Fréttablaðið - 11.06.2022, Blaðsíða 12

Nýtt athvarf var opnað í
vikunni fyrir úkraínska
flóttamenn. Þrír Úkraínu-
menn með ólíkan bakgrunn
segja sögu sína: vélstjóri,
athafnamaður og fyrrum
framkvæmdastjóri.
tsh@frettabladid.is
Fréttablaðið leit inn í nýtt athvarf
fyrir úkraínskt f lóttafólk sem var
opnað í vikunni á Aflagranda 40.
Að framtakinu standa samtökin
Flóttafólk, sem ráku áður mötu-
neyti í Guðrúnartúni 8, og Reykja-
víkurborg sem skaffar húsnæðið.
Sveinn Rúnar Sigurðs son læknir er
einn skipuleggjenda ásamt Valgeiri
Magnússyni, og segir hann starf-
semina vera mjög umfangsmikla.
„Þetta starf rammar inn vinnu
um 300 sjálf boðaliða sem hefur
bara í einu og öllu verið sú fótfesta
sem þessi risavaxni hópur, 1.100
manns, hefur nýtt sér til þess að ná
hér landi frá fyrsta degi.“
Ýmisleg þjónusta er í boði fyrir
f lóttafólkið á Aflagranda, allt frá
afþreyingu upp í sálgæslu og læknis-
þjónustu á móðurmáli þess.
„Við munum halda þessu úti eins
lengi og þörf er á. Við verðum bara að
hafa dug til og getu til þess að stan-
dast þessa óvissu, ekki bara við, held-
ur landsmenn allir, því við höfum
aldrei staðið frammi fyrir viðlíka
vanda,“ segir Sveinn og bætir við að
þótt álagið sé mikið þá sé hópurinn
þannig úr garði gerður að hann næri
sjálfboðaliðana hvern einasta dag.
Hér á eftir má lesa sögur þriggja
úkraínskra flóttamanna sem komu
hingað til lands eftir að Rússar
réðust inn í heimaland þeirra 24.
febrúar. n
Raddir frá
Úkraínu
Bi
rt
m
eð
fy
rir
va
ra
u
m
p
re
nt
vil
lu
r.
He
im
sfe
rð
ir
ás
kil
ja
sé
r r
ét
t t
il l
eið
ré
tti
ng
a á
sl
íku
. A
th
. a
ð v
er
ð g
et
ur
b
re
ys
t á
n
fyr
irv
ar
a.

595 1000 www.heimsferdir.is
Verona
Láttu Ítalska drauminn rætast!
19.950
Flug aðra leið frá
Flugsæti
Rúmlega 1100
Úkraínumenn
hafa komið
hingað til lands
og er ýmisleg
þjónusta í boði
fyrir þá í sam-
félagshúsinu á
Aflagranda.
FRÉTTABLAÐIÐ/
ANTON BRINK
Alexandr Khreupeak
37 ára frá Tsjerkasy,
athafnamaður
Hvað gerðirðu áður en þú komst til
Íslands?
„Ég flutti fyrst frá Úkraínu
þegar ég var 19 ára gamall. Ég fór
til Kína og lærði bitakeðjutækni við háskólann
í Shenzhen. Ég bjó þar í um tíu ár og flutti svo til
Spánar þar sem ég bjó í um sex ár. Síðan flutti ég
aftur til Úkraínu og stofnaði fyrirtæki sem flutti
inn rafbíla.“
Af hverju ákvaðstu að koma til Íslands?
„Í fyrsta lagi þá talar fólk ensku hér, þannig að
ef ég myndi fara eitthvert annað, eins og til Frakk-
lands eða Þýskalands, þá myndi ég þurfa að byrja
alveg frá grunni að læra tungumálið. Ég vissi líka
að á Íslandi eru mörg atvinnutækifæri, auðvelt
að fá vinnu og koma sér fyrir, auk þess sem það
er öruggur staður. Maður veit aldrei hvað verður
næsta skrefið hjá herra Pútín, kannski mun hann
senda kjarnorkuvopn eða eitthvað þvíumlíkt.“
Hvernig hefur stríðið haft áhrif á þig?
„Tja, ég missti fyrirtækið mitt. Ég vann við það
að flytja rafbíla frá Kína til Úkraínu. Gaurinn sem
var milliliður á milli mín og söluaðilans í Kína tók
allt. Þannig að ég tapaði miklum peningum og var
nánast allslaus. 37 ára gamall þurfti ég að hefja
nýtt líf.“
Eru fjölskylda þín og vinir enn í Úkraínu?
„Mamma mín er enn í Úkraínu, hún er tæplega
sextug. Það er nú mikið atvinnuleysi og margir
eru ekki með neina vinnu. Það er mjög erfitt að
verða sér úti um mat í búðum, fólk getur kannski
keypt kíló af sykri, kíló af salti og kíló af hveiti,
ekki mikið meira. Þannig að ástandið er mjög
erfitt.“
Þú vinnur nú sem ísgerðarmaður hjá Valdísi, er
það ekki svolítið ólíkt því sem þú gerðir áður?
