eins og sjá má bjóst Vilborg alls ekki við því að maðurinn hennar, Ales Cesen, tæki á móti henni á Reykjavíkur- flugvelli. Parið býr í Slóveníu og vissi Vilborg ekki betur en að þau ætluðu að hittast þar. Fréttablaðið/ Valli þvera jökulinn. Þetta var frábær stund og Íslendingar eru svo sann- arlega að sækja í sig veðrið þegar kemur að ferðum af þessari stærð. Ég á von á því að í framtíðinni muni sífellt f leiri leggja leið sína yfir jökulinn. Nágrannar okkar í Nor- egi hafa verið duglegir á þessum vettvangi en það kæmi mér ekkert á óvart þótt við færum að sækja á þá, svona miðað við höfðatölu alla- vega,“ segir Vilborg í léttum tón. Þíddu matinn innanklæða Segja má að hópurinn hafi sannar- lega verið minntur á að hann væri á jökli en kuldinn mældist nokkrum sinnum 42 gráðu frost með vind- kælingu. Kuldavarnir eru gríðarlega mikilvægar, svo sem andlitsgrímur, góður fatnaður og var hópurinn til að mynda með sérstakar skóhlífar til þess að einangra skóna sína enn betur á köldustu dögunum. „Maður þarf að vera meðvitaður um að snerta ekki málmhluti með berum höndum og stundum skíð- uðum við í sérstökum hlífðarpilsum til þess að verja rass og læri. Ég fékk sjálf til dæmis útbrot af kuldanum sem ég þurfti að passa vel upp á. Vatn þarf að geyma í hitabrúsa eða einangruðum hulstrum og matur frýs auðveldlega svo það þarf stund- um að þíða hann innanklæða áður en maður gæðir sér á veigunum.“ Vilborg segir þó best í heimi að hita upp svefnpokann sinn með sjóðandi heitum vatnsf löskum sem halda á manni hita fram eftir nóttu. „Flöskurnar fá ýmis nöfn, svo sem kærastar og knúsarar. Það má líka nota þær til þess að rúlla auma vöðva í lok dags. Eins þarf líka að notast við bensínprímusa því þeir virka best í slíkum kulda á meðan gasið frýs og þá er ekki hægt að bræða snjó til þess að fá vatn í mat og drykk.“ Á köldustu dögunum frestaði hópurinn brottför og skíðaði færri klukkustundir til þess að forðast að fá kal. „Það dugði þá að bíða eftir minni vindi til þess að fá hag- stæðari aðstæður. Kaldasta nóttin okkar var mínus 35 gráður í lofthita og margar nætur voru í kringum 30 gráðu frost. Þá þurftum við að dúða okkur vel og huga að kuldavörnum.“ Ísbjarnarvaktir í tvo sólarhringa Leiðangurinn sjálfur tók 30 daga – aðeins lengri tíma en leiðsögumenn höfðu vonast til en veður og færð töfðu fyrir. Það var þó óhagstæð veðurspá sem flýtti för undir lokin en afráðið var að skíða 65 kílómetra í einni lotu undir lokin til að ná af jökli áður en veðrið myndi skella á og hópurinn yrði tilneyddur til að bíða það af sér. „Í staðinn biðum við niðri við jökulræturnar í þoku og úrkomu en sluppum við hvassviðri. Þar sem ekki var neitt skyggni var heldur ekki hægt að sækja okkur og við biðum róleg en á ísbjarnarvöktum,“ segir Vilborg en hópurinn var sóttur af þyrlu. „Við sáum ísbjarnarspor 25 kíló- metra inni á jökli og þann sama dag og við komum niður var veiddur björn í nágrenninu við okkur,“ segir Vilborg, sem sönnun þess að full ástæða hafi verið til að gæta varúðar og vera á vaktinni. „Við vorum með blys til þess að fæla ísbirni og vopn til þess að verja okkur ef til þess kæmi. Á hverri vakt voru tveir leiðangursmenn í tvær klukkustundir í senn. Við náðum líka kærkominni hvíld á meðan við biðum eftir því að þokunni létti.“ Sumir elska bras og áskoranir En loks voru þau sótt, þreytt, sæl og óétin og f lugu á endanum heim frá Kulusuk með Icelandair. En hvers vegna ætli leiðangur á við þennan kitli ævintýraþrána? Hvers vegna vill fólk taka alla sumarfrísdagana sína snemmsumars í fimbulkulda og illri færð fjarri mannabyggðum? „Fólk fer af stað af ýmsum ástæð- um, svo sem langþráður draumur hjá sumum, aðrir elska bras og áskoranir á meðan sumir vilja brjóta upp til- veruna,“ segir Vilborg létt í bragði. „Ég hef sjálf verið heilluð af leið- öngrum í yfir tuttugu ár og verið á ferðinni síðustu tíu ár. Hjá mér er þetta sambland af því að takast á við stórar áskoranir og krefjandi verkefni. Mér finnst gaman að vera úti og upplifa náttúruna í svona miklu návígi og að takast á við sjálfa sig í þessum aðstæðum, auk þess er fjalla- og leiðangursmennska ástríð- an mín. Það þýðir þó ekki að ég þurfi ekki hvíld inni á milli og geri aldrei neitt annað, en þetta er kjarninn minn og sál. Ég kann líka vel að meta bæði undirbúningstímann og dag- ana á eftir þegar maður er að melta reynsluna.“ Næsti tindur átta þúsund metrar Við náðum tali af Vilborgu daginn eftir heimkomuna og sagði hún vel hafa verið tekið á móti þeim með veislu þar sem vinir og vandamenn buðu upp á góða stund og veitingar. „Í dag eru svo f lestir að slappa af, þurrka og ganga frá búnaði og sumir að skella sér í smá dekur eins og nudd. Það má heldur ekki gleyma því að matarlyst er í meira lagi eftir svona ferðir.“ En dekrið varir ekki lengi hjá Vil- borgu sem er á leið í næsta stóra verkefni í byrjun júlí. „Þá held ég til Pakistan ásamt Ales Cesen, manninum mínum, Sigga Bjarna og breska klifraranum Tom. Þar stefnum við á einn af 8.000 metra tindunum í Karakorum-fjall- garðinum. Svo ég tek stutta hvíld og nokkra sukkdaga áður en ég helli mér aftur í æfingar og undirbún- ing. Tímabilið einkennist af því að byggja upp styrk og hæfni, auk þess að hafa gott jafnvægi á milli hvíldar, næringar og æfinga. Svo má ekki gleyma að ég fer fyrir árlegri ferð Ferðafélagsins á Hvannadalshnúk um hvítasunnuna, sem er alltaf jafn skemmtileg upplifun,“ segir Vilborg Arna að lokum. n Kuldinn fór mest niður í 42 stiga frost með vindkælingu. Myndir aF jökli/HólMFríður Vala SVaVarSdóttir Þær Vilborg og Brynhildur eru flestu vanar og segir Vilborg þær vinna vel saman. Hópurinn gekk yfir 540 kílómetra á jökli og segir Vilborg þau hafa fengið svokallað sandpappírsfæri sem stafar af miklum kulda en þá er ekkert rennsli á skíðum og sleðum og færið verður þannig mjög þungt. Við komuna á Reykjavíkurflugvöll eftir mánuð á jökli og 540 kílómetra göngu í erfiðu færi. Fréttablaðið/Valli Helgin 39LAUGARDAGUR 21. maí 2022 Fréttablaðið
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.