Skessuhorn - 17.08.2022, Síða 27

MIÐVIKUDAGUR 17. ÁGÚST 2022 27
Vísnahorn
Hinn 17. maí 1995 sett-
ist Ólafur G. Einarsson
í stól forseta Alþingis.
Sama dag tók Jaques
Cirac við embætti forseta
Frakklands og Hilmar
Pálsson kvað:
Heiminum ráða meir og meir
misjafnir loðinbarðar.
Óþarfir flestir eru þeir
íbúum móður jarðar.
Margur að völdum þolinn þreyr
þó séu gáfur skarðar.
Í dag hafa sest í sætin tveir.
Cirac og Óli Garðar.
Þeir félagar og Sjálfstæðisþingmenn, Ólafur
Garðar og Lárus Jónsson, voru eitt sinn sem
oftar að laxveiðum í Sandá í Þistilfirði en varð
lítt ágengt. Þessir atburðir munu reyndar hafa
skeð áður en Radcliff hóf störf við að bjarga
laxastofninum enda varð aflinn enginn svo
sem fyrr segir en flokksbróðir þeirra og sam-
þingmaður Halldór Blöndal kom til þeirra á
árbakkann og lýsti svo atburðum:
Sandá var gruggug af surgi
og sargi frá Ólafi durgi.
Og líkast til var
hann Lárus minn þar.
En laxarnir? – Þeir voru hvurgi.
Ólafur hætti veiðitilraunum þegar hann
varð Halldórs var og gekk í mót honum en
Halldór kvað enn:
Ólafur fór úr ánni og strax
upp með sporðahvini
sér úr hylnum lyfti lax
líkt og í kveðjuskyni.
Vissulega hefur mér alltaf þótt það ein-
kennilegt athæfi að eltast við að veiða fisk til
þess eins að sleppa honum aftur og væri trú-
lega í einhverjum tilfellum kallað dyreplagerí.
En það er nú ekki að marka mig, mér var
alltaf bannað að leika mér að matnum. Hvað
um það, um einn ágætan pólitíkus og flokks-
bróður þeirra fyrrnefndu sem var talinn hafa
þverrifuna neðanvert við nefið og lenti ein-
hvern tímann í smá skandala var kveðið:
Eyðir sút frá bankans baxi,
bestu útrás veita má
þrátt að stúta þungum laxi
-og það í Hrútafjarðará.
Meðal þekktari laxveiðimanna landsins eru
eða voru að minnsta kosti þrjár stórglæsilegar
systur, sterkefnaðar og í besta lagi hárprúðar
sem eru það ég best veit allar ógiftar og munu
eiga samanlagt einn son barna. Um þær varð
til þessi en ekki veit ég um höfund:
Wathne systur vægast sagt
veiðistaði prýða,
en hafa - sjáðu - samanlagt
sjaldan látið - klippa sig.
Það var hinsvegar Valgeir Runólfsson sem
setti saman þessa hugleiðingu:
Ævi mín er yndissnauð
ef engan fæ ég laxatitt.
Hún er löngu, löngu dauð
löngunin að gera hitt.
Í annað sinn þegar Valgeir sat bundinn
við skrifstofustörf en vinnufélagi hans hafði
skroppið til laxveiða í Dali vestur:
Krota ég beiðni og klóra mér
kaffærður í skjölum.
En Bjössi laxabani er
að beita vestur í Dölum.
Grímur Sigurðsson frá Jökulsá heyrði prest
nokkurn segja frá langri og harðri baráttu sinni
við stórlax og tók þá að rifja upp kenningar
kristninnar um dýravernd og þörf þess að aflífa
skepnur fljótt og mannúðlega:
Það má segja þetta strax,
þarflaust virðist gaman,
kristnum manni að kvelja lax
klukkutímum saman.
Ekki gengur nú alltaf svo vel hjá laxveiði-
manninum að það sé margra klukkutíma verk
að þreyta veiðina. Að afloknu misheppnuðu
úthaldi við Haukadalsá í ágúst 1973 orti Val-
geir Run.:
Með öngul í rassinum, argur og sár
og aflalaus kem ég til baka,
vatnið er lítið og laxinn er smár
- og ljótir þeir fáu sem taka.
