Fréttablaðið - 11.06.2022, Blaðsíða 26

Þegar
hún lést
átti hún
von á
fyrsta
barna-
barni
sínu sem
kom í
heiminn
í mars og
hefur
verið
algjör
gleðigjafi
fyrir
fjöl-
skylduna
í þessari
miklu
sorg.
Ég ætlaði
alltaf í
mynd-
listar-
skóla en
það var
aldrei
neinn
tími til
þess og á
Höfn var
enginn
mynd-
listar-
skóli.
Segja má að listagyðjan hafi
valið Ingunni Jensdóttur
fremur en að hún sjálf hafi
tekið meðvitaða ákvörðun
um að feta braut hennar, en
ferillinn spannar nú sjö ára-
tugi og fjölmörg listform.
Á þjóðhátíðardaginn
í næstu viku opnar
Ingunn sýningu á
vatnslitaverkum. Þetta
er ekki fyrsta sýningin
sem dansarinn, leikkonan og leik-
stjórinn heldur á myndlist sinni,
en hún er einstök að því leyti að
allar eru myndirnar tileinkaðar
dóttur hennar, Perlu, sem lést
skyndilega í upphafi árs. Yfirskrift
sýningarinnar er Blómin hennar
Perlu, en hugmyndina að verk-
unum fékk Ingunn þegar heimili
fjölskyldunnar fylltust af blómum
í kjölfar andlátsins.
Ingunn hefur spjall okkar á að
fletta tilkomumiklu ljósmynda- og
úrklippualbúmi frá árum hennar
í Þjóðleikhúsinu. „Upphafið var í
Listdansskóla Þjóðleikhússins þegar
ég var ellefu ára gömul. Þar fékk ég
leikhúsbakteríuna og dansaði í 15 ár
í öllum óperettum og söngleikjum
hússins. Hérna er ég í Kysstu mig
Kata árið 1958 og hér með Helga
Tómassyni, þessari elsku,“ segir
Ingunn um leið og hún bendir á
ljósmyndir af sjálfri sér og fyrrum
stjórnanda San Fransisco-ballett-
sins. Hann var á þeim tíma eini karl-
maðurinn í hópi ballettdansara við
skólann og var honum Ingunni aug-
ljóslega vel til vina.
Ingunn staldrar við úrklippu úr
blaðaviðtali við Erik Bidsted, fyrsta
ballettmeistara Þjóðleikhússins og
aðalkennara skólans. „Hann var
ráðinn hingað ásamt eiginkonu
sinni, Lisu Kæregaard, en þau voru
fastráðin við Pantomime-leik-
húsið í Tívolíinu í Kaupmanna-
höfn.“ Minningarnar eru augljós-
lega góðar og Ingunn grínast með
að þær stelpurnar hafi orðið sleipar
í dönsku af því að hlýða skipunum
Bidsted. „Við æfðum í sama sal og
leiklistarskóli Þjóðleikhússins og
þetta var allt í einni köku. Þetta var
alveg ótrúlega skemmtilegur tími og
við tókum þátt í f lestum óperettum
og söngleikjum, enda vantaði alltaf
dansara.“
Ætlaði aldrei að gerast leikari
Ingunn er nýorðin áttræð og því tæp
sjötíu ár síðan hún hóf nám í List-
dansskólanum en hún segir þann
hluta hópsins sem enn er eftir, allt-
af halda saman. „Við köllum okkur
„Cabaret-girls,“ enda kynntumst við
í sýningunni Cabaret," segir hún og
glottir. „Við erum ægilega miklar
vinkonur.“
„Ég lendi alltaf óvart inni í öllu
og geri þá bara gott úr því,“ segir
Ingunn í léttum tón þegar hún er
spurð út í bakgrunninn. „Ég var 21
árs gömul og komin mánuð á leið
með frumburðinn þegar mér var
boðið að vera með í uppsetningu
á My Fair Lady,“ segir Ingunn og
veðrast öll upp við tilhugsunina um
þá sýningu. „Ég ræddi við Bidsted
og spurði hann hvort hann treysti
mér til að vera með. Hann sagðist
gera það ef ég treysti mér sjálf, sem
ég gerði. Ég var því með og dansaði
þar til ég var komin fjóra og hálfan
mánuð á leið. Þá gifti ég mig.“
Það var alltaf verið að láta okkur
segja setningar í sýningum og ég
átti að segja „Blóm til sölu“. Baldvin
Halldórs, leikari og leikstjóri, tók þá
eftir að ég sagði „Blóm til þölu“, ég
var svo smámælt,“ segir hún og hlær
en hún ákvað að reyna að laga þetta
og skráði sig á leiklistarnámskeið
hjá Ævari Kvaran.
