Veiðimaðurinn - 01.12.1954, Qupperneq 11

Fiskirækt
í Kleifarvatni.
TIL eru sögusagnir um það, að fyrr
á öldum hafi verið mikið af silungi
í Kleifarvatni, en stofninn síðan dáið
út af einhverjum ókunnum ástæðum.
Þótt margir séu vantrúaðir á þessar sagn-
ir, hafa þó öðru hvoru verið til menn,
sem ekki hafa viljað sætta sig við þá
kenningu, að ekkert líf gæti þróast þar
nerna hornsíli. Einn þeirra manna var
Tryggvi Gunnarsson. Hann tók sér fyrir
hendur að láta flytja þangað fullorðinn
silung, en sti tilraun misheppnaðist þeg-
ar í upphafi vegna þess m. a., að svo
illa var l)úið að fiskinum í flutningnum,
að mest af honum mun hafa verið dautt
þegar honunr var sleppt. Sú saga er sögð,
að þegar karl sá, sem annaðist flutning-
inn fyrir Tryggva, kom til hans að verk-
inu loknu til þess að heimta laun sín,
liafi Tryggvi spurt, livort fiskurinn liefði
ekki verið vel sprækur þegar honum var
síður en þegar hann þreytti sundið við
konung Noregs og fékk sig fullreyndan,
svo sem frá er skýrt í Laxdælu.
Þess er getið í Vatnsdælu, að í Vatns-
dalsá hafi veiði verið mikil „bæði laxa
og annarra fiska“. Varð deila milli Ingi-
mundarsona og Hrolleifs mikla um veið-
ina, þegar Hrolleifur vildi ekki „rýrna
netalögin fyrir þeim“. Ekkert í þeirri
frásögu bendir beinlínis til stangaveiði,
en teiknari Veiðimannsins telur engan
vafa á því, að Ingólfur Þorsteinsson Ingi-
sleppt í hin nýju heimkynni. Á þá karl
að hafa svarað, að hann héldi nú að eitt-
hvað hefði verið farið að draga af sum-
um þeirra, en það hefði þó alltaf verið
eitthvert lífsmark með þeim, sem hefðu
lagst á bakið og geiplað kjaftinum í sí-
fellu þegar þeir komtt í vatnið! Við aðra
á hann að ltafa sagt að þeir hafi allir
verið steindauðir þegar hann kom með
þá að Kleifarvatni, en hann ekki viljað
segja Tryggva hið sanna, af því að hann
hafi verið hræddur um að hann mundi þá
draga eitthvað af kaupinu.
Fyrir nokkrum árum lét Jón Geir Eyr-
bekk fisksali í Hafnarfirði flytja í Kleif-
arvatn 300 silungsseiði úr Gestsstaða-
vatni í Krísuvík, en ekki er vitað með
vissu, hvort nokkur árangur hefur orðið
af þeirri tilraun. Einhverjir þykjast þó
liafa orðið varir við silung í vatninu
upp á síðkastið.
Að dómi sérfróðra manna er Kleifar-
vatn ekki vel fallið til fiskiræktar frá
náttúrunnar Itendi, hvort sem mennirnir
kynnu að geta bætt þar eitthvað um
með áburði eða öðrum ráðstöfunum. I
september 1940 framkvæmdu þeir Geir
Gígja skordýrafræðingur og dr. Finnur
mundarsonar, glæsimennið og gleðimað-
urinn, sem allar meyjar vildu ganga
með, hafi haft gaman af stangaveiði og
stundum áttum leið stefnumót við heima-
sætur dalsins. Hafa þær eflaust verið fús-
ar til að flétta honum línu, hnýta hon-
um flugur o. s. frv.
Það kæmi oss eigi á óvart, þótt ein-
hver fræðimaðurinn ætti eftir að sanna
það, að stangaveiði hefði frá fyrstu tíð
verið ein af þjóðaríþróttum íslendinga.
V. M.
Veiðimaburin.n
9