„Gjörsamlega ólíkt en mér finnst gaman að
gera mismunandi hluti. Mér finnst ekkert svo
erfitt að fá svona nýtt tækifæri, nýtt starf og nýtt
líf. Ég bý til ís og fæ að gleðja börn og ég veit að
Íslendingum finnst ís mjög góður.“
Kateryna Kostyuchenko
37 ára frá Dnípró,
framkvæmdastjóri
Hvað gerðirðu áður en þú komst
til Íslands?
„Ég vann í tíu ár sem fram-
kvæmdastjóri innflutnings og
útflutnings í fæðubirgðakeðju frá Kína, Banda-
ríkjunum og Evrópu til Úkraínu. Vörurnar sem
um var að ræða eru meðal annars efnaafurðir og
áburður til nota í landbúnaði.“
Hvernig komstu til Íslands?
„24. febrúar yfirgáfum við borgina og eyddum
nokkrum dögum í skúr úti í sveit. Ég og systir
mín flúðum með tvö börn, tvo hunda og tvo
ketti. Við keyrðum í gegnum Rúmeníu og Búlg-
aríu. Systir mín endaði í Portúgal og tveimur
vikum síðar fór ég til Íslands.“
Var vel tekið á móti þér hér?
„Já, ég upplifði mig meira en velkomna!
Stuðningur og hjálp alls staðar að, frá hverri
einustu manneskju í raun, á Facebook-grúppum
og úti á götu. Allt fólkið er svo hlýlegt og núna
vorum ég og sonur minn að flytja inn í íbúð á
Seltjarnarnesi.“
Ertu komin með vinnu?
„Nei, ekki enn. Sonur minn er sex ára gamall og
í dag var fyrsti dagurinn hans á íslenskum leik-
skóla. Ég ákvað að byrja á því að koma honum á
leikskóla og svo fer hann á sumarnámskeið og
þá get ég byrjað að vinna af því ég er ekki með
neina barnapíu.“
Myndirðu vilja búa á Íslandi til frambúðar?
„Já, mig langar að vera hér. Mér finnst veðrið
hérna og hitastigið henta mér vel. Það kemur
reyndar betur í ljós í vetur en núna er það fínt.“
Er einhver úr fjölskyldunni þinni ennþá í
Úkraínu?
„Sá eini sem er eftir í Úkraínu er maðurinn
minn sem vinnur við lestarsamgöngur. Systir
mín og foreldrar mínir eru öll farin. Foreldrar
mínir fluttu frá Búlgaríu til Skotlands. Í raun er
lítið eftir fyrir mig í Úkraínu.“
Roman Drahulov
22 ára frá Kherson, vélstjóri
Hvað gerðirðu áður en þú komst til
Íslands?
„Ég stundaði nám í skipaverk-
fræði og starfaði sem vélstjóri. 23.
febrúar átti ég að fara í siglingu frá
Odesa til Alexandríu í Egyptalandi, en vegna þess
að stríði var lýst yfir í Úkraínu var karlmönnum
ekki leyft að fara úr landi þannig að samningnum
mínum var frestað. En eitt leiddi af öðru og ég
endaði á að yfirgefa Úkraínu.“
Þú vildir ekki verða eftir og berjast í stríðinu?
„Ég er ekki atvinnuhermaður. Ég átti að gegna
tímabundinni herþjónustu, hver og einn karlmaður
á aldrinum 18 til 27 ára þarf að sinna herskyldu, en
það eru ýmsar undantekningar. Ég er enn í námi
þannig að ég gat frestað minni herskyldu.“
Hvaða starf fékkstu á Íslandi?
„Sama og ég vann við áður. Ég vinn hjá Faxaflóa-
höfnum. Mér líkar það mjög vel, starfsandinn er
svipaður og mér líkar vel við samstarfsfólk mitt.“
Myndirðu vilja búa á Íslandi til frambúðar?
„Já, ég var búinn að stefna á að koma hingað í
fjögur ár. Menningin og tungumálið eru stór partur
af því af hverju mig langar að búa hér.“
Heldurðu að Úkraína muni vinna stríðið?
„Það er erfitt að segja hvað framtíðin ber í skauti
sér. Eitt get ég sagt, það skiptir ekki máli hvernig
stríðið mun enda, landið okkar verður í slæmu
standi í minnst fimm ár. Margt fólk mun flýja um
heim allan, bara til þess að deyja ekki úr hungri.
Við eigum fallega jörð, við eigum fallega staði og
við eigum fallegar náttúruauðlindir. En í gegnum
tíðina höfum við verið öfundarefni annarra landa.
Allir vilja bút af Úkraínu. Ég veit ekki hvernig stríðið
mun enda en það eru erfiðir tímar fram undan.“
INNRÁS Í ÚKRAÍNU FRÉTTABLAÐIÐ 11. júní 2022 LAUGARDAGUR