„Hann gat ekkert hjálpað mér við
þetta en spurði mig hvers vegna
ég sækti ekki um í Leiklistarskóla
Þjóðleikhússins, þangað vanti
Málar blómin hennar Perlu
Ingunn fékk
hugmyndina
að sýningunni
Blómin hennar
Perlu þegar
heimili fjöl-
skyldunnar
fylltust af
blómum eftir
skyndilegt frá-
fall dóttur
hennar.
FRÉTTABLAÐIÐ/
ANTON BRINK
Ingunn byrjaði
í Listdansskóla
Þjóðleikhúss-
ins ellefu ára
gömul og lauk
síðar námi frá
leiklistarskóla
hússins. MYND/
AÐSEND
Björk
Eiðsdóttir
bjork
@frettabladid.is
manneskju eins og mig. Mér hafði
aldrei dottið í hug að gerast leikari
en hann hvatti mig áfram.“ Ingunn
komst inn og nú er ljóst við hvað
hún átti þegar hún sagðist óvart
lenda inni í öllu. Þarna réðist ævi-
starfið af hendingu, en sjálf hafði
Ingunn aðeins ætlað að fá aðstoð
við smámælgina sem leystist svo
auðveldlega síðar.
„Við áttum að útskrifast 30. apríl en
ég gekk þá með þriðja barnið mitt,
Perlu heitna, og ákvað því að fresta
útskrift og klára með bekknum á
eftir,“ segir Ingunn sem útskrifaðist
árið 1970.
Ingunn eignaðist þrjú börn með
fyrri eiginmanni sínum, Svani Þór
Vilhjálmssyni, þau Guðrúnu Helgu
Svansdóttur og Jens Þór Svansson
með árs millibili og svo kom Auður
Perla Svansdóttir.
Ingunn og Svanur Þór skildu og
giftist hún árið 1979 Friðjóni Guð-
röðarsyni, þá sýslumanni í Austur-
Skaftafellssýslu, og f lutti ásamt
börnum sínum þremur til hans
á Höfn í Hornafirði. „Friðjón átti
fjögur börn fyrir og ég þrjú en síðan
eignuðumst við saman dótturina
Ingileif Hrönn.“
Setti upp fimmtíu leikverk
Ingunn lék mikið í Þjóðleikhúsinu
meðan á námi stóð og eftir útskrift
en hætti þar þegar hún flutti á Höfn
en sagði þó alls ekki skilið við leik-
listina. „Ég var ekkert endilega í
stórum hlutverkum sem leikkona
en hef sett upp 50 leikverk sem leik-
stjóri í áhugaleikhúsum víðs vegar
um landið. Eins hef ég leikið og leik-
stýrt hjá Leikfélagi Akureyrar. Ég
setti til dæmis upp barnaleikritið
Ferðin til Panama sem var frum-
sýnt úti í Grímsey,“ segir Ingunn og
hugurinn reikar aftur. „Við leikhóp-
urinn flugum út í eyjuna í lítilli rellu
í blíðskaparverði, með leikmyndina
nánast ofan á hausnum. Morguninn
eftir var allt tilbúið fyrir sýningu og
kvenfélagið búið að baka býsn af
kökum. Þá kom grenjandi rigning
og þoka svo enginn komst frá Akur-
eyri til að sjá sýninguna en allir í
eyjunni mættu þó,“ rifjar hún upp
og hlær.