Öðru sinni þegar betur gekk, að vísu eftir
nokkra bið, varð Valgeir að orði:
Loksins fékk ég laxinn þráðan
lúsugan allsstaðar.
Það heyrði enginn hvað ég hugsaði áðan.
- Heppinn var ég þar.
Það getur verið ekki minni vandi að gæta
fengins fjár en að afla þess og enn á ný leitum við
á náðir Valgeirs Runólfssonar og skyggnumst í
gamla veiðihúsið við Andakílsá þar sem eftirfar-
andi mun hafa verið skrifað í gestabókina:
Vissara tel ég þið vitið það strax
sem verðið á Fossum að gista.
Það er hér köttur sem þjófstelur lax
og þyrfti að hengjast hið fyrsta.
Þekktur laxveiðimaður varð fyrir því að draga
ál á stöng í Grímsá og þótti hin mesta hneisa.
Um þá atburði kvað Skúli Guðjónsson frá
Vatnskoti:
Gleður sálu Gríms- við á
grérinn stála frægi
á bökkum hálum hyljum frá
hrökk - þó ála dragi.
Um annan veiðifélaga sinn segir Skúli:
Línu rennir liðugur,
lipurt spennist vaður,
listamenni lagtækur,
laxa- og kvennamaður.
Sjálfur er ég ekki innvígður í hin æðri fræði
stangveiðinnar en stundum hefur mér skilist
að fluguveiðimenn telji sig örlítið hærra setta
en aðra í þeim eðla hópi. Reyndar var haft
eftir einum ágætum manni að hann væri ekki
að nota maðkana sem beitu, hann væri bara
að kenna þeim að synda en hvað um það um
maðkaveiði kvað Skúli:
Maðkar engjast önglum frá
-aflafengir vaxa.
Nylon þvengjum þöndum á
þreyta drengir laxa.
Svo stangveiðimenn sem aðrir geta lent í
hinum ýmsustu hremmingum á lífsgöngunni
og ekki alltaf fyrirséð hvað fer hvernig en alla-
vega setti Skúli saman þessa lífsreynsluvísu:
Klakklaust hef ég komist frá
kröppum skerja sundum
en skrambi getur skriplað á
sköturössum stundum.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Skrambi getur skriplað á - sköturössum stundum
Þriðjudaginn 9. ágúst sigldi hið
glæsilega seglskip Eye of the
Wind inn Grundarfjörð og lagð-
ist að bryggju. Skipið er á sigl-
ingu um strendur landsins með
ferðamenn og hefur viðkomu
víðs vegar, en hefur verið mest
í kringum Snæfellsnes og Vest-
firði. Skipið, sem siglir undir
breskum fána, er hið glæsilegasta
og vekur því töluverða athygli
hvar sem það kemur enda ekki
algengt að sjá svona falleg segl-
skip.
tfk
Rut Ragnarsdóttir hefur verið
ráðin sem þjónustustjóri í Þjóð-
garðinn Snæfellsjökul. Rut er
mannfræðingur að mennt með við-
skiptafræði sem aukagrein, diplóma
í markaðsfræði og APME gráðu
í verkefnastjórnun. Megin hlut-
verk þjónustustjóra er umsjón með
rekstri nýrrar þjóðgarðsmiðstöðvar
á Hellissandi og gestastofu á Malar-
rifi, ábyrgð á þjónustu við gesti,
viðburðastjórnun og gerð og mið-
l un fræðslu- og upplýsingaefnis.
Rut rekur verslunina Útgerðina
í Ólafsvík en starfaði áður hjá
Vodafone og var verkefnastjóri hjá
Símenntunarmiðstöð Vesturlands.
Hún hefur meðal annars unnið við
vefsíðugerð og gerð kynningarefnis
í fyrri störfum. vaks
Eye of the Wind í Grundarfjarðarhöfn
Rut Ragnarsdóttir. Ljósm. af facebook síðu Þjóðgarðsins
Rut ráðin sem þjónustu-
stjóri í Þjóðgarðinn