Norræn jól : ársrit Norræna félagsins - 01.12.1941, Síða 26

Norræn jól
þreklega vörn. En þó að norska ríkið hafi þannig um skeið orðið að lúta
í lægra haldi fyrir ofurefli einræðisins, stendur norska þjóðin uppi sem
ósigruð þjóð. í hálft annað ár hefur norska þjóðin haldið uppi hetjulegri
vcrn og sókn, þar sem óteljandi einstaklingar hafa fært hinar dýrustu
fórnir og sýnt þá hetjulund, sem af ber. Sú þjóð verður aldrei sigruð. Hún
berst í fjötrunum, unz þeir bresta. Yfir baráttu Norðmanna stendur sigur-
ljómi samstæðrar þjóðar, sem áður en varir mun reka kúgarana af hönd-
um sér og greiða hinum fámenna og fyrirlitlega svikarahópi makleg mála-
gjöld. Norska þjóðin verður án efa, að endaðri eldrauninni, einn af styrk-
ustu þáttum hinnar nýju og auknu norrænu samvinnu.
Hið öfluga og ágæta menningarríki, Svíþjóð, hefur í þessari styrjöld
ekki átt sjö dagana sæla, þó ekki hafi þjóðin til þessa orðið styrjaldaraðili,
né á hana verið ráðizt með vopnavaldi. Inniklemmd og að ýmsu leyti ein-
angruð hefur hin sænska þjóð búizt til varnar gegn öllum árásum, og
fært miklar fórnir til vígbúnaðar. Einnig hefur Svíþjóð veitt hinum Norð-
urlöndunum, og þó einkum Finnum, allan þann stuðning, sem afstaðan
leyfði. Mun það bezt koma í ljós, þegar æsingum stríðsins er lokið, að
Svíar hafa með festu og fórnum reynzt hinum Norðurlöndunum haukur
í horni. Og þess er fastlega að vænta, að Svíþjóð sleppi við ógnir yfir-
standandi styrjaldar og geti, að henni lokinni, haft forystuna, eins og oft
endranær, í viðreisnarstarfi Norðurlanda.
Það verður engin dul á það dregin, að heimsstyrjöldin hefur ekki að-
eins lamað, og að nokkru leyti kippt burtu um skeið samstarfi Norðurland-
anna, heldur og vakið sárindi og sviða á milli þessara ríkja. En þegar allar
aðstæður verða ahugaðar án æstra tilfinninga, verða lögð smyrsl á sárin,
og þau munu fljótt gróa. Þá hefst samstarfið að nýju, öflugra, máttugra
og nánara en nokkru sinni fyrr.
Það er oft, og ekki að ástæðulausu, talað um þær hættur, er nú steðji
að íslenzku þjóðinni, menningu hennar og þjóðerni. Auk innri þjóðernis-
vakningar og þegnskapar sjálfrar þjóðarinnar er norræna samstarfið það
vígi, er öldur aðsteðjandi sjóa munu brotna á. Og í norrænu fjöl-
skyldunni eigum vér íslendingar heima og hvergi annars
staðar.