Vaka : tímarit um þjóðfélags- og menningarmál - 01.03.1939, Blaðsíða 28

V A K A 2. árg. . Jan.-marz 1939
unum og því samstarfi, sem ann-
ars er nauðsynlegt. Hjá hinu
verður máske ekki komizt, að
nokkrir unglingar taki pólitíska
adventistatrú og boði heimsendi
alls þess, sem eldri kynslóðir hafa
áunnið um mannréttindi, menn-
ing og stjórnskipulag. Slíkt eru
barnasjúkdómar og gengur yfir.
En einmitt vegna hinna ungu
manna er skylt að halda uppi
fræðslu um þau réttindi, sem á-
unnizt hafa og þá möguleika, sem
þau fela í sér. Kosningarétturinn
er heilagur. Hann er veldissproti
hins íslenzka þegns. Með því að
drepa honum á dyr framtíðar-
innar, getur hann öðlazt öll þau
gæði, sem hann hefir þroska til
að njóta og náttúrunnar lög
leyfa. En heldur ekki meira. At-
kvæðisrétturinn er jafn. En þar
fyrir verða ekki allir jafnir at-
kvæðamenn. Það er lífsins lög-
mál að því er snertir hæfileika,
en að því leyti er snertir auð og
aðstöðu, þá á einmitt þessi sami
atkvæðisréttur að geta jafnað að-
stöðuna. Umfram getuna til að
beita atkvæðisréttinum, geta
menn ekki notið hans. Þó barizt
sé með blóðugu sverði, þá komast
menn ekki undan þessum örlögum
síns eigin eðlis. Það er engin full-
komnun til nema sú, sem á rót
sína í andlegum þroska. Þessi
réttur til að ráða sjálfum sér og
málum þjóðar sinnar er heilagur.
Hann hefir svifið eins og glófög-
ur hugsjón fyrir eldri kynslóðum.
Og það má ekki henda, að menn
meti réttinn einkis, við það að
26
Ljósið
Plutt þegar fullgerð var raflýsing
Reykjaskóla 1. des. 1937.
Heill þér Ijós, sem lýsir okkar vegi
og lœtur geisla skína um miðja nátt.
þér ég fœri þökk á frelsis degi,
þó mig skorti bceði vit og mátt.
Ljósið grœðir sár og ótal undir
og yjir mönnum stendur traustan vörð.
Ljósið öreytir myrkri í bjartar, glaðar
stundir,
það blessun fœrir öllu hér á jörð.
Sérhvert blóm sín blöð til Ijóssins teygir,
hvert barn því fagnar eins og kærum vin
og hvert sem okkar liggja lífsins vegir
mun Ijósið um þá breiða fagurt skin.
Látum þróast Ijós í sálum vorum,
látum verða bjart í hvers manns hug.
Við skulum áfram feta föstum sporum,
frelsi og Ijósi styðja að með dug.
SVEINBJÖRN HANNESSON.
öðlast hann. Það er veiklun, að
geta einkis réttar notið, fegurðar
né göfgi, nema hún sé í fjarlægð
og sjáist í hyllingum. Mannrétt-
indi í lýðfrjálsu landi hafa á-
unnizt fyrir baráttu og trú á
fólkið, sem ekki má sér til skamm-
ar verða. Við lifum í vopnlausu,
lýðfrjálsu landi. Þetta eru tvær
hliðar á sama hlut: dreifing valds-
ins og niðurlagning vopnanna.
Bylting þýðir það, að varpa fyrir
borð þessum virðingarmerkjum
íslenzku þjóðarinnar. Bylting þýð-
ir það að gereyða þeim hugmynd-
um annarra þjóða um ísland og
íslendinga, sem nú tryggja bezt
okkar sjálfstæði. Hér á landi get-
ur það ekki oltið á tveim tungum,
að kosning er betri en bylting.