Rökkur - 01.09.1929, Blaðsíða 22

20
höndun'um utan um höfuðið á mér, kysti mig
á enniö og söng vísurnar, sem hetrni annars
aldrei varð að syngja, því að Tyrkjunum,
drottnum okkar, var illa við þær, og þá
söng him:
„Á Oíymps tindi í greniskógnum lágvaxna
sat gamall hjörtur og augu hans voru höfug
af tárum; hann grét rauöutn tárum, já, enda
grænum og bleikbláum tárum. — „Tyrkinn
er kominn í þorpið okkar, haun hefir óima
bunda til veiða sinna, öflugan hundahóp." —
„Ég stökkvi þeim yfir eyjarnar,“ sagði rá-
hafurinn ungi, „ég stökkvi þeim yfir eyj-
jamar út í djúpain sjóimn, „en áður en kvöld-
ið datt yfir, var ráhafurinn drepimn og áður
en nóttin kom yfir, var hjörturinn veiddur
og deyddur."
Og ftegar móðir m n söng svona þá vökn-
aði henni um augu og tár hékk í löngu,
svörtu augnahúrunum hennar, en hún leyndi
því og snéri hún svo við svörtu brauðunum
okkar í öskumnL
Þá krepti ég hnefann og sagði: „Við skul-
um drepa Tyrkjann,“ en hún tók upp aftur
orðin í vísunni: „Ég stökkvi þeim yfir eyj-
jamar út í djúpan sjóinn, en áður en kvöldið
datt á, var ráhafurinn drepinn, og áður en
J