Norræn jól : ársrit Norræna félagsins - 01.12.1941, Qupperneq 87

Eitt ár
Vilhj. Þ. Gíslason
AÐ er gömul norræn þjóðtrú, að á jólunum geti menn leitað spá-
sagna og skyggnzt inn í ókominn tíma. Ein sagan segir, að ef menn
gangi á jólunum milli þriggja kirkna, sjái menn A leiðinni það, sem gerast
muni á næsta ári. Margur mundi nú þiggja það, að geta séð fyrir atburöi
ókomins árs og ýmsir freista þess, að spá og geta í eyðurnar. Aðrir iáta
sér nægja það, að líta um öxl, rifja upp það, sem gerðist, og vagga sér á
minningum liðins árs. En þetta er auður margra manna eða aleiga:
minningin og vonin. Jólin eru hátíð hvors tveggja.
Minningin um það, sem gerðist frá seinustu jólum og til þessara, er
blandin margri sorg og ýmsri gleði. Öll ár eru blendin. Þetta síðasta ár
hefur verið veltiár. Það er oft svo að orði komizt, að menn hafi vaðið í
peningunum. Verzlunarjöfnuðurinn hefur orðið hagstæður. Skuldir hafa
verið greiddar. Fé lagt í sjóði. Uppbætur goldnar. Atvinna mikil. Inneignir
aukizt. Velmegun vaxið. Samt eru menn kvíðnir um það, hvernig fara muni.
Skjótunninn fengur skjótt forgengur. Dýrtíðin hefur aukizt með gróðanum.
Og menn grunar hrunið, sem oft kemur í kjölfar uppgangsáranna. Hverju
verður bjargað af uppgripum arsins og hvað fer í súginn. Jafnvel þeir, seni
aldrei koma í kirkju, mundu fegnir vilja ganga milli þeirra þriggja til
þess að sjá hvað verða ætti af veraldarauði þeirra á næsta ári. Hinir vilja
stundum verða færri, sem þykir taka því, að ómaka sig bæjarleið vegna sálar-
heillar sinnar.
6'
85