Friðjón tók síðar við sýslumanns-
embætti í Rangárvallasýslu og
bjuggu þau í 16 ár á Hvolsvelli og
hélt Ingunn áfram í áhugaleikhús-
unum sunnan heiða.
Örlagatalan sjö
Ingunn segir sjö vera örlagatölu í
sínu lífi. „Ég bjó í sjö ár á Höfn og
svo síðar í 16 ár á Hvolsvelli en sex
og einn eru sjö. Síðar keyptum við
Friðjón okkur hús á Fjólugötu 25
árið 2002 – ég keypti það bara því
tveir og fimm eru sjö,“ segir hún og
hlær. „Þegar Friðjón svo dó árið 2003
seldi ég húsið enda erfitt fyrir mig
að reka það ein. Hann var aðeins 66
ára gamall þegar hann lést.“
Ingunn er augljóslega ung í anda og
virk í félagslífi enda segist hún glöð
myndi taka að sér uppsetningu á
leikverki í dag. „Ég er í kór Fella- og
Hólakirkju, við vorum að koma frá
Akureyri þar sem við vorum með
tónleika og erum á leið til Skot-
lands í haust. Það er bara svo gaman
að lifa. Ég segi alltaf að ég sé glettin,
spaugsöm og spræk,“ segir hún og
raular lagið Laugardagskveld þar
sem tilvitnunin kemur fram í text-
anum.
Málandi í farþegasætinu
„Ég ætlaði alltaf í myndlistarskóla
en það var aldrei neinn tími til þess
og á Höfn var enginn myndlistar-
skóli. Ég keypti mér því fjölmargar
bækur og er sjálflærð í vatnslitum,
bara málaði og málaði.“
Í nokkur ár hefur Ingunn mætt
þrisvar í viku í Myndlistarskóla
Kópavogs ásamt hópi fólks sem
málar saman olíuverk. „Þetta heldur
manni algjörlega gangandi og við
erum svo góður hópur að við tímum
ekki að hætta.“
Árin fyrir austan málaði Ingunn
mikið jöklana í kring og segist hafa
málað bæði úti í náttúrunni og í
bílnum á ferð með eiginmanninum.
„Friðjón var á þeysireið á milli bæja
og ég í farþegasætinu með renn-
inga í kjöltu mér og litina í hanska-
hólfinu að biðja hann að stoppa eða
hægja á sér. Hann átti þá til að segja:
„Ef ég á að stoppa enn einu sinni þá
missi ég af fundinum.“
Blóm í minningu dóttur
En að sýningunni sem Ingunn er nú
í óðaönn að undirbúa, sýningunni
til minningar um Perlu, dóttur
hennar. „Við fengum rosalega
mikið af blómum send eftir fráfall
hennar. Einn morguninn vaknaði
ég svo og hugsaði: Ég ætla að halda
sý ningu á blómunum hennar
Perlu.“
Þegar talið berst að fráfalli Perlu
getur Ingunn ekki haldið aftur af
tárunum. „Eftir áramótin kom ég
við hjá henni eitt kvöldið. Það var
allt í góðu en hún sagðist þó vera
með mikinn höfuðverk.“ Morgun-
inn eftir fékk Perla heilablóðfall og
lést. „Hún var 52 ára, þriggja barna
móðir og starfaði hjá Nox Medi-
cal. Þegar hún lést átti hún von á
fyrsta barnabarni sínu sem kom í
heiminn í mars og hefur verið algjör
gleðigjafi fyrir fjölskylduna í þess-
ari miklu sorg. Perla var formaður
Mótettukórsins og dugleg í félags-
starfi og afar vinsæl manneskja svo
ég óttast helst að vera ekki með nóg
af myndum fyrir sýninguna,“ segir
Ingunn sem býst við fjölda gesta
á sýningu sína sem verður á Hótel
Natura og stendur frá 17. júní til 19.
júní. n
Frá uppsetn-
ingu Þjóð-
leikhússins á
Dimmalimm
árið 1954 sem
Ingunn tók
þátt í en Helgi
Tómasson og
Anna Brands-
dóttir dönsuðu
aðalhlutverkin.
MYND/AÐSEND
26 Helgin 11. júní 2022